Tadeusz Żabiński

Grób Tadeusza Żabińskiego na cmentarzu Powązkowskim

Tadeusz Żabiński (ur. 5 października 1904 w Warszawie, zm. 1990)[1][2] – polski polityk, działacz Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, urzędnik państwowy[1].

Życiorys

Podczas okupacji hitlerowskiej był więziony w KL Auschwitz (numer obozowy 13303). Pełnił funkcję wicewojewody warszawskiego (1948–1950), przewodniczącego Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie (1950–1951) i w Kielcach (1954–1956), skąd w sierpniu 1956 został usunięty na skutek akcji propagandowej przeprowadzonej przez tygodnik „Po prostu”. 25 maja 1956 na łamach tego czasopisma ukazał się felieton, który ujawnił, że Tadeusz Żabiński zajmował czternastopokojową willę i miał do dyspozycji dwa auta służbowe[3]. Od lipca 1961 do marca 1965 był dyrektorem Urzędu do Spraw Wyznań[1].

Odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera S-5-13).

Przypisy

  1. ↑ a b c Tadeusz Mołdawa, Ludzie władzy 1944-1991. Władze państwowe i polityczne Polski według stanu na dzień 28 II 1991, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1991, s. 239, ISBN 83-01-10386-8, OCLC 69290887.
  2. ↑ Cmentarz Stare Powązki: ŻABIŃSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2020-05-15].
  3. ↑ Związkowiec (The Alliancer) nr 61, Toronto 29 lipca 1961

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Tadeusz Żabiński grób.jpg
Autor: Lukasz2, Licencja: CC0
Grób Tadeusza Żabińskiego na Cmentarzu Powązkowskim.