Tadeusz Adam Wasilewski

Tadeusz Adam Wasilewski
pułkownik dyplomowany piechoty pułkownik dyplomowany piechoty
Data urodzenia

30 lub 31 stycznia 1897

Data i miejsce śmierci

20 listopada 1964
Londyn

Siły zbrojne

Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie
Poland badge.jpg Polskie Siły Zbrojne

Jednostki

22 Pułk Piechoty,
Biuro Ścisłej Rady Wojennej,
16 Pułk Piechoty,
27 Dywizja Piechoty

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920-1941, trzykrotnie) Złoty Krzyż Zasługi Medal Zwycięstwa (międzyaliancki)

Tadeusz Adam Wasilewski[1] (ur. 30 lub 31 stycznia 1897, zm. 20 listopada 1964 w Londynie) – pułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 30[2] lub 31 stycznia 1897[3]. Jego ojcem był Zygmunt Wasilewski[4].

Był żołnierzem I Korpusu Polskiego gen. Dowbor-Muśnickiego[3]. Po zakończeniu I wojny światowej został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany na stopień kapitana piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[5][6]. W początkowych latach 20. był oficerem 22 pułku piechoty w Siedlcach[7][8]. Odbył Kurs Normalny 1921–1923 (II promocja) w Wyższej Szkole Wojennej i uzyskał tytuł oficera dyplomowanego[9]. W 1924 jako oficer Sztabu Generalnego i nadetatowy macierzystej pułku był przydzielony do Biura Ścisłej Rady Wojennej[10]. W 1928 był przydzielony do Korpusu Ochrony Pogranicza[11]. Został awansowany na stopień majora piechoty ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1929[12]. W 1932 był oficerem 16 pułku piechoty w Tarnowie[13]. Od 20 czerwca 1934 do 1 stycznia 1937 był szefem sztabu 27 Dywizji Piechoty w Kowlu. W tym czasie został awansowany na stopień podpułkownika. Od 1938 do 1939 pełnił funkcję attaché wojskowego w Belgradzie.

W listopadzie 1939 został szefem odtworzonego w Paryżu Oddziału II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego[14]. Po zakończeniu II wojny światowej pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii w stopniu pułkownika[3]. Był także historykiem i pisarzem[3]. Współzałożyciel Kola Lwowian w Londynie[3]. Zmarł 20 listopada 1964 w Londynie[3]. Został pochowany na cmentarzu Elmers End[3].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ W ewidencji wojskowej był określany jako Tadeusz III Wasilewski celem odróżnienia od innych oficerów o tej tożsamości.
  2. ↑ Roczniki Oficerskie 1923, 1924, 1928, 1932.
  3. ↑ a b c d e f g h Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 1 (8), s. 76, Maj 1965. Koło Lwowian w Londynie. 
  4. ↑ Urszula Jakubowska Warszawskie lata Zygmunta Wasilewskiego, w Kwartalnik Historii Prasy Polskiej, nr 4 (1993)
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 420.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 363.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 188.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 177.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1500.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 35, 177.
  11. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 132, 197.
  12. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 35.
  13. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 546.
  14. ↑ Andrzej Pepłoński Zarys rozwoju organizacyjnego polskiego wywiadu wojskowego w latach 1914-1945, w: Słupskie Studia Historyczne nr 8 (2000)

Bibliografia

Szefowie Oddziału II Sztabu Generalnego/Głównego II Rzeczypospolitej

Orzełek wojskowy II RP

Media użyte na tej stronie

PL Epolet pplk.svg
Naramiennik podpułkownika Wojska Polskiego (1919-39).
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
Poland badge.jpg
Poland badge. Second World War period Polish Army (post-1939 Free Polish Army) shoulder title.