Tadeusz Łada-Zabłocki

Tadeusz Łada-Zabłocki

Tadeusz Łada-Zabłocki (ur. 28 sierpnia 1811 we wsi Ługinicze guberni smoleńskiej, zm. w sierpniu 1847 we wsi Kulp guberni erywańskiej) – polski poeta, tłumacz i etnograf.

Pochodził z niezamożnej rodziny szlacheckiej. Uczęszczał do gimnazjum w Witebsku. Po jego ukończeniu 1831 został przyjęty na koszt państwa na wydział językoznawstwa i literatury Uniwersytetu Moskiewskiego. Został członkiem stowarzyszenia studenckiego „Stowarzyszenie literackie numeru jedenastego” tak nazwanego od numeru pokoju, gdzie spotykali się jego członkowie, skupieni wokół Wissariona Bielińskiego. Utrzymywał kontakty z członkami tajnych stowarzyszeń wileńskich, jak Onufry Pietraszkiewicz, Jan Wiernikowski i Józef Jeżowski.

Aresztowany latem roku 1833 za udział w patriotycznej konspiracji, został usunięty z uniwersytetu i zesłany na dwa lata do Witebska, a w końcu roku 1837 zesłany na 22 lata na Kaukaz i wcielony do wojska.

W swojej twórczości literackiej nawiązywał do poezji Adama Mickiewicza, Michaiła Lermontowa, Aleksandra Puszkina i Aleksandra Bestużewa.

W roku 1845 przy poparciu Józefa Ignacego Kraszewskiego wydał w Petersburgu zbiór Poezje Tadeusza Łady Zabłockiego. Wydał w tym samym roku w Paryżu zbiór ukraińskich pieśni ludowych.

Tłumaczył też utwory zachodnioeuropejskich romantyków, między innymi George'a Gordona Byrona, Roberta Southeya, Samuela Taylora Coleridge'a, Felicii Hemans i Thomasa Moore'a. Podczas pobytu w Tbiilisi zaprzyjaźnił się z literatami gruzińskimi. Napisał też prace z dziedziny literaturoznawstwa, pozostające dotychczas w rękopisach: „Doświadczenia poetyckie”, „Materiały do historii cywilizacji i literatury słowiańskiej” oraz „Poglądy na historię literatury gruzińskiej”. Zmarł podczas epidemii cholery w wieku zaledwie 36 lat.

Bibliografia

• Wacław Kubacki: Malwy na Kaukazie : Warszawa : "Czytelnik" : 1969
• L. Maluszewskaja: Twórczość poetycka Tadeusza Łady-Zabłockiego
• Tadeusz Łada Zabłocki: Poezje (pol.). kaukaz.upjp2.edu.pl. [dostęp 2017-01-11].