Tadeusz Bieńkowski (podchorąży)
![]() | |
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 12 czerwca 1920 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Stanowiska | podchorąży sanitarny |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() |
Tadeusz Bieńkowski (ur. 28 października 1896 w Zawichoście, zm. 12 czerwca 1920 pod Radziwiłłówką) – żołnierz Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
Urodził się w Zawichoście w rodzinie Józefa i Marii z Rakowskich[1]. Absolwent Szkoły Handlowej w Radomiu, Szkoły Humanistycznej im. Staszica w Lublinie, a od października 1917 student Wydziału Medycznego Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie.
W listopadzie 1918 wstąpił do Legii Akademickiej, a później został przydzielony do 1 szwadronu 2 pułku Szwoleżerów Rokitniańskich i wraz z pułkiem brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. W szarży pod Radziwiłówką bronił wozów z rannymi. W nierównej walce z kozakami oddał życie za rannych, którymi się opiekował. Za czyn ten został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu „Virtuti Militari”[1].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (5605)[1]
- Krzyż Walecznych – (pośmiertnie)[1]
Przypisy
- ↑ a b c d Polak (red.) 1991 ↓, s. 18.
Bibliografia
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.
Media użyte na tej stronie
Baretka: Krzyż Walecznych (1920).
Naramiennik podchorążego Wojska Polskiego (1919-23).
Tadeusz Bieńkowski (1896-1920), podchorąży sanitarny, kawaler Orderu Virtuti Militari 5 kl.