Tabularium
Tabularium – w starożytnym Rzymie termin określający wszelkiego rodzaju archiwum, w którym przechowywano najważniejsze dokumenty i akty prawne spisane na tabliczkach, zwojach papirusu i pergaminu.
Nazwę tą odnoszono zarówno do archiwum rodzinnego przechowywanego w wydzielonym pomieszczeniu domu, jak i do archiwum państwowego, wojskowego, świątynnego, miejskiego i innych[1]. Urzędowe archiwum zawierające teksty ustaw, uchwały senatu, spisy, sprawozdania itp. w okresie republiki mieściło się w świątyni Saturna na Forum Romanum[2]. Archiwum takie było administrowane początkowo przez cenzorów, w późniejszym okresie przez specjalnie do tego powołanych kuratorów[3]. W roku 83 p.n.e. archiwum uległo zniszczeniu podczas pożaru na Kapitolu[3].
Późniejsze, częściowo zachowane Tabularium zostało w czasach Sulli (78 p.n.e.) odbudowane przez Kwintusa Latatiusa Katulusa na Forum Romanum u stóp południowo-wschodniego zbocza Kapitolu, gdzie funkcjonowało w czasach cesarstwa[2]. Z budowli tej ocalał fragment ściany pierwszego piętra wkomponowany w Pałac Senatorów.
Przypisy
- ↑ Nowa encyklopedia PWN. T. 6. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996, ISBN 83-01-11969-1.
- ↑ a b Jean-Claude Fredouille: Słownik cywilizacji rzymskiej. Katowice: Wyd. „Książnica”, 1996, s. 43, ISBN 83-85348-76-X
- ↑ a b Mała encyklopedia kultury antycznej A–Z (red. Zdzisław Piszczek). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1988, ISBN 83-01-03529-3.