Tadeusz Bolduan

Tadeusz Bolduan
Data i miejsce urodzenia

5 kwietnia 1930
Kościerzyna

Data i miejsce śmierci

10 czerwca 2005
Gdynia

Miejsce spoczynku

Cmentarz Srebrzysko

Zawód, zajęcie

dziennikarz, publicysta, działacz kaszubski

Grób na gdańskim Cmentarzu Srebrzysko

Tadeusz Bolduan (ur. 5 kwietnia 1930 w Kościerzynie, zm. 10 czerwca 2005 w Gdyni) – polski dziennikarz, publicysta i działacz kaszubski.

Życiorys

Syn Teodora, przedwojennego burmistrza Wejherowa, zamordowanego w 1939 roku przez hitlerowców[1]. Po II wojnie światowej wraz z bratem Rajmundem wychowywał się w domu dziecka[2][3].

Współtwórca i aktywista Zrzeszenia Kaszubskiego, później Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego. W latach 50. był obrońcą Słowińców na łamach prasy, co wymagało odwagi cywilnej.

W latach 1957-1961 był redaktorem naczelnym dwutygodnika "Kaszёbё"[3]. Na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych był redaktorem naczelnym miesięcznika Pomerania, wydawanego przez ZK-P; Kanclerzem Kapituły Medalu św. Wojciecha i Medalu Księcia Mściwoja II, ustanowionych w 1996 r. przez Radę Miasta Gdańska i przyznawanych za szczególne zasługi dla tego miasta; przyznano mu tytuł Zasłużonego Ziemi Wejherowskiej; w 2002 r. zasiadał w Komitecie Honorowym Roku Bolduanowskiego ustanowionego przez Zarząd Miasta Wejherowa z okazji 100. rocznicy urodzin jego ojca Teodora. Laureat Nagrody Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury (za 1990)[4].

Był człowiekiem wielkiej kultury osobistej, pracowitym i aktywnym do ostatnich dni życia. Szanowany w środowisku kaszubsko-pomorskim, choć niektóre jego poglądy nie spotkały się z ogólną akceptacją i przez niektórych traktowane są obecnie jako historyczny anachronizm (uważał np., że język kaszubski jest dialektem języka polskiego).

Zmarł w Szpitalu Miejskim w Gdyni, na skutek obrażeń odniesionych podczas potrącenia przez samochód na ulicy Sopotu[5]. W 2006 został pośmiertnie odznaczony Medalem św. Wojciecha[6]. Pochowany na Cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku (rejon III, taras II, rząd 2, grób 6)[7].

Bibliografia podmiotowa

Ogłosił ponad dwadzieścia książek poświęconych tematyce kaszubskiej, m.in.:

  • Gryf - godło Pomorza,
  • Trybun Kaszubów. Opowieść o Antonim Abrahamie,
  • Nie dali się złamać,
  • Nowy bedeker kaszubski, Gdańsk: Polnord. Wydawnictwo Oskar, 2002, ISBN 83-86181-84-2.

Przypisy

  1. ↑ Wyborcza.pl, trojmiasto.wyborcza.pl [dostęp 2020-07-20].
  2. ↑ Tadeusz Bolduan, Gedanopedia.
  3. ↑ a b Redakcja, Pożegnania. Tadeusz Bolduan, Gdańsk Nasze Miasto, 13 czerwca 2005 [dostęp 2020-07-20] (pol.).
  4. ↑ Splendor Gedanensis 2016. Dali najwięcej gdańskiej kulturze
  5. ↑ Wyborcza.pl, trojmiasto.wyborcza.pl [dostęp 2021-01-17].
  6. ↑ Rada Miasta - BIP - Urząd Miejski w Gdańsku, bip.gdansk.pl [dostęp 2021-01-17].
  7. ↑ Tadeusz Bolduan. cmentarze-gdanskie.pl. [dostęp 2019-05-22].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Gdańsk Cmentarz Srebrzysko – Tadeusz Bolduan.JPG
Autor: Artur Andrzej, Licencja: CC BY-SA 3.0
Gdańsk Wrzeszcz Górny. Cmentarz Srebrzysko, grób Kaszuby i dziennikarza Tadeusza Bolduana (1930-2005).