Tadeusz Cieślewski (syn)
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 17 kwietnia 1895 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | sierpień 1944 |
| Narodowość | |
| Język | polski |
| Dziedzina sztuki | malarstwo |
| Ważne dzieła | |
Ślepiec | |
| Odznaczenia | |
_BAR.svg){kind=small} | |
Tadeusz Cieślewski (syn) (ur. 17 kwietnia 1895 w Warszawie[1], zginął w sierpniu 1944 podczas powstania warszawskiego) – polski artysta grafik, pisarz. Syn Tadeusza Cieślewskiego, malarza (1870–1956).
Życiorys
Syn Tadeusza i Józefy z Almakiewiczów[1]. Ukończył warszawskie Gimnazjum Realne Emiliana Konopczyńskiego[1]. Po jego ukończeniu studiował na Politechnice Lwowskiej (1913–1914) i na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej (1916). Od 1915 do 1917 był dowódcą sekcji w Polskiej Organizacji Wojskowej[1]. Od 1916 studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie rzeźbę u Edwarda Wittiga, malarstwo u Tadeusza Pruszkowskiego, grafikę u Władysława Skoczylasa i grafikę użytkową u Ludwika Gardowskiego, był prezesem Bratniej Pomocy. W 1917 przerwał studia i zaciągnął się ochotniczo do Wojska Polskiego, gdzie awansował do stopnia podporucznika. W 1922 został odznaczony Krzyżem Walecznych, w tym samym roku przeszedł do rezerwy, w latach 1923–1925) kontynuował naukę.
W 1925 był współzałożycielem, a następnie członkiem ugrupowania „Ryt”, od 1927 członkiem Związku Polskich Artystów Grafików, od 1934 członkiem Bloku Zawodowych Artystów Plastyków, a rok później grupy Czerń i Biel oraz Towarzystwa Bibliofilów Polskich w Warszawie (od 1936). Ponadto należał do związku słuchaczy architektury Politechniki Warszawskiej i Koła Miłośników Kultury Artystycznej. Zawodowo zajmował się organizowaniem wystaw artystycznych i wernisaży. Uprawiał grafikę warsztatową (ok. 200 drzeworytów, linoryty, techniki metalowe) i użytkową (ilustracja książkowa, ekslibris), oraz malarstwo i rysunek. Uczestniczył w międzynarodowych wystawach w Berlinie, Mediolanie, Londynie, Florencji, Paryżu, Brukseli oraz w USA w Los Angeles, Chicago i Nowym Jorku.
Napisał trzy nowele[2], był felietonistą. Pisał do czasopism „Ziemia”, „Wiadomości Literackie”, „Pion”, „Grafika”, „Walka”, „Jutro”, „Kwadryga”, „Jutro pracy”, „Krak”, „Sztuki Piękne”. Był również ilustratorem książek i czasopism. Zaprojektował tablicę pamiątkową ku czci Stefana Okrzei umieszczoną na murach Cytadeli Warszawskiej, grobowiec rodziny Paszkowskich na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kw. 45) i pomnik poległych żołnierzy 9 pułku piechoty Legionów w Zamościu.
Podczas II wojny światowej pracował jako kelner, ale w konspiracji wykładał rysunek i grafikę. Zginął podczas powstania warszawskiego, podczas pożaru jego pracowni spłonęła znaczna liczba jego prac. Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim (kw. 181, rząd IV, miejsce 15/16)[3].
Przypisy
- ↑ a b c d Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, (Przedr. fotooffs., oryg.: Warszawa : Wydaw. Głównej Księgarni Wojskowej, 1938.), Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 111.
- ↑ Tadeusz Cieślewski, Baśń o cudownej książce, Warszawa 1934.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: CIEŚLEWSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2019-11-02].
Bibliografia
- „Czy wiesz kto to jest?”, praca zbiorowa pod redakcją Stanisława Łozy, Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej Warszawa 1938, s. 111
- Tadeusz Cieślewski: Drzeworyt w książce, tece i na ścianie: uwagi polemiczne o graficznej rasowości drzeworytu Wyd. Tow. Bibljofilów Polskich, Warszawa 1936
- Maria Grońska: Tadeusz Cieślewski – syn, Ossolineum, Wrocław 1962.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Baretka: Krzyż Walecznych (1920).
Autor: Krzem Anonim, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Tadeusza Cieślewskiego na Cmentarzu Powązkowskim (kwatera 181, rząd 4, grób 15, 16)
Tadeusz Cieślewski, autoportret