tRNA


Trójwymiarowy model tRNAPhe z drożdży
Schemat budowy tRNA:
α, ramię antykodonowe A;
β, ramię aminokwasowe (akceptorowe);
γ, ramię dodatkowe (zmienne);
δ, ramię dihydrourydynowe D;
τ, ramię rybotymidowe (pseudourydynowe) T
Struktura drugorzędowa tRNA

tRNA, transportujący (transferowy) RNA (ang. transfer RNA) − stosunkowo nieduże, składające się z kilkudziesięciu nukleotydów, cząsteczki kwasu rybonukleinowego (RNA), których zadaniem jest przyłączanie wolnych aminokwasów w cytoplazmie i transportowanie ich do rybosomów, gdzie w trakcie procesu translacji zostają włączone do powstającego łańcucha polipeptydowego. tRNA cechuje wysoka specyficzność w stosunku do aminokwasów[1]. Każdy z aminokwasów syntetyzowanego białka może być transportowany przez jeden, a niektóre przez kilka różnych tRNA. Cząsteczki tRNA występują w komór­kach w stanie wolnym bądź też związane ze specyficznym aminokwasem. Kompleks tRNA-aminokwas nosi nazwę aminoacylo-tRNA.

W każdej komórce organizmu znajduje się przynajmniej 20 rodzajów cząsteczek tRNA i przynajmniej jedna odpowiada swoistemu aminokwasowi. U człowieka są 22 geny mitochondrialne kodujące tRNA i około 500 funkcjonalnych genów tRNA w genomie jądrowym. U organizmów eukariotycznych za transkrypcję genów kodujących tRNA odpowiada polimeraza RNA III.

Cząsteczki tRNA zbudowane są z ok. 74 do 95 nukleotydów. W skład cząsteczki wchodzą również zmodyfikowane nukleozydy (pseudourydyna – chroniąca przed reakcją z toll like-receptors 7/8[2]. i dihydrourydyna).

Wzór strukturalny tRNA ma budowę palczastą i przyjmuje kształt czterolistnej koniczyny w którym można wyróżnić 4 ramiona. Każde z tych ramion pełni inną funkcję:

  • ramię DHU – struktura spinki z dihydroksyuracylem (nukleotyd nietypowy dla RNA), zawiera informację jaki rodzaj aminokwasu może być przyłączony do danego tRNA[1],
  • ramię akceptorowe – sparowane zasady końców 3' i 5', oprócz końca CCA-3' niesparowanego, do którego przyłączają się chemicznie aktywowane aminokwasy za pomocą wiązania estrowego[1],
  • ramię zmienne – tylko w niektórych tRNA[1],
  • ramię Tψc – rybotymidowe, psi to modyfikowana zasada zwana pseudouracylem. Ramię służy do łączenia się z rybosomem i umocowania tRNA na matrycy[1],
  • pętla antykodonowa – odpowiedzialna za rozpoznanie i związanie z kodonem w mRNA. Sekwencja antykodonowa rozpoznaje komplementarny tryplet nukleotydów tworzących kodon, na cząsteczce mRNA (w taki sposób następuje odczyt informacji genetycznej)[1].

tRNA stanowi 10—12% ogólnej ilości kwasów rybonukleinowych w komórce i charakteryzuje się wśród innych rodzajów RNA najmniejszą masą cząsteczkową, zawartą w granicach od 25 do 30 kDa.

Przypisy

  1. a b c d e f SUM - Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach, biochigen.slam.katowice.pl [dostęp 2018-09-29] (pol.).
  2. Szczepan Józefowski: Immunoregulacja w chorobach zakaźnych. W: Krzysztof Bryniarski (pod red.): Immunologia. Wrocław: edra, 2017, s. 121. ISBN 978-83-65625-62-5.


Media użyte na tej stronie

TRNA-Phe yeast 1ehz.png
Autor: Yikrazuul, Licencja: CC BY-SA 3.0
X-ray structure of the tRNAPhe from yeast. Data was obtained by PDB: 1ehz​ and rendered with PyMOL.
  • violet: acceptor stem
  • wine red: D-loop
  • blue: anticodon loop
  • orange: variable loop
  • green: TPsiC-loop
  • yellow: CCA-3' of the acceptor stem
  • grey: anticodon
Schema ARNt 448 658.png
Autor: unknown, Licencja: CC BY-SA 1.0
TRNA sekundaarstrukt.png
Autor: unknown, Licencja: CC-BY-SA-3.0