Tadeusz Czechowicz

Tadeusz Czechowicz

Data i miejsce urodzenia	29 lipca 1935 Małecz
Data i miejsce śmierci	25 października 2021 Łódź
Poseł IX kadencji Sejmu PRL
Okres	od 13 października 1985 do 3 czerwca 1989
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Ambasador PRL na Węgrzech
Okres	od 27 sierpnia 1986 do 11 października 1990
Poprzednik	Jerzy Zieliński
Następca	Maciej Koźmiński
Odznaczenia

Tadeusz Czechowicz (ur. 29 lipca 1935 w Małczu, zm. 25 października 2021 w Łodzi) – polityk polski, doktor nauk technicznych, działacz PZPR, pełniący m.in. funkcję I sekretarza Komitetu Łódzkiego PZPR^[1]; poseł na Sejm PRL IX kadencji. Od 19 lipca 1981 do 3 lipca 1986 zasiadał w Biurze Politycznym KC PZPR. W latach 1986–1990 sprawował funkcję ambasadora PRL na Węgrzech.

Życiorys

Pod koniec lat 50. ukończył studia na Wydziale Włókienniczym Politechniki Łódzkiej. Od 1958 do 1961 pracował jako podmistrz i mistrz w Zakładach Przemysłu Wełnianego im. Gwardii Ludowej, od 1961 pracował w Instytucie Włókiennictwa w Łodzi, gdzie w latach 1965–1969 był adiunktem. Od 1976 posiadał stopień doktora nauk technicznych.

W 1959 przystąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach 1961–1964 kolejno sekretarz i przewodniczący Zarządu Łódzkiego Związku Młodzieży Socjalistycznej, a w latach 1963–1964 członek prezydium Zarządu Głównego ZMS. Od 1969 do 1976 był wiceprzewodniczącym Zarządu Głównego Związku Zawodowego Pracowników Przemysłu Włókienniczego, Odzieżowego i Skórzanego. W latach 1976–1977 kierował Ośrodkiem Doskonalenia Kadr Kierowniczych Przemysłu Lekkiego w Łodzi. W 1977 przeszedł do aparatu PZPR, gdzie sprawował funkcję sekretarza Komitetu Łódzkiego PZPR. W latach 1980–1986 był I sekretarzem Komitetu Łódzkiego PZPR. Na IX Nadzwyczajnym Zjeździe PZPR (lipiec 1981) wszedł w skład Komitetu Centralnego PZPR oraz został wybrany na członka Biura Politycznego Komitetu Centralnego PZPR. W latach 1981–1986 był również przewodniczącym Komisji Młodzieżowej KC PZPR. W Biurze Politycznym KC PZPR zasiadał do lipca 1986, po czym do 1990 był ambasadorem PRL na Węgrzech.

W latach 1983–1988 zastępca przewodniczącego Rady Obywatelskiej Budowy Pomnika Szpitala Centrum Zdrowia Matki Polki^[2].

Odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim (1984) i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Srebrnym i Złotym Odznaczeniem im. Janka Krasickiego oraz Honorową Odznaką Miasta Łodzi. Z racji zasiadania w Biurze Politycznym KC PZPR otrzymał również m.in. bułgarski jubileuszowy Medal 100. Rocznicy Urodzin Georgi Dymitrowa (1983)^[3], a w 1985 radziecki medal jubileuszowy „Czterdziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”^[4]. Za całokształt pracy w roli ambasadora na Węgrzech został odznaczony Orderem Gwiazdy Węgier ze Złotym Wieńcem. Był również laureatem nagród Komitetu Nauki i Techniki oraz Ministerstwa Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki.

Przypisy

Bibliografia

• Profil na stronie Biblioteki Sejmowej
• Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, s. 99
• Nekrolog w „Gazecie Wyborczej”