Tadeusz Chłopik

Tadeusz Chłopik

11/2 zwycięstwo
kapitan pilot
Data i miejsce urodzenia	18 czerwca 1908 Lwów, Austro-Węgry
Data i miejsce śmierci	15 sierpnia 1940 Wielka Brytania
Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie Polskie Siły Zbrojne
Formacja	Lotnictwo Wojska Polskiego RAF
Jednostki	III/4 dywizjon myśliwski dywizjon 302
Stanowiska	dowódca eskadry
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa kampania wrześniowa bitwa o Anglię
Odznaczenia

Tadeusz Paweł Chłopik (ur. 18 czerwca 1908 we Lwowie, zm. 15 sierpnia 1940 w Wielkiej Brytanii) – kapitan pilot Wojska Polskiego.

Życiorys

Ukończył Szkołę Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie^[1]. 15 sierpnia 1930 Prezydent RP Ignacy Mościcki mianował go podporucznikiem ze starszeństwem z 15 sierpnia 1930 i 7. lokatą w korpusie oficerów lotnictwa, a minister spraw wojskowych wcielił do 4 pułku lotniczego w Toruniu^[2]. Przez kolejne trzy lata pełnił służbę na stanowisku obserwatora. 12 marca 1933 został mianowany porucznikiem ze starszeństwem z 1 stycznia 1933 i 29. lokatą w korpusie oficerów aeronautycznych^[3]. Po ukończeniu kursu pilotażu w Dęblinie i wyższego kursu pilotażu w Grudziądzu został przydzielony do III/4 dywizjonu myśliwskiego na stanowisko pilota. W 1937 został przeniesiony do Centrum Wyszkolenia Oficerów Lotnictwa Nr 1 w Dęblinie na stanowisko instruktora, a następnie dowódcy 2. eskadry I dywizjonu Szkoły Podchorążych Lotnictwa–Grupa Taktyczna^[4][5]. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1938 i 56. lokatą w korpusie oficerów lotnictwa, grupa liniowa^[6].

We wrześniu 1939 przez Rumunię przedostał się do Francji, a następnie do Wielkiej Brytanii, gdzie w 1940 odbył przeszkolenie na samolotach Hawker Hurricane w 6 Operational Training Unit RAF (OTU) w Sutton Bridge^[7]. Od 3 sierpnia 1940 latał w 302 dywizjonie myśliwskim jako jeden z pierwszych pilotów przydzielonych do tej jednostki^[8].

15 sierpnia 1940 w czasie walki powietrznej razem z kpt. Franciszkiem Jastrzębskim zestrzelił niemiecki samolot Dornier Do 17, lecz wkrótce potem sam został trafiony przez myśliwce nieprzyjaciela. Wyskoczył z palącego się samolotu lecz w czasie opadania na spadochronie został ostrzelany i na ziemię spadł już martwy. Został pochowany w Southend-on-Sea na miejscowym Sutton Road Cemetery w kwaterze nr 54168549 (działka R).

Na liście Bajana został sklasyfikowany na 207. pozycji z zaliczonym zestrzeleniem 1 i ¹/₂ nieprzyjacielskiego samolotu^[9].

Odznaczenia

• Krzyż Walecznych dwukrotnie
• Medal Lotniczy^[10]

Przypisy

Bibliografia

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
• Tadeusz Jerzy Krzystek, [Anna Krzystek]: Polskie Siły Powietrzne w Wielkiej Brytanii w latach 1940-1947 łącznie z Pomocniczą Lotniczą Służbą Kobiet (PLSK-WAAF). Sandomierz: Stratus, 2012. ISBN 978-83-61421-59-7. OCLC 276981965.
• Jerzy Pawlak: Absolwenci Szkoły Orląt: 1925-1939. Warszawa: Retro-Art, 2009. ISBN 83-87992-22-4. OCLC 69472829.
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
• „Pilot Wojenny”. 2/1999, s. 140, 10.1999. Warszawa: ECHO. 

Linki zewnętrzne

• Grób kpt. T. Chłopika na Sutton Road Cemetery