Tadeusz Łukaszewicz (żołnierz)

Tadeusz Łukaszewicz

Edward

kapitan
Data i miejsce urodzenia	13 października 1913 Warszawa
Data i miejsce śmierci	11 września 1944 Warszawa
Przebieg służby
Lata służby	1939 1942-1944
Siły zbrojne	Wojsko Polskie Korpus Bezpieczeństwa
Jednostki	71 pułk piechoty batalion „Nałęcz”
Stanowiska	dowódca kompanii ckm dowódca kompanii szturmowej
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa (kampania wrześniowa powstanie warszawskie)
Odznaczenia

Tadeusz Łukaszewicz (ur. 13 października 1913 w Warszawie, zm. 11 września 1944^[a] tamże) – kapitan Korpusu Bezpieczeństwa, kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari.

Życiorys

Syn Antoniego (artysty malarza i antykwariusza) i Marii z domu Gieryng. Ukończył warszawską szkołę średnią Ojców Pijarów, po czym uzyskał dyplom magistra ekonomii na uniwersytecie w Grenoble. Przeszedł szkolenie w zambrowskiej Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty i w roku 1938 został mianowany na stopień podporucznika. Uczestnik kampanii wrześniowej w szeregach 71 pułku piechoty. Na stanowisku dowódcy kompanii ckm walczył pod Wizną i Nowogrodem. Ranny podczas przebijania się z okrążenia, został zwolniony z niemieckiej niewoli jako inwalida wojenny^[1].

Od 1942 uczestniczył, w strukturach Korpusu Bezpieczeństwa, w konspiracji wojskowej. W czasie powstania warszawskiego dowodził kompanią szturmową P-20 w 1 batalionie szturmowym KB „Nałęcz”. Walczył na Starówce i w Śródmieściu. Ranny 15 sierpnia w Pałacu Mostowskich^[b]. W dniu 10 września 1944 w charakterze łącznika przeprawił się przez Wisłę i dotarł do dowództwa Armii Czerwonej i Ludowego Wojska Polskiego. Poległ następnego dnia na Saskiej Kępie, rozstrzelany przez patrol niemieckiej żandarmerii^[c]. W dniu 2 października 1944 został odznaczony pośmiertnie Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari^[d] przez Komendę Główną Korpusu Bezpieczeństwa^[1].

Od roku 1940 był żonaty z Heleną Wieczorek (1913–2004), z którą miał syna Tadeusza i córkę Jolantę^[1]. Spoczywa na cmentarzu wojskowym na Powązkach (kwatera: A 23, rząd: 2, miejsce: 26)

Odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari
• Krzyż Walecznych
• Warszawski Krzyż Powstańczy

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945. Konspiracja 1939-1945. T. 5/I. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999. ISBN 83-87424-98-6.