Tadeusz Łada-Bieńkowski (1886–1932)

Tadeusz Łada-Bieńkowski
Ilustracja
rotmistrz rotmistrz
Data i miejsce urodzenia

16 lutego 1886
Lwów

Data śmierci

13 grudnia 1932

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png Armia Austro-Węgier
Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie

Formacja

Orzełek legionowy.svg Legiony Polskie

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920-1941) Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

Tadeusz Łada-Bieńkowski[a] (ur. 16 lutego 1886 we Lwowie, zm. 13 grudnia 1932) – rotmistrz Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 16 lutego 1886 we Lwowie, w rodzinie Feliksa[2] i Stanisławy z domu Góra[3]. Przed I wojną światową należał do Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” Macierz we Lwowie. Był instruktorem i członkiem oddziału konnego „Sokoła” (Gniazdo nr III na Zamarstynowie)[4][5].

4 sierpnia 1914 razem z oddziałem konnym „Sokoła” pod dowództwem Marcelego Śniadowskiego przybył do Krakowa[6]. 10 sierpnia tego roku w Miechowie został wyznaczony na stanowisko podoficera w I plutonie oddziału Śniadowskiego[7] (później „oddział konny Wąsowicza”[8], a od 27 sierpnia 1. szwadron jazdy Władysława Belina-Prażmowskiego[9]). W szwadronie obywatela Beliny został wyznaczony na stanowisko dowódcy patrolu w II plutonie Mariusza Zaruskiego[10]. 23 listopada 1915 jest już wachmistrzem szefem 1. szwadronu por. Stanisława Grzmot-Skotnickiego w dywizjonie jazdy[11] (15 stycznia 1915 rozwiniętym w 1 Pułk Ułanów[12]). Od 4 sierpnia 1916 dowodził II plutonem 3. szwadronu 1 puł.[5] W czasie służby w Legionach awansował na kolejne stopnie w kwalerii: kaprala, wachmistrza (5 maja 1915)[5], chorążego (1 listopada 1916)[13] i podporucznika (1 kwietnia 1917)[13].

17 grudnia 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem awansu na porucznika ogłoszonego w rozkazie ówczesnego generała majora Edwarda Śmigły-Rydza[14][b].

1 kwietnia 1920 był odnotowany w ówczesnym Szpitalu Okręgowym nr 1 na Mokotowie w Warszawie jako oficer prowiantowy[5]. 27 sierpnia 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu rotmistrza, w kawalerii, w grupie oficerów byłych Legionów Polskich. Jego oddziałem macierzystym był nadal 1 pszwol[17]. 1 czerwca 1921 nadal pełnił służbę w Szpitalu Mokotowskim, a jego oddziałem macierzystym był 1 Pułk Strzelców Konnych[18][c]. 1 listopada 1921 został przeniesiony do rezerwy[5]. 8 stycznia 1924 został zatwierdzony w stopniu rotmistrza ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 208. lokatą w korpusie oficerów jazdy[1][19]. Posiadał przydział w rezerwie do 1 psk w Garwolinie[20][21][22].

Zmarł 13 grudnia 1932 „po długich i ciężkich cierpieniach”[4]. Trzy dni później został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach[4].

Ordery i odznaczenia

Uwagi

  1. ↑ W latach 20. XX wieku w ewidencji Wojska Polskiego figurował jako „Tadeusz I Bieńkowski” w celu odróżnienia od innego oficera noszącego to samo imię i nazwisko, a mianowicie ówczesnego rotmistrza 24 Pułku Ułanów „Tadeusza II Bieńkowskiego” ur. 1 kwietnia 1894[1].
  2. ↑ Na stronie Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku podano, że Tadeusz Łada-Bieńkowski był ujęty w spisie ewidencyjnym 2 Pułku Ułanów z 19 stycznia 1917 w 6. szwadronie jako kandydat na oficera, a w tym czasie bohater niniejszego artykułu był już chorążym w 1 puł. Ponadto podano, że 12 sierpnia 1917 został odkomenderowany do 1. szwadronu 2. puł., a po Rarańczy (15–16 lutego 1918) internowany w Synowódzku i 13 marca 1918 asenterowany do armii austro-wegierskiej na front włoski w grupie „P/I” w składzie 8 Dywizji Kawalerii, skąd zdezerterował i udał się najpierw do Pilzna, potem do Warszawy. Powyższe dane dotyczą chorążego Tadeusza Łada-Bieńkowskiego, który 31 października 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego z byłego Polskiego Korpusu Posiłkowego, mianowany podporucznikiem ze starszeństwem od dnia 1 marca 1918[15] i przydzielony do Krajowego Inspektoratu Zaciągu[16].
  3. ↑ W tym samym czasie rtm. Tadeusz Łada-Bieńkowski (ur. 1 kwietnia 1894) był odkomenderowany na Uniwersytet Jagielloński w celu ukończenia studiów, a jego oddziałem macierzystym był 24 puł.

Przypisy

  1. ↑ a b Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 697.
  2. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-08-10]..
  3. ↑ Żołnierze Niepodległości ↓, tu podano błędnie, że urodził się 1 kwietnia 1894.
  4. ↑ a b c d e f Nekrolog. „Polska Zbrojna”. 346, s. 9, 1932-12-15. Warszawa. .
  5. ↑ a b c d e Żołnierze Niepodległości ↓.
  6. ↑ Żuławski 1933 ↓, s. 9.
  7. ↑ Żuławski 1933 ↓, s. 10.
  8. ↑ Żuławski 1933 ↓, s. 11.
  9. ↑ Żuławski 1933 ↓, s. 12.
  10. ↑ Żuławski 1933 ↓, s. 13.
  11. ↑ Żuławski 1933 ↓, s. 26.
  12. ↑ Żuławski 1933 ↓, s. 30.
  13. ↑ a b Lista starszeństwa 1917 ↓, s. 44.
  14. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 13 z 23 grudnia 1918, poz. 373.
  15. ↑ Dz. Rozp. MSWojsk. Nr 3 z 4 listopada 1918, poz. 29.
  16. ↑ Dz. Rozp. MSWojsk. Nr 4 z 12 listopada 1918, poz. 49.
  17. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 33 z 1 września 1920, s. 796.
  18. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 269, 556.
  19. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 620.
  20. ↑ Spis oficerów rezerwy 1922 ↓, s. 18.
  21. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 655.
  22. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 583.
  23. ↑ M.P. z 1931 r. nr 251, poz. 335.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.

It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.

After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
Orzełek legionowy.svg
Orzełek legionowy
POL Krzyż Walecznych (1920) BAR.svg
Baretka: Krzyż Walecznych (1920).
PL Epolet kpt.svg
Naramiennik kapitana Wojska Polskiego (1919-39).
Tadeusz Łada-Bieńkowski.jpg
Ppor. Tadeusz Łada-Bieńkowski w okresie służby w Legionach Polskich.