Tadeusz Żurowski

Tadeusz Żurowski

Tadeusz Żurowski (1930)
Data i miejsce urodzenia	3 kwietnia 1908 Zagórz
Data śmierci	26 sierpnia 1985
Miejsce spoczynku	Cmentarz Komunalny Północny w Warszawie
Narodowość	polska
Krewni i powinowaci	Kazimierz (brat), Halina (kuzynka)
Odznaczenia

Grób Tadeusza Żurowskiego na cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie

Tadeusz Roman Żurowski herbu Leliwa (ur. 3 kwietnia 1908 w Zagórzu, zm. 26 sierpnia 1985) – polski architekt, historyk, archeolog, grafik i konserwator zabytków.

Życiorys

Pochodził z rodu Żurowskich herbu Leliwa. Był synem Romana (urzędnik kolejowy)^[1].

W 1930 zdał egzamin dojrzałości w Państwowym Gimnazjum im. Królowej Zofii w Sanoku^[2]. Ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Lwowskiej z tytułem inżyniera architekta. Zawodowo pracował jako konserwator zabytków i archeolog. Po II wojnie światowej był zatrudniony w Biurze Odbudowy. Pod koniec lat 40. został generalnym konserwatorem zabytków archeologicznych w Ministerstwie Kultury i Sztuki. Wspierał ideę rekonstrukcji klasztoru Karmelitów bosych w Zagórzu, przygotowując z urzędu plany odbudowy i zabezpieczenia całości inwestycji^[3]. Był wieloletnim pracownikiem Zarządu Muzeów i Ochrony Zabytków w MKiSz.

Publikował prace z dziedziny archeologii, historii, historii sztuki, architektury, konserwacji i ochrony zabytków (łącznie ok. 100). Ponadto tworzył prace architektoniczne, malarskie i graficzne oraz ekslibrisy.

W Wojsku Polskim został mianowany na stopień podporucznika rezerwy piechoty ze starszeństwem z dniem 1 grudnia 1932^[4]. W 1934 był oficerem rezerwy 2 pułku Strzelców Podhalańskich z Sanoka i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Sanok^[5].

Po II wojnie światowej zamieszkiwał przy ulicy Czeczota w Warszawie^[6]. Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie^[7].

Publikacje

• Eks Libris Lwowski (1939)
• Elektrokonserwacja (1949)
• Budowle kultury łużyckiej w Biskupinie (1950; w: III sprawozdanie z prac wykopaliskowych w Biskupinie)
• Inwentaryzacja fresków w Zagórzu (1951)
• Prace konserwatorskie w kopalni neolitycznej w Krzemionkach Opatowickich (1954)
• Trepcza, grodzisko pod Sanokiem (1955)
• Pomiar archeologicznych stanowisk naziemnych (1955)
• Zabytki etnograficzne Suwalszczyzny (1957)
• Grot i rotunda w Gnieźnie (1957)

Katalogi wystaw

• Ekslibris Tadeusza Romana Żurowskiego. Katalog (1973)
• Zabytki w ekslibrisie Tadeusza Romana Żurowskiego. Katalog wystawy (1975)
• Zabytki w ekslibrisie Tadeusza Romana Żurowskiego. Katalog wystawy (1976)
• Ekslibris Tadeusza Romana Żurowskiego. Katalog wystawy (1977)
• Ekslibris Tadeusza Romana Żurowskiego. Katalog wystawy (1978)
• Ekslibris Tadeusza Romana Żurowskiego. Katalog wystawy (1982)
• Tadeusz Roman Żurowski i konserwatorstwo archeologiczne w Polsce XX wieku (1999)

Odznaczenia i nagrody

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Inne odznaczenia
• Honorowe członkostwo Polskiego Towarzystwa Archeologicznego i Numizmatycznego (PTAiN)
• I nagroda na Wystawie Międzynarodowej w Paryżu za prace z zakresu drzeworytu i ekslibrisu (1939)

Przypisy

Bibliografia

• Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1934.
• Maria Myćka-Kril: Dorobek nauczycieli i uczniów Gimnazjum w Sanoku. W: Księga pamiątkowa Gimnazjum Męskiego w Sanoku 1888–1958. Kraków: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1958, s. 105.
• Marek Konopka. Z żałobnej karty. Żegnając Tadeusza Romana Żurowskiego. „Z Otchłani Wieków”. T. 1, s. 40, 1986. 
• Jerzy Tarnawski: Dzieje zagórskiego Karmelu. parafia-zagorz.pl. [dostęp 2017-11-25].
• Tadeusz Żurowski. ekslibrispolski.pl. [dostęp 2017-11-25].