Tadeusz Chmielniak

Tadeusz Jan Chmielniak
Data i miejsce urodzenia12 października 1941
Czaniec
Profesor nauk technicznych
Specjalność: budowa i eksploatacja maszyn, energetyka
Alma MaterPolitechnika Śląska
Doktorat1970
Habilitacja1972
Profesura1982
Polska Akademia Nauk
Statusczłonek rzeczywisty
Funkcja Jednostka PANPrzewodniczący
Komitet Problemów Energetyki
Doktor honoris causa
(Politechnika Częstochowska – 2009)
(Politechnika Śląska – 2011)
Nauczyciel akademicki
UczelniaPolitechnika Śląska
Dziekan
WydziałMechaniczno-Energetyczny
Okres spraw.1975–1981
Rektor
UczelniaPolitechnika Śląska
Okres spraw.1987–1990
PoprzednikAntoni Niederliński
NastępcaWilibald Winkler
Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Tadeusz Jan Chmielniak (ur. 12 października 1941 w Czańcu k. Bielska-Białej) – polski inżynier, specjalista w dziedzinie maszyn cieplnych, profesor, wykładowca w Politechnice Śląskiej i jej były rektor, członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk.

Życiorys

Studia na Wydziale Mechaniczno-Energetycznym Politechniki Śląskiej ukończył w 1965 w ramach specjalności Energetyka jądrowa. Zaraz potem podjął studia na Uniwersytecie Jagiellońskim i w 1966 uzyskał stopień magistra matematyki[1]. Jeszcze jako student Politechniki Śląskiej w 1963 podjął pracę na uczelni na stanowisku asystenta-stażysty w Katedrze Cieplnych Maszyn Wirnikowych. W 1970 obronił doktorat, a dwa lata później uzyskał habilitację[2]. Od 1973 zatrudniony jako samodzielny pracownik naukowy, na początku jako docent, od 1982 jako profesor nadzwyczajny, od 1989 profesor zwyczajny. Obejmował również w Politechnice Śląskiej stanowiska kierownicze. Od 1982 kierował Katedrą Cieplnych Maszyn Wirnikowych. W latach 1982–2010 był dyrektorem Instytutu Maszyn i Urządzeń Energetycznych (od 1993 w strukturze Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki), w latach 1975–1981 dziekanem Wydziału Mechaniczno-Energetycznego, a w kadencji 1987–1990 pełnił funkcję rektora Politechniki Śląskiej[2][3].

Od 2007 jest członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk[3], a od 2016 członkiem rzeczywistym[4]. W PAN pełni funkcję przewodniczącego Komitetu Problemów Energetyki oraz członka prezydium Komitetu Termodynamiki i Spalania. Jest także członkiem Komitetu Mechaniki[3][5]. Jest przewodniczącym Rady Programowej Instytutu Maszyn Przepływowych im. R. Szewalskiego PAN.

Dorobek naukowy

Jest autorem 6 monografii naukowych. Jego monografia pt. Technologie energetyczne wydana przez WNT w 2008 stanowi kompendium aktualnej wiedzy z zakresu wszystkich technologii energetycznych. Jest także autorem lub współautorem ponad 270 artykułów i komunikatów naukowych, autorem 5 i współautorem 4 skryptów i podręczników akademickich[1]. W trakcie swojej pracy akademickiej wypromował 22 doktorów nauk technicznych[3].

Nagrody i wyróżnienia

W 2009 roku przyznano mu tytuł doktora honoris causa Politechniki Częstochowskiej[1], a w 2011 otrzymał ten tytuł od swojej macierzystej uczelni[2]. Wielokrotnie wyróżniany i nagradzany za pracę naukową nagrodami Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego i Ministra Edukacji Narodowej. Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej oraz Medalem 60-lecia Politechniki Śląskiej[3][2].

Przypisy

  1. a b c prof. dr hab. inż. Tadeusz Chmielniak. pcz.pl. [dostęp 2015-06-12].
  2. a b c d Zaproszenie na uroczystość nadania tytułu doktora honoris causa. Strategiczny Program Badawczy – strona projektu. [dostęp 2013-02-01].
  3. a b c d e Chmielniak, Tadeusz. Polska Akademia Nauk. [dostęp 2016-12-07].
  4. Wybory nowych członków Akademii pod znakiem kobiet i młodości. PAN, grudzień 2016. [dostęp 2016-12-07].
  5. Prof. zw. dr hab. i Tadeusz Jan Chmielniak, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2013-02-01].

Media użyte na tej stronie

Gliwice Strzody Czerwona Chemia 04 09 2011 P9049533.jpg
Autor: Nemo5576, Licencja: CC BY-SA 3.0
Politechnika Śląska - Wydział Chemiczny, tzw. Czerwona Chemia. Widok z rogu Akademickiej i Wrocławskiej.