Tacciana Hołubiewa
| ||
Pełne imię i nazwisko | Tacciana Hienadzjeuna Hołubiewa | |
Data i miejsce urodzenia | 27 czerwca 1947 Krzyczew | |
Deputowana do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi II, III i IV kadencji | ||
Okres | od 2000 do 18 października 2012 | |
Przynależność polityczna | Komunistyczna Partia Białorusi | |
Zastępczyni ministra przemysłu materiałów budowlanych Białoruskiej SRR | ||
Okres | od ? do ? | |
Przynależność polityczna | Komunistyczna Partia Białorusi | |
Zastępczyni ministra architektury i budownictwa Republiki Białorusi | ||
Okres | od ? do ? | |
Odznaczenia | ||
Tacciana Hienadzjeuna Hołubiewa (biał. Таццяна Генадзьеўна Голубева, ros. Татьяна Геннадьевна Голубева, Tatjana Giennadjewna Gołubiewa; ur. 27 czerwca 1947 w Krzyczewie w obwodzie mohylewskim) – białoruska polityk, I sekretarz Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii Białorusi; w latach 2000–2012 deputowana do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi II, III i IV kadencji.
Życiorys
Urodziła się 27 czerwca 1947 roku w mieście Krzyczew w obwodzie mohylewskim Białoruskiej SRR, ZSRR. Ukończyła Biełgorodzki Instytut Technologiczny Materiałów Budowlanych im. I. Griszmanowa, uzyskując specjalność inżyniera-chemika-technologa, a także Akademię Gospodarki Ludowej przy Radzie Ministrów ZSRR, uzyskując wykształcenie specjalisty ds. zarządzania. Pracowała jako laborantka, technik, artystka-projektant w Krzyczewskim Kombinacie Cementowo-Łupkowym, spawacz w Grodzieńskim Kombinacie Materiałów Budowlanych, inżynier-technolog, zastępca naczelnika cechu w Smorgońskim Kombinacie Produktów Silikatowo-Betonowych, sekretarz organizacji partii komunistycznej, dyrektor generalny Zjednoczenia Produkcyjnego „Smorgońsilikatobieton”[1].
W rządzie Białoruskiej SRR pełniła funkcję zastępcy ministra przemysłu materiałów budowlanych. W niepodległej Białorusi była zastępczynią ministra architektury i budownictwa[1]. W 2000 roku została deputowaną do Izby Reprezentantów Białorusi II kadencji z Witebskiego Wiejskiego Okręgu Wyborczego Nr 21[2]. W 2004 została deputowaną do Izby Reprezentantów III kadencji ze Smorgońskiego Okręgu Wyborczego Nr 61[3]. 27 października 2008 roku została deputowaną Izby Reprezentantów IV kadencji ze Smorgońskiego Okręgu Wyborczego Nr 59[4]. W trakcie wszystkich trzech kadencji pełniła funkcję zastępczyni przewodniczącego Stałej Komisji ds. Polityki Budowlanej, Budownictwa, Handlu i Prywatyzacji[1]. Od 13 listopada 2008 roku była członkinią Narodowej Grupy Republiki Białorusi w Unii Międzyparlamentarnej[5]. Jej kadencja w Izbie Reprezentantów zakończyła się 18 października 2012 roku[6].
Pełni funkcję pierwszego sekretarza Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii Białorusi[1]. Była jedną z siedmiu deputowanych z ramienia partii politycznych w Izbie Reprezentantów IV kadencji (wszyscy pozostali deputowani byli bezpartyjni).
Odznaczenia
- Order Honoru (6 grudnia 2011)[7];
- Gramota Pochwalna Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi;
- Tytuł Zasłużonego Budowniczego Republiki Białorusi[1].
Życie prywatne
Tacciana Hołubiewa jest zamężna, ma dwóch synów[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e f Голубева Татьяна Геннадьевна (ros.). Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi. [dostęp 2016-03-08].
- ↑ Голубева Татьяна Геннадьевна (ros.). Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi. [dostęp 2016-03-08].
- ↑ Голубева Татьяна Геннадьевна (ros.). Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi. [dostęp 2016-03-08].
- ↑ В. Андрейченко: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 27 октября 2008 г. № 4-П4/I (ros.). pravo.levonevsky.org, 2008-10-27. [dostęp 2016-03-11].
- ↑ В. Андрейченко: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 13 ноября 2008 г. №40-П4/I (ros.). pravo.levonevsky.org, 2008-11-13. [dostęp 2016-03-08].
- ↑ В. Андрейченко: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 18 октября 2012 г. №4-П5/I (ros.). Narodowy Internetowy Portal Prawny Republiki Białorusi, 2012-10-18. [dostęp 2016-03-08].
- ↑ А. Лукашэнка: Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 6 снежня 2011 г. № 569 (biał.). Narodowy Internetowy Portal Prawny Republiki Białorusi, 2011-12-06. [dostęp 2016-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-15)].