Tadeusz Czajka

Tadeusz Czajka (ur. 4 lutego 1920, zm. 2007) – polski prozaik, autor wspomnień, nauczyciel, oficer AK.

W latach II wojny światowej działał w konspiracji. Po aresztowaniu w 1943 r. był więziony na Zamku Lubelskim i w obozie na Majdanku, skąd w 1944 r. uciekł wraz z grupą więźniów. Po ucieczce z obozu działał w partyzantce. W latach 1944-1945 studiował na Politechnice Wrocławskiej. Od 1959 roku pracował w Technikum Budowlanym w Lublinie, a od 1970 – w Wyższej Szkole Inżynierskiej (następnie w Politechnice Lubelskiej).

Był członkiem Związku Literatów Polskich oraz Towarzystwa Opieki nad Majdankiem, autorem książek, podręczników i artykułów w prasie lokalnej. Napisał m.in.:

• wspomnienia:
  • "Czerwone punkty" (1962)
  • "Zielone kręgi" (1968)
• tom opowiadań "Zabłąkani" (1971)
• powieści:
  • "Sny i przebudzenia" (1973)
  • "Cień Piotra" (1976)
  • "Twój i mój świat" (1979)
  • "Rozmowy z Mateuszem" (1986)
  • "Historia rodzinna'"(1991)
  • "Wczasy w Niemczech czyli o tym co łączy i dzieli" (1996).

Redagował opracowanie "Pamięć Majdanka w fotografii" (1981).

Pochowany w części ewangelickiej cmentarza przy ulicy Lipowej w Lublinie (kwatera 4-1-32)^[1].

Grób Tadeusza Czajki na cmentarzu przy ulicy Lipowej

Przypisy

Bibliografia

• Jan Smolarz, Pisarze współcześni regionu lubelskiego. Leksykon, Lublin 1999.