Tadeusz Chorążak
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
profesor nauk medycznych | |
Specjalność: dermatologia | |
Alma Mater | |
Profesura | nadzw. 1948, zw. 1951 |
leczenie i praca naukowo-dydaktyczna | |
uczelnia | Uniwersytet Jana Kazimierza, |
Wydział | Lekarski |
kierownik | |
Katedra i Klinika | Dermatologii |
Okres spraw. | 1948–1971 |
Odznaczenia | |
Tadeusz Ludwik Chorążak (ur. 6 sierpnia 1901 we Lwowie, zm. 11 września 1977 w Katowiach) – polski lekarz-dermatolog, prof. dr hab., założyciel czterech oddziałów dermatologicznych w szpitalach klinicznych (Warszawa, Szczecin, Zabrze, Katowice), autor podręczników akademickich i ponad stu publikacji w naukowych czasopismach krajowych i zagranicznych.
Życiorys
Okres przedwojenny
Urodził się we Lwowie w 1901 roku. Tamże studiował medycynę na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jana Kazimierza (UJK). Dyplom doktora wszechnauk lekarskich otrzymał w 1925 roku. 20 kwietnia 1939 uzyskał habilitację na WL UJK jako docent chorób skórnych i wenerycznych[1]. W latach 1924–1941 pracował w Klinice Dermatologii UJK. Po okupacji Lwowa Tadeusz Chorążak był aresztowany wraz z rektorem i innymi pracownikami UJK[a]. W następnych latach (1941–1944) był kierownikiem Ambulatorium Dermatologicznego Ubezpieczalni Społecznej[b] we Lwowie[2][3].
Okres powojenny
- Warszawa (1945–1948)
Po wojnie założył w Szpitalu św. Ducha w Warszawie Oddział Dermatologii, w którym pracował jako ordynator w latach 1945–1948[2]. Otrzymał veniam legendi Akademii Medycznej w Warszawie. W latach 1946–1948 był redaktorem naczelnym „Przeglądu Dermatologicznego” (potem – członkiem komitetu redakcyjnego)[2].
- Szczecin (1948–1950)
W 1948 roku opuścił Warszawę, aby współtworzyć w zniszczonym Szczecinie[4] (stopniowo stabilizującym się po włączeniu w granice Polski) pierwszą szczecińską uczelnię medyczną – Akademię Lekarską[c]. Jej rektorem został Jakub Węgierko, dziekanem Wydziału Lekarskiego – Czesław Murczyński, a prodziekanem – Tadeusz Chorążak[5][6][7].
Wśród podstawowych zakładów naukowych i klinik powstała Klinika Chorób Skórnych i Wenerycznych[d][5][6][7]. Tadeusz Chorążak był jej twórcą i kierownikiem. Prowadził w klinice ćwiczenia w rozpoznawaniu i leczeniu chorób skórnych i wenerycznych. Był wykładowcą przedmiotu „Klinika, patogeneza i leczenie chorób skórnych i wenerycznych”[7] oraz promotorem dwóch pierwszych doktoratów. Prace naukowe stały się tematem pięciu publikacji. Po dwóch latach został przeniesiony na Śląsk[e][3][8].
- Katowice, Zabrze (1950–1971)
Od 1950 roku organizował od podstaw Katedrę i Klinikę Dermatologii w istniejącej od 1948 roku Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach (ŚAM). I Katedra i Klinika powstała w Zabrzu-Rokitnicy, na terenie Państwowego Szpitala Klinicznego Nr 2 przy ul. Curie-Skłodowskiej 10 (w maju 1951 zostały otwarte 2 oddziały na łącznie 68 łóżek)[9].
W latach 1951–1953 był prorektorem uczelni, pełniącym obowiązki rektora. W klinice prowadził, poza podstawową działalnością dydaktyczną, podyplomowe szkolenie lekarzy-dermatologów. Był promotorem 27. przewodów doktorskich i recenzentem 18. rozpraw habilitacyjnych[3]. Zainicjował utworzenie Śląskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego (PTD) i został przewodniczącym Zarządu Oddziału[9].
Poza zagadnieniami dermatologiczno-wenerologicznymi zajmował się chorobami zawodowymi i higieną pracy. Zainicjował tworzenie przy śląskich kopalniach ambulatoriów dermatologicznych, prowadzonych przez asystentów Kliniki (doprowadziło to do prawie 10-krotnego spadku zachorowalności na ropne choroby skóry wśród górników i hutników[2]). Pełniąc funkcję specjalisty wojewódzkiego (od 1951) organizował tworzenie sieci miejskich i powiatowych placówek dermatologicznych i wenerologicznych[3]. Był członkiem Rady Naukowej Instytutu Medycyny Pracy w Przemyśle Górniczym i Hutnictwie (1952–1961), przewodniczącym Sekcji Dermatologicznej w Radzie Naukowej przy Ministrze Zdrowia (1968–1963)[2].
Na przełomie lat 1969/1970 Klinikę Dermatologii przeniesiono do Katowic. W październiku 1971 roku, po przejściu prof. T. Chorążaka na emeryturę, kierownikiem Kliniki została była asystentka, prof. Józefa Rubisz-Brzezińska[9][10].
Zmarł 11 września 1977 roku w Katowicach[2][9]. Został pochowany na cmentarzu przy ul. Francuskiej w Katowicach.
Publikacje
Tadeusz Chorążak jest autorem lub współautorem sześciu podręczników i ponad 100 artykułów[3], wśród nich[11]:
- O nietypowych postaciach klinicznych ziarniniaka obrączkowego (Tadeusz Chorążak; Frédéric Woringer), Warszawa 1938
- Les formes cliniques anormales du granulome annulaire (Frédéric Woringer; Tadeusz Chorążak), Masson, Paris 1939
- Le mycosis fongoïde à tumeur d'emblée (Lucien Marie Pautrier; Tadeusz Chorążak; Frédéric Woringer), Masson, Paris 1937
- Ziarniniak grzybiasty doraźny (Lucien Marie Pautrier, Tadeusz Chorążak, Frédéric Woringer), Lwów 1937
- Gnojničkovye zabolevaniâ koži (Tadeusz Chorążak, Wiesław Rasiewicz, Stefan Ślopek, Adam Gasperowicz, M V Milič), Varšava : Pol. Gosud. Med. Izd.
- Ein Fall von „Acne urticata“, Archiv für Dermatologie und Syphilis 1937
- Wpływ witamin na rozwój poszczepiennych zmian kiłowych w kile doświadczalnej królików, nakł. Polskiej Akademii Umiejȩtności, Kraków 1938
- Przypadek uogólnionego ziarniniaka obrączkowatego Warszawa, Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, dr. 1950
- Wpływ warunków pracy w górnictwie węglowym na powstawanie zawodowych chorób skóry (referat), nakł. ZG Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa, Katowice 1963
- Ropne choroby skóry (Tadeusz Chorążak i wsp.), Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, Warszawa 1967
Odznaczenia i uhonorowanie
Został odznaczony m.in.[9]:
Otrzymał nagrodę naukową Ministra Zdrowia (1965)[2]. W 1973 roku został uhonorowany tytułem Doctor honoris causa ŚAM[9].
Był członkiem honorowym Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego (od 1966) i Polskiego Towarzystwa Lekarskiego (od 1970) oraz członkiem korespondentem Société Francaise de Dermatologie (od 1973).
Upamiętnienie
Dla upamiętnienia postaci Tadeusza Chorążaka ukazały się m.in. publikacje[12]:
- W. Rasiewicz, Prof. M.D. Tadeusz Chorążak, Przegl. Dermatol., 53 (3), 277-279, 1966
- S. Jabłońska, Prof. Dr Med. Tadeusz Chorazak 70th Anniversary, Przegl. Dermatol., 59 (4), 465–467, 1972
- S. Jabłońska, In Memoriam: Prof. Tadeusz Chorążak, Przegl. Dermatol., 66 (1), 1–3, 1979
W roku 1993 opublikowano tekst Krzysztofa Brożka pt. Chorążak Tadeusz Ludwik (1901–1977), lekarz dermatolog, zamieszczony w „Słowniku medycyny i farmacji Górnego Śląska”, wydanym przez Śląską Akademię Medyczną (tom I, s. 69–70)[13].
Uwagi
- ↑ Zobacz Naukowcy polscy we Lwowie pod okupacją sowiecką (1939–1941) i Uniwersytet im. Iwana Franki (1940–1941)
- ↑ Zobacz Ubezpieczalnia Społeczna[14], kasy chorych w Polsce)
- ↑ Uczelnię nazwano w 1992 roku Pomorską Akademią Medyczną (PAM) w Szczecinie; od 2010 – Pomorski Uniwersytet Medyczny w Szczecinie (PUM)
- ↑ Klinika powstała w Państwowym Szpitalu Wojewódzkim przy ul. Unii Lubelskiej (później SPSK nr 1).
- ↑ Prof. Tadeusza Chorążaka zastąpił w PAM doc. Jerzy Lutowiecki, późniejszy profesor, który rozwinął szczecińską placówkę. Po trzech latach przejął kierownictwo Kliniki Dermatologicznej w Łodzi[6]).
Przypisy
- ↑ Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 4, s. 234, 31 maja 1939.
- ↑ a b c d e f g Mariola Lembas-Sznabel: Taniewski Józef. W: red. Tadeusz Białecki: Encyklopedia Szczecina. T. I (A-O). Szczecin: Uniwersytet Szczeciński, Instytut Historii, Zakład Historii Pomorza Zachodniego, 1999, s. 154. ISBN 83-87341-45-2. (pol.).
- ↑ a b c d e Prof. zw. dr hab. n. med. Tadeusz Ludwik Chorążak. [w:] 70 lat Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach > POCZET REKTORÓW SUM [on-line]. Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach. [dostęp 2018-06-25].
- ↑ Andrzej Kraśnicki jr (opubl. Busol, Arkadiusz Bis): Jak zniszczono Szczecin. [w:] Sedina.pl. Portal Miłośników Dawnego Szczecina [on-line]. sedina.pl/wordpress, 16 sierpnia 2004. [dostęp 2014-11-01]. (pol.).
- ↑ a b Ewa Bączkowska: Pomorski Uniwersytet Medyczny ; Rys historyczny. [w:] Encyklopedia Pomorza Zachodniego, pomeranica. pl [on-line]. [dostęp 2018-06-26].
- ↑ a b c Pomorski Uniwersytet Medyczny > Uczelnia > O uczelni. [w:] Pomorski Uniwersytet Medyczny > Uczelnia [on-line]. Pomorski Uniwersytet Medyczny w Szczecinie. [dostęp 2018-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-30)].
- ↑ a b c Pomorska Akademia Medyczna im. gen. Świerczewskiego w Szczecinie. Skład osobowy i spis wykładów za rok akademicki 1948/49 oraz za rok akademicki 1949/50. Szczecin: S.Z.G. Szczecin, 1949, s. 1–40.
- ↑ Adam Nowak, Adam Klimowicz. Zarys historii dermatologii akademickiej w Szczecinie. Katedra Chorób Skórnych i Wenerycznych w latach 1948-2001. „Dermatologia Kliniczna”. 9 (4), s. 269–274, 2007. Wydawnictwo Medyczne Cornetis. ISSN 1507-5532.
- ↑ a b c d e f Rys historyczny. [w:] Strona internetowa Śląskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego (PTD) [on-line]. Polskie Towarzystwo Dermatologiczne Oddział Katowicki, 2005. [dostęp 2018-06-26].
- ↑ Władysław Nasiłowski. Pro memoria ; Prof. dr med. Józefa Maria Rubisz-Brzezińska. „Gazeta Lekarska”, 1997. Naczelna Rada Lekarska.
- ↑ results for 'au:Chorążak, Tadeusz'. [w:] Katalog centralny WorldCat Online Computer Library Center [on-line]. OCLC Inc.. [dostęp 2018-06-26]. Most widely
- ↑ W Rasiewicz, Przegl Dermatol 1966; S Jabłońska, Przegl Dermatol 1972 i 1979
- ↑ Krzysztof Brożek: Chorążak Tadeusz Ludwik (1901–1977), lekarz dermatolog. [W:] Słownik medycyny i farmacji Górnego Śląska. W: red. nauk. Alfred Puzio: Słownik medycyny i farmacji Górnego Śląska. T. 1: Biograficzny (A-Ż). Katowice: Śląska Akademia Medyczna, 1993, s. 69–70., cyt. według: Bibliografia publikacji dr n. med. Krzysztofa Brożka za lata 1965–2015
- ↑ Ubezpieczalnia Społeczna, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2018-06-27] .
Media użyte na tej stronie
Autor: Kordiann, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób prof. Tadeusza Chorążaka na cmentarzu przy ul. Francuskiej w Katowicach