Tadeusz Gierzyński
Data i miejsce urodzenia | 10 września 1905 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 7 maja 1968 |
Poseł na Sejm PRL II i III kadencji | |
Okres | od 1957 |
Przynależność polityczna | |
Odznaczenia | |
Tadeusz Michał Gierzyński (ur. 10 września 1905 w Przeradzu Małym, zm. 7 maja 1968 w Warszawie) – polski adwokat i sędzia, dziennikarz, działacz społeczny i kulturalny związany z Płockiem, poseł na Sejm PRL II i III kadencji.
Życiorys
Ukończył Państwowe Gimnazjum Męskie im. Króla Władysława Jagiełły w Płocku oraz studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim. W trakcie i bezpośrednio po studiach pracował jako dziennikarz w pismach „Dziennik Płocki” oraz „Kurier Mazowiecki”. W latach 30. odbył aplikację w Sądzie Okręgowym w Płocku. Na krótko przed wybuchem wojny objął funkcję sędziego grodzkiego. W okresie okupacji niemieckiej mieszkał w Warszawie, gdzie pracował jako adwokat. Po powstaniu warszawskim znalazł się w Małopolsce, jednak w 1945 powrócił do Płocka.
Był zatrudniony w charakterze sędziego i adwokata, działał również politycznie, tworzył struktury Stronnictwa Demokratycznego w Płocku. Był przewodniczącym Wojewódzkiego Komitetu oraz Miejskiego Komitetu SD, sprawował mandat radnego Miejskiej Rady Narodowej (był wiceprzewodniczącym Prezydium), a następnie Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie. Działał w Zrzeszeniu Prawników Polskich i Naczelnej Radzie Adwokackiej. M.in. z jego inicjatywy zlokalizowano w Płocku Mazowieckie Zakłady Rafineryjne i Petrochemiczne[1], a także przebudowano Zamek Książąt Mazowieckich na siedzibę Muzeum Mazowieckiego.
Był współzałożycielem „Notatek Płockich” oraz Mazowieckiego Towarzystwa Kultury w Płocku, jak również inicjatorem powstania pism „Jedność Mazowiecka” i „Wiadomości Płockie”. Przez długi okres pełnił obowiązki prezesa Towarzystwa Naukowego Płockiego (1957–1968).
W 1957 i 1961 uzyskiwał mandat posła na Sejm PRL z okręgu Płock, w trakcie kadencji pełnił m.in. funkcje zastępcy przewodniczącego Komisji Mandatowo-Regulaminowej oraz sekretarza Klubu Poselskiego SD.
Został odznaczony Medalem 10-lecia Polski Ludowej (1955)[2], Złotym Krzyżem Zasługi (1948)[3] oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Imię Tadeusza Gierzyńskiego nosi jedna z ulic w Płocku, na osiedlu Międzytorze.
Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 74-6-20)[4].
Przypisy
- ↑ adw. Jerzy Kejna, Jubileusz 25-lecia działalności Izby Adwokackiej w Płocku, Artykuł na stronie Izby Adwokackiej w Płocku
- ↑ M.P. z 1956 r. nr 3, poz. 27
- ↑ M.P. z 1948 r. nr 62, poz. 378
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: TADEUSZ GIERZYŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2019-11-02] .
Bibliografia
- Henryk Wosiński, Stronnictwo Demokratyczne w Polsce Ludowej. Cz. 3: Udział Stronnictwa w pracach parlamentu PRL w latach 1944-1968 (red. Wiktoria Beczek), Warszawa 1969, s. 51
- Tadeusz Gierzyński – wspomnienie, Gazeta Wyborcza (Płock), 16 lipca 2007
- Tadeusz Gierzyński – wspomnienie Tadeusza Kurpiewskiego, członka Kolegium Kwartalnika "Notatki Płockie", Gazeta Wyborcza (Płock), 29 września 2003
- Sylwetki prezesów Towarzystwa Naukowego Płockiego. tnp.org.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-17)].
- Strona sejmowa posła III kadencji
Media użyte na tej stronie
Autor: Lukasz2, Licencja: CC BY-SA 3.0
Grób Tadeusza Gierzyńskiego na Wojskowych Powązkach