Tadeusz Ładogórski

Tadeusz Ładogórski
Data i miejsce urodzenia

16 grudnia 1905
Lwów

Data i miejsce śmierci

11 maja 1995
Wrocław

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: demografia i statystyka historyczna
Alma Mater

Uniwersytet Lwowski

Doktorat

1929

Profesura

1962

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Lwowski
Uniwersytet Wrocławski

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej Medal Komisji Edukacji Narodowej

Tadeusz Ładogórski (wcześniej Tadeusz Ladenberger, ur. 16 grudnia 1905 we Lwowie, zm. 11 maja 1995 we Wrocławiu) – profesor historii, demograf.

Rodzina

Ojciec – Jan Ladenberger – był inżynierem leśnikiem w Dyrekcji Lasów Państwowych we Lwowie. Był również profesorem na Politechnice Lwowskiej, członkiem Polskiego Towarzystwa Dendrologicznego[1]. Matka – Antonina z d. Simon – wychowywała dzieci. Miał brata Zygmunta. Był żonaty i miał dwóch synów.

Wykształcenie

W 1924 zdał maturę w Gimnazjum im. Stefana Batorego we Lwowie. Następnie studiował historię na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie pod okiem prof. Franciszka Bujaka. Stopień doktora uzyskał w 1929.

Praca zawodowa i naukowa

Początkowo pracował w gimnazjum w Krośnie, zaś od 1933 w II Państwowym Gimnazjum im. Juliusza Słowackiego w Tarnopolu, gdzie nauczał historii, geografii i propedeutyki filozofii do wybuchu II wojny światowej[2]. W czasie wojny ukrywał się w powiecie skałackim, gdzie prowadził m.in. tajne nauczanie. Od kwietnia 1944 do lutego 1946 służył w Wojsku Polskim jako oficer polityczno-wychowawczy. Od 1946 uczył w Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącym w Brzegu. W 1948 zaczął pracę w Instytucie Śląskim we Wrocławiu, a rok później również jako adiunkt na Uniwersytecie Wrocławskim. 1954 został docentem, a 1962 profesorem nadzwyczajnym. Należał do twórców Zespołu, a następnie Sekcji Demografii Historycznej przy Komitecie Nauk Demograficznych PAN. Zajmował się demografią i kartografią. W 1973 przeszedł na emeryturę.

Zmiana nazwiska

Ładogórski pochodził z rodzin galicyjskich osadników niemieckich z II poł. XVIII w. Poczuwając się do polskości, nie podpisał volkslisty. Wreszcie w grudniu 1949 zmienił nazwisko, używając pseudonimu okupacyjnego swego brata Zygmunta.

Odznaczenia

Członkostwo w organizacjach

Przypisy

Bibliografia

Media użyte na tej stronie