Tadeusz Gogosz

Tadeusz Gogosz
Data i miejsce urodzenia

5 sierpnia 1945
Katowice

Data i miejsce śmierci

30 września 2019
Estepona

Instrumenty

gitara basowa

Gatunki

bigbit, rock, jazz, bossa nova, samba i in.

Zawód

muzyk (basista)
inżynier jakości konstrukcji stalowych
(przeszedł na emeryturę)

Aktywność

od lat 60.

Powiązania

Skaldowie
Bemibek
Czesław Niemen
Zbigniew Namysłowski
Krzysztof Sadowski
Adam Makowicz
Tomasz Stańko
Janusz Muniak

Zespoły
Szwagry
Dżamble
Skaldowie
Czesław Niemen i Akwarele
Bemibek
Sextet Zbigniewa Namysłowskiego
Test
Grupa Organowa Krzysztofa Sadowskiego
Grupa ABC
Zesp. Ewy Demarczyk
Bemibem
EB Band
Odznaczenia
Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Tadeusz Gogosz (wł. Kazimierz Gogosz, ur. 5 sierpnia 1945 w Katowicach, zm. 30 września 2019 w Esteponie[1][2]) – polski gitarzysta basowy, w latach 60. i 70. członek wielu zespołów bigbitowych i jazzowych. Był współzałożycielem krakowskiego zespołu Szwagry. Grał i śpiewał z takimi zespołami i artystami jak: Dżamble, Skaldowie, Czesław Niemen i Akwarele, Bemibek, Sextet Zbigniewa Namysłowskiego, Test, Grupa Organowa Krzysztofa Sadowskiego, Grupa ABC, Ewa Demarczyk, Bemibem oraz EB Band.

Życiorys

Tadeusz Gogosz urodził się 5 sierpnia 1945 roku w Katowicach[3][4]. Dzieciństwo spędził w Warszawie i w Śródborowie koło Warszawy, w połowie lat pięćdziesiątych przyjechał wraz z rodziną do Nowej Huty, gdzie rozpoczął naukę muzyki[3]. W liceum grał na klarnecie, co w jego własnych słowach nudziło go to bardzo[4] i w tym okresie zaczął grać w nowohuckich zespołach bigbitowych[4]. Grał w krakowskich zespołach Ametysty oraz Bitni[4], a później w zespole Szwagry, w którym pełnił rolę kierownika muzycznego[3]. Był także współzałożycielem zespołu Dżamble, skąd przeszedł do Skaldów[3]. W latach 1967–1969 grał w zespole towarzyszącym Czesławowi Niemenowi – Akwarele. W późniejszych latach współpracował z takimi grupami i artystami jak: Adam Makowicz, Tomasz Stańko, Janusz Muniak[4] oraz Grupa ABC, Bemibek, sekstet Zbigniewa Namysłowskiego, grupa organowa Krzysztofa Sadowskiego, Novi Singers, Bemibem[3], Test i Ewa Demarczyk[5].

Ma dwie siostry, starszą Marię (zm. 2017) - wielokrotną reprezentantkę Polski w brydżu sportowym, i młodszą Aleksandrę[3].

Był pierwszym mężem Ewy Bem[6]. Wyemigrował do Norwegii[7], gdzie ukończył studia inżynierskie, pracował jako inżynier jakości konstrukcji stalowych[3]. Po zakończeniu pracy zawodowej przeniósł się do Andaluzji, gdzie mieszkał do końca swojego życia[3].

W 2005 został odznaczony brązowym medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[8].

Zmarł 30 września 2019 roku w Esteponie[1][2].

Przypisy

  1. ↑ a b Paweł Brodowski, www.facebook.com [dostęp 2019-10-26] (pol.).
  2. ↑ a b Dziennik Polski: Nekrologi i kondolencie z 19 listopada 2019. dziennikpolski24.pl, 2019-11-19. [dostęp 2019-12-14]. (pol.).
  3. ↑ a b c d e f g h Prywatna korespondencja z artystą. drive.google.com. [dostęp 2018-05-02].
  4. ↑ a b c d e Dariusz Michalski: Niemen. Czy go jeszcze pamiętasz. Warszawa: Wydawnictwo MG, s. 71-72. ISBN 978-83-61297-76-5.
  5. ↑ Muzycy współpracujący z Ewą Demarczyk. demarczyk.pl. [dostęp 2018-05-01].
  6. ↑ Życie Ewy Bem nie było usłane różami. muzyka.wp.pl, 2014-02-03. [dostęp 2018-05-01].
  7. ↑ Grzegorz Tusiewicz: Synowie Milesa. Dziennik Polski, 2010-10-01. [dostęp 2018-05-01].
  8. ↑ Medal Zasłużony Kulturze - Gloria Artis. Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. [dostęp 2018-05-15].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

POL Brązowy Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis BAR.png
Baretka Brązowego Medalu "Zasłużony Kulturze - Gloria Artis"