Tadeusz Grabski

Tadeusz Grabski
Data i miejsce urodzenia

14 marca 1929
Warszawa

Data i miejsce śmierci

2 lutego 1998
Poznań

Wiceprezes Rady Ministrów
Okres

od 24 sierpnia 1980
do 8 października 1980

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Wojewoda poznański
Okres

od 23 grudnia 1973
do 31 maja 1975

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Następca

Stanisław Cozaś

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Tadeusz Wojciech Grabski (ur. 14 marca 1929 w Warszawie, zm. 2 lutego 1998 w Poznaniu) – polski doktor ekonomii i polityk komunistyczny. Członek Biura Politycznego KC PZPR (1980–1981), poseł na Sejm PRL VII kadencji, w 1980 wiceprezes Rady Ministrów, w latach 1973–1975 wojewoda poznański.

Życiorys

Syn Leona i Zofii. W 1951 ukończył studia w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Poznaniu, uzyskał następnie stopień dokora nauk ekonomicznych. Po ukończeniu studiów przez 5 lat służył w Wojsku Polskim. Przez kolejne 15 lat pracował w przemyśle terenowym, m.in. jako dyrektor Przedsiębiorstwa Remontowo-Budowlanego w Poznaniu, dyrektor Wojewódzkiego Zjednoczenia Przedsiębiorstw Przemysłu Terenowego w Poznaniu oraz prezes Zarządu Głównego Związku Spółdzielczości Pracy w Poznaniu. W okresie 1979–1980 pełnił funkcję dyrektora naczelnego Zakładów Systemów Automatyki „Mera” w Poznaniu.

W latach 1952–1956 należał do Związku Młodzieży Polskiej, w 1956 wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W 1959 został lektorem i konsultantem komitetu wojewódzkiego w Poznaniu, następnie w latach 1965–1970 członek i przewodniczący komisji przemysłowej KW, następnie do 1975 członek egzekutywy. W okresie 1970–1972 pełnił funkcję sekretarza Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Poznaniu. 29 grudnia 1972 był przewodniczącym prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu, od 23 grudnia 1973 pełnił funkcję wojewody poznańskiego. W latach 1975–1979 był I sekretarzem KW PZPR w Koninie i przewodniczącym prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej[1]. Od września 1980 do lipca 1981 był sekretarzem Komitetu Centralnego PZPR (w którym zasiadał w latach 1975–1981, z półroczną przerwą w 1980), a od grudnia 1980 do lipca 1981 był też członkiem Biura Politycznego KC PZPR.

W latach 1976–1980 był posłem na Sejm PRL VII kadencji. Od 24 sierpnia do 8 października 1980 pełnił urząd wicepremiera w rządzie Józefa Pińkowskiego. Tadeusz Grabski był jednym z czołowych przedstawicieli antyreformatorskiego skrzydła PZPR. W związku z tym, przed wprowadzeniem stanu wojennego, przywódcy Związku Radzieckiego oczekiwali, że to on stanie na czele PZPR[2]. W latach 1982–1989 pracował w dyplomacji, w tym na stanowisku radcy-ministra pełnomocnego Biura Radcy Handlowego Ambasady PRL w Berlinie.

Odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Złotym Krzyżem Zasługi[3].

Został pochowany na Cmentarzu Junikowo w Poznaniu[4].

Przypisy

  1. Central Intelligence Agency: Directory of Officials of the Polish People's Republic. Uniwersytet Michigan, 1978, s. 81.
  2. Piotr Osęka: Armia Radziecka z tobą od dziecka, „Gazeta Wyborcza” – dodatek „Ale Historia”, 16 września 2013.
  3. Dziennik Popularny”, nr 182 (9650), 25 sierpnia 1980, s. 3.
  4. Wyszukiwarka grobów w Poznaniu.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Gen. Wojciech Jaruzelski 13 grudnia 1981.JPG
Gen. Wojciech Jaruzelski przygotowuje się w studiu telewizyjnym do odczytania przemówienia informującego o wprowadzeniu stanu wojennego. Warszawa, 13 XII 1981