Tadeusz Gronowski

Tadeusz Gronowski
Data i miejsce urodzenia

5 października 1894
Warszawa

Data i miejsce śmierci

20 lutego 1990
Warszawa

Alma Mater

Politechnika Warszawska

Dziedzina sztuki

malarstwo, grafika

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal 10-lecia Polski Ludowej Komandor Orderu Leopolda II (Belgia)

Tadeusz Lucjan Gronowski (ur. 5 października 1894[1] w Warszawie, zm. 20 lutego 1990, tamże) – polski grafik, malarz, architekt wnętrz, twórca plakatów, ilustrator książek. Sporadycznie wykonywał także ekslibrisy.

Jest uważany za jednego z pionierów nowoczesnego polskiego plakatu.

Życiorys

Syn Leopolda i Tekli z Kozłowskich[1]. Absolwent Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej, gdzie studiował w latach 1917–1925 oraz paryskiej École nationale supérieure des beaux-arts, gdzie uczył się malarstwa. Od czasu studiów w Warszawie należał do Korporacji Akademickiej Welecja.

Jako grafik współpracował z takimi pismami jak „Pro Arte et Studio”, „Skamander” i „Życie Literackie”. Był projektantem reklam dla przedwojennych firm, m.in. Wedel, Orbis, Fabryki Czekolady Fruzińskiego i sklepów Herse'a. Jest twórcą nadal używanego logo Polskich Linii Lotniczych LOT, którym wygrał konkurs w 1929 urządzony przez te linie lotnicze na wyłonienie ich nowego znaku towarowego. Uczestniczył w tworzeniu polichromii na kamienicach przy warszawskim Rynku Starego Miasta. Jest autorem kryształowych kandelabrów w Sali Kolumnowej oraz żyrandoli w niektórych pomieszczeniach Sejmu[2]. Współpracował również z teatrami warszawskimi jako scenograf. W 1929 ożenił się z Madeleine Planchon[1].

Był członkiem Stowarzyszenia Artystów Polskich „Rytm”. W 1933 należał do współzałożycieli Koła Artystów Grafików Reklamowych. Działając jednocześnie w Związku Polskich Artystów Grafików, współredagował związkowe pismo „Grafika”. Sporą część okresu międzywojennego spędził w Paryżu, gdzie pracował jako projektant dekoracji dla znanych i ekskluzywnych sklepów, m.in. „Galeries Lafayette”.

W roku 1950 nakładem wydawnictwa „Książka i Wiedza” ukazało się luksusowe wydanie Pana Tadeusza Adama Mickiewicza z ilustracjami Gronowskiego.

Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 231-4-25)[3].

Nagrody

Jest laureatem wielu nagród krajowych i zagranicznych, m.in. zdobył Grand Prix na Międzynarodowej Wystawie Sztuki Dekoracyjnej w Paryżu (1925) oraz złoty medal za projekt polskiego pawilonu na Wystawie Światowej w Nowym Jorku (1939).

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ a b c Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, (Przedr. fotooffs., oryg.: Warszawa : Wydaw. Głównej Księgarni Wojskowej, 1938.), Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 233.
  2. ↑ Marek Czapelski: Gmachy Sejmu i Senatu. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2009, s. 54. ISBN 978-83-7059-915-7.
  3. ↑ Cmentarz Stare Powązki: TEKLA GRONOWSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2019-08-29].
  4. ↑ M.P. z 1955 r. nr 91, poz. 1144 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
  5. ↑ M.P. z 1953 r. nr 90, poz. 1142 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
  6. ↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki, s. 1631.
  7. ↑ Anna Zabiegałowska-Sitek: Warszawskie Stowarzyszenie Artystów Polskich Rytm : prace rytmistów w zbiorach Muzeum Historycznego m.st. Warszawy. [w:] „Almanach Muzealny” nr 7, 146-191 [on-line]. Warszawskie Stowarzyszenie Artystów Polskich Rytm, 2013. s. 174-176. [dostęp 2019-02-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-07)].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie