Tadeusz Śmigielski

Tadeusz Mieczysław Śmigielski Tadeusz Śliwiński Ślad, Lot, Zbyszek
porucznik
Data i miejsce urodzenia	3 stycznia 1913 Warszawa
Przebieg służby
Lata służby	1937–1945
Siły zbrojne	Wojsko Polskie II RP Wojsko Polskie we Francji Polskie Siły Zbrojne Armia Krajowa
Jednostki	1 Batalion Mostów Kolejowych Ośrodek Zapasowy Mostów Kolejowych nr 1, 7 Brygada Kadrowa Strzelców, 4 Brygada Kadrowa Strzelców, 1 Samodzielna Brygada Spadochronowa, Referat „Wschód” Wydziału Wywiadu Ofensywnego Oddziału II Sztabu KG AK, Obszar Lwowski AK, brytyjska 8 Brygada Pancerna, Misja Wojskowa przy 21 Brytyjskiej Grupie Armii
Stanowiska	dowódca plutonu łączności, instruktor referatu, oficer do zadań specjalnych, tłumacz, oficer łącznikowy
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa kampania wrześniowa kampania francuska 1940
Odznaczenia

Tadeusz Mieczysław Śmigielski vel Tadeusz Śliwiński ps.: „Ślad”, „Lot”, „Zbyszek” (ur. 3 stycznia 1913 w Warszawie) – porucznik saperów Wojska Polskiego, Polskich Sił Zbrojnych i Armii Krajowej, cichociemny.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Rafała i Anny z Nożyńskich. W 1933 zdał maturę w Średniej Szkole Technicznej w Brześciu, po czym wstąpił jako ochotnik do Szkoły Podchorążych Rezerwy Saperów w Modlinie. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1936 i 25. lokatą w korpusie oficerów rezerwy inżynierii i saperów^[1]. W 1937, po krótkim okresie pracy w PKP, jako oficer rezerwy został powołany do służby czynnej, a później przemianowany na oficera służby stałej, w tym samym stopniu i starszeństwie oraz 1. lokatą w korpusie oficerów saperów, grupa techniczna^[2][3]. Służył w 1 batalionie mostów kolejowych w Krakowie na stanowisku dowódcy plutonu łączności^[4].

We wrześniu 1939 roku służył w Ośrodku Zapasowym Mostów Kolejowych nr 1. 19 września wraz z Ośrodkiem przekroczył granicę polsko-węgierską. Był internowany na Węgrzech. Po ucieczce w styczniu 1940 roku dotarł do Francji, gdzie został skierowany do Ośrodka Wyszkolenia Oficerów Saperów w Thouars, a następnie do Centrum Wyszkolenia Saperów w Wersalu i od 1 czerwca 1940 roku ponownie w Thouars, gdzie 18 czerwca był ranny w nogę w czasie niemieckiego bombardowania. Po upadku Francji został ewakuowany do Wielkiej Brytanii, gdzie został przydzielony do Zgrupowania Saperów przy 7 Brygadzie Kadrowej Strzelców. Następnie służył w 4 Brygadzie Kadrowej Strzelców i w 1 Samodzielnej Brygadzie Spadochronowej. 30 października 1940 został mianowany na stopień porucznika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1940 w korpusie oficerów saperów.

Zgłosił się do służby w kraju. Ukończył Oficerski Kurs Doskonalący Administracji Wojskowej (polska szkoła wywiadu) i został zaprzysiężony 13 stycznia 1942 w Oddziale VI Sztabu Naczelnego Wodza w Londynie. Zrzutu dokonano w nocy z 27 na 28 marca 1942 roku w ramach operacji „Boot” dowodzonej przez kpt. naw. Antoniego Voelnagla. Ekipa została zrzucona na placówkę odbiorczą „Trawa” koło wsi Przyrów. Po aklimatyzacji w Warszawie dostał przydział do Referatu „Wschód” Wydziału Wywiadu Ofensywnego Oddziału II Informacyjno-Wywiadowczego Sztabu Komendy Głównej AK na stanowisko instruktora referatu i oficera do zadań specjalnych. Wyjeżdżał na tereny wschodnie i prowadził szkolenia wywiadowcze. W czerwcu 1943 roku został oddelegowany do Obszaru Lwowskiego AK. Wkrótce po przybyciu do Lwowa 22 czerwca został aresztowany przez Gestapo i osadzony w więzieniu przy ul. Łąckiego. 3 października 1943 roku przewieziono go do obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau, skąd 23 października został przetransportowany Buchenwaldu, a następnie do Mittelbau-Dora i do Bergen-Belsen. 15 kwietnia 1945 roku został uwolniony przez oddziały brytyjskie.

Od 25 maja 1945 roku służył w brytyjskiej 8 Brygadzie Pancernej jako tłumacz. Od 31 lipca 1945 roku pozostawał w dyspozycji szefa Misji Wojskowej przy brytyjskiej 21 Grupie Armii jako oficer łącznikowy. 2 października 1945 roku zameldował się w Oddziale VI Sztabu Naczelnego Wodza. Jego dalsze losy są nieznane.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 13413^[5]

Przypisy

Bibliografia

• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2004. ISBN 978-83-7188-691-1.
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
• Śmigielski Tadeusz. W: Krzysztof A. Tochman: Słownik biograficzny cichociemnych. T. 4. Zwierzyniec – Rzeszów: Obywatelskie Stowarzyszenie „Ostoja”, 2011, s. 220–221. ISBN 978-83-933857-0-6.
• Jędrzej Tucholski: Cichociemni. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1984, s. 423. ISBN 83-211-0537-8.
• Jędrzej Tucholski: Cichociemni 1941–1945 – Sylwetki spadochroniarzy. Wojskowy Instytut Historyczny, 1984, s. 208–209.

Linki zewnętrzne

• Biogram na stronie elitadywersji.org