Tadeusz Bartoś
Data i miejsce urodzenia | 31 lipca 1967 |
---|---|
doktor habilitowany nauk humanistycznych | |
Specjalność: filozofia | |
Alma Mater | |
Doktorat | 1998 – filozofia |
Habilitacja | 2007 |
Uczelnia | |
Strona domowa |
Tadeusz Bartoś (ur. 31 lipca 1967[1] w Krotoszynie) − polski filozof i teolog, publicysta, były dominikanin, doktor habilitowany nauk humanistycznych, profesor nadzwyczajny Akademii Humanistycznej im. Aleksandra Gieysztora w Pułtusku[2].
Życiorys
Wstąpił do zakonu dominikańskiego w 1987 roku. 8 września 1987 złożył śluby zakonne. W latach 1987–1993 studiował teologię w Kolegium Filozoficzno-Teologicznym oo. Dominikanów w Krakowie. Przyjął święcenia kapłańskie w dniu 22 maja 1993 roku[1]. W tym samym roku obronił pracę magisterską na Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie pt. Idea racjonalizacji teologii w Kole Krakowskim w latach 1936–1939. W latach 1994–1998 odbył studia doktoranckie na Wydziale Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego. Obronił pracę doktorską pt. Tomasza z Akwinu teoria miłości. Studium nad komentarzem do księgi „O imionach Bożych” Pseudo-Dionizego Areopagity[3].
W 2007 otrzymał stopień doktora habilitowanego w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN na podstawie książki Metafizyczny pejzaż. Świat według Tomasza z Akwinu, która otrzymała także nominację do nagrody „Śląski wawrzyn literacki” za rok 2006.
Wykładał antropologię filozoficzną w Kolegiach Filozoficzno-Teologicznych Dominikanów w Krakowie i Warszawie. Był współzałożycielem i dyrektorem Dominikańskiego Studium Filozofii i Teologii w Warszawie (obecnie kontynuowane przez Studium Filozofii i Historii Idei WSFT). W pracy naukowej specjalizuje się w myśli Tomasza z Akwinu. Przetłumaczył m.in. jego Komentarz do Ewangelii Jana. W działalności publicystycznej dokonuje analiz teologicznych i filozoficznych problemów Kościoła katolickiego w Polsce, komentuje bieżące wydarzenia z życia tego Kościoła, m.in. na łamach Gazety Wyborczej[4], Tygodnika Powszechnego, Dziennika i Znaku, Przeglądu Politycznego, Tygodnika Przegląd, Newsweeka, Polityki. W wielu artykułach i wywiadach prezentował krytyczny stosunek do niektórych zjawisk w Kościele oraz wobec nauczania Kościoła, np. w kwestiach związanych z homoseksualnością. Opuścił Zakon Kaznodziejski 25 stycznia 2007 roku[5][6].
Obecnie w działalności naukowej bada nowożytne teorie kultury, historię oddziaływania idei religijnych, filozoficznych i politycznych, ze szczególnym uwzględnieniem myśli Fryderyka Nietzschego i Martina Heideggera.
Mieszka w Warszawie. Jest profesorem nadzwyczajnym w Akademii Humanistycznej im. Aleksandra Gieysztora w Pułtusku.
Jest współzałożycielem i dyrektorem programowym powstałego w 2007 Studium Filozofii i Historii Idei WSFT w Warszawie[7].
Od 2007 do 2009 był jurorem Nagrody Literackiej Nike. Laureat nagrody Hiacynt przyznawanej dorocznie przez Fundację Równości.
Wydana w 2008 książka Jan Paweł II. Analiza krytyczna stanowi polemikę wobec rozpowszechnionej w polskiej publicystyce oceny pontyfikatu Jana Pawła II. Książka wywołała wiele dyskusji zarówno w środowiskach kościelnych, jak i wśród katolickich publicystów[8][9].
W 2019 roku wydał debiutancką powieść Mnich, opartą na wątkach autobiograficznych[10].
Od lutego 2021 do grudnia 2021 był stałym felietonistą internetowego Halo.Radia[11].
Publikacje autorskie
- Tomasza z Akwinu teoria miłości. Studium nad Komentarzem do księgi „O imionach Bożych” Pseudo-Dionizego Areopagity, Kraków 2004. ISBN 83-89598-27-2
- Pięć słów Kościoła, (współautor), red. H. Stompor, Warszawa 2005. ISBN 83-89781-04-2
- Metafizyczny pejzaż. Świat według Tomasza z Akwinu, Kraków 2006. ISBN 83-89598-93-0
- Ścieżki wolności. O teologii, sekularyzacji, demokracji w Kościele, celibacie i..., (wspólnie z K. Bielawskim), Kraków 2007. ISBN 978-83-89598-82-0
- Wolność, równość, katolicyzm, Warszawa 2007. ISBN 978-83-7414-339-4
- Jan Paweł II. Analiza krytyczna, Warszawa 2008. ISBN 978-83-60457-46-7
- Nowe światło. Kościół a teologia dwudziestego wieku, oprac. T. Bartoś, Kraków 2008. ISBN 978-83-89598-55-4
- W poszukiwaniu mistrzów życia. Rozmowy o duchowości, (wspólnie z W. Eichelbergerem, W. Szczawińskim), Warszawa 2009. ISBN 978-83-7554-087-1
- Koniec prawdy absolutnej. Tomasz z Akwinu w epoce późnej nowoczesności, Warszawa 2010. ISBN 978-83-7414-808-5
- Kłopot z chrześcijaństwem. Wieczne gnicie, apokaliptyczny ogień, praca, (wspólnie z Agatą Bielik Robson), Warszawa 2013. ISBN 978-83-7554-664-4
- Mnich. Historia życia, którego nie było, Wydawnictwo: Marginesy, Warszawa 2019 ISBN 978-83-65973-94-8
- Klątwa Parmenidesa, PWN, Warszawa 2020
- Upadek, niemożliwy. Eseje filozoficzne, Pasaże, 2021
Autorstwo przekładu
- Tomasz z Akwinu, Komentarz do Ewangelii Jana, tłum. T. Bartoś, Kęty 2002. ISBN 83-88524-20-8
Przypisy
- ↑ a b Duchowieństwo diecezjalne oraz członkowie męskich instytutów życia konsekrowanego i stowarzyszeń życia apostolskiego 2005, wyd. Apostolicum, Ząbki 2006
- ↑ Dr hab. Tadeusz Bartoś, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2014-01-07] .
- ↑ Tadeusz Bartoś (pol.). Dominikańska Szkoła Wiary. [dostęp 2008-09-02].
- ↑ Mikołaj Lizut: Usta Kościoła (pol.). Wyborcza.pl, 2006-01-29. [dostęp 2008-09-02].
- ↑ O. Tadeusz Bartoś odchodzi z zakonu dominikanów (pol.). Gazeta.pl, 26 stycznia 2007. [dostęp 2008-09-02].
- ↑ Katarzyna Wiśniewska: Nie opuszczam Kościoła (pol.). Gazeta.pl, 2007-05-12. [dostęp 2008-09-02].
- ↑ Studium Filozofii i Historii Idei WSFT
- ↑ Tomasz Terlikowski: Papież, który nie był Bartosiem (pol.). Rzeczpospolita. [dostęp 2011-11-08].
- ↑ Marcin Bielesz, KAI: Życiński krytykuje krytykowanie Jana Pawła II (pol.). Gazeta.pl, 2008-02-06. [dostęp 2008-09-02].
- ↑ Grzegorz Wysocki: Były zakonnik Tadeusz Bartoś napisał powieść "Mnich": Wróciły wspomnienia z 20 lat w systemie psychicznej opresji. Wyborcza.pl, 2019-02-23. [dostęp 2019-09-20].
- ↑ Chutnik, Gugała, Szczerek, Środa felietonistami Halo.Radia, Press.pl [dostęp 2021-02-02] (pol.).
Linki zewnętrzne
- „Einai” – strona internetowa prowadzona przez Tadeusza Bartosia
- „Z punktu widzenia” – blog prowadzony przez Tadeusza Bartosia. tadeuszbartos.blog.onet.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-12)].
- „Na Temat” – blog Tadeusza Bartosia w portalu Na Temat
Media użyte na tej stronie
Autor: Einai1, Licencja: CC BY-SA 4.0
my own photo Tadeusz Bartoś