Tadeusz Ciemochowski

Tadeusz Ciemochowski
Ilustracja
podporucznik taborów podporucznik taborów
Data i miejsce urodzenia

26 kwietnia 1895
Sosnowiec

Data i miejsce śmierci

10 września 1920
Mielniki

Przebieg służby
Siły zbrojne

Orzełek legionowy.svg Legiony Polskie
Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie

Jednostki

1 pułk piechoty (LP)
2 pułku ułanów (LP)
7 pułk ułanów
7 kolumna taborowa
212 pułk ułanów

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-ukraińska
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości

Tadeusz Ciemochowski[a] (ur. 26 kwietnia 1895 w Sosnowcu, zm. 10 września 1920 pod wsią Chocisław w Grodzieńskiem[2]) – żołnierz Legionów Polskich, oficer taborów Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się w Sosnowcu, w rodzinie Edwarda, inspektora Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej, i Bronisławy z Piaseckich[3]. Był młodszym bratem Stanisława (ur. 15 kwietnia 1890), porucznika piechoty rezerwy[4].

Ukończył roczny kurs handlowy w Lublinie, a później kurs buchalteryjny w Warszawie[3].

1 października 1914 w Częstochowie wstąpił do Legionów Polskich. Początkowo przydzielony do Baonu Uzupełniającego, później do VI baonu 1 pułku piechoty, a następnie do 1. kompanii 6 pułku piechoty. Po półrocznym pobycie w szpitalu Legionów w Kamieńsku[5] przeniesiony do 2 pułku ułanów. W jego składzie walczył pod Kowlem, Trojanówką, Optową, Kostiuchnówką i w walkach pozycyjnych nad Styrem. Po kryzysie przysięgowym ukrywał się w Lublinie[3].

W 1918 wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego. Jako podoficer 4 szwadronu 7 pułku ułanów wziął udział w odsieczy lwowskiej. 26 stycznia 1919, w akcji na Krystynopol, został ranny. Po kilkumiesięcznym pobycie w szpitalu otrzymał przydział do Inspektoratu Taborów w DOGen. w Warszawie. W kwietniu został przeniesiony do Kielc na stanowisko dowódcy kolumny taborów nr 7. 15 lipca 1919, jako podoficer byłych Legionów Polskich został mianowany z dniem 1 czerwca 1919 podporucznikiem taborowym[6]. 18 sierpnia 1919 został przydzielony do 1 Dyonu Taborów[7].

W lipcu 1920, w czasie wojny polsko-bolszewickiej, został przydzielony do organizującego się 1. szwadronu 2 Lubelskiego Pułku Jazdy Ochotniczej, późniejszego 22 pułku ułanów. 14 sierpnia „z jeźdźców niezdolnych do boju kawaleryjskiego, wydzielono szwadron w sile stu ludzi i odesłano go do 16 Dywizji Piechoty w Lichowie, do służby łączności (gońców)”[8]. Dowódcą tego szwadronu został ppor. Stanisław Ciemochowski[9] brat stryjeczny Taduesza. Od 16 sierpnia szwadron w składzie 16 DP brał udział w ofensywie sierpniowej i poniósł w niej straty. Z raportu bojowego złożonego przez ppor. Ciemochowskiego wynika, że 18 sierpnia między wsią Osiny Dolne, a Podnieśno dowodzony przez niego szwadron zdobył trzy działa z zaprzęgami i jaszczami. 22 sierpnia uratował przed spaleniem most na Narwi pod Bokinami, a następnego dnia pod Rzędzianami zdobył bolszewicki tabor[10].

We wrześniu 1920 zdobywał Mielniki. Ułani wpadli w zasadzkę, a ich odwrót osłaniał między innymi ppor. Ciemochowski. Wielokrotnie ranny poległ w okolicy wsi Chocisław od kul karabinu maszynowego. Za czyn ten odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu „Virtuti Militari”. Pochowany na cmentarzu wojskowym w Lublinie[11] (sektor P1KC, rząd 8, grób 15[12]). 21 grudnia 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu porucznika, w wojskach taborowych, w grupie oficerów byłych Legionów Polskich[13][11]. W tej potyczce poległ także Stanisław Ciemochowski, również odznaczony pośmiertnie VM.

Ordery i odznaczenia

Uwagi

  1. W pracy Bogusława Polaka, jako „Stanisław Ciemochowski”[1].

Przypisy

  1. Polak (red.) 1991 ↓, s. 27-28.
  2. https://zolnierze-niepodleglosci.pl/%C5%BCo%C5%82nierz/186425/
  3. a b c Polak (red.) 1991 ↓, s. 27.
  4. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 28, 811.
  5. IV Lista strat 1916 ↓, s. 5, jako Tadeusz Ciemochowski Kroja.
  6. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 80 z 26 lipca 1919 roku, s. 1833, jako Tadeusz Ciemochowski.
  7. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 89 z 20 września 1919 roku, s. 2134, jako ppor. tab. Tadeusz Ciechomowski.
  8. Laudyn 1929 ↓, s. 6.
  9. Laudyn 1929 ↓, s. 13-14, jako por. Ciemiochowski.
  10. Laudyn 1929 ↓, s. 13.
  11. a b c Polak (red.) 1991 ↓, s. 28.
  12. Foto grobu Tadeusza Ciemochowskiego.
  13. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 8 stycznia 1921 roku, s. 14, jako por. Tadeusz Ciemochowski ur. 1.04.1895.
  14. M.P. z 1937 r. nr 93, poz. 128, jako ś.p. Tadeusz Ciemochowski.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

PL Epolet ppor.svg
Naramiennik podporucznika Wojska Polskiego (1919-39).
Orzełek legionowy.svg
Orzełek legionowy
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
Stanisław Ciemochowski por., kawaler VM.jpg
Stanisław Ciemochowski (1895-1920), por., odznaczony pośmiertnie Orderem Virtuti Militari 5 kl.