Tadeusz Jasiński
Tadeusz Jasiński (ur. 1926, zm. 21 września 1939 w Grodnie) – jeden z młodocianych obrońców Grodna we wrześniu 1939 r., podczas ataku ZSRR na Polskę. Był jednym spośród co najmniej kilku cywilnych obrońców, schwytanych przez nacierających żołnierzy Armii Czerwonej i przywiązanych do pancerzy nacierających czołgów w charakterze „żywych tarcz”.
Był synem służącej Zofii Jasińskiej, półsierotą, wychowankiem Zakładu Dobroczynności. W czasie sowieckiego ataku rzucił koktajl Mołotowa na nacierający czołg sowiecki, ale zapomniał go zapalić. Schwytany przez Sowietów, został skatowany i przywiązany jako żywa tarcza do czołgu. Odbity przez Polaków, skonał na rękach matki, która zdążyła mu powiedzieć: Tadzik, ciesz się! Polska armia wraca! Ułani z chorągwiami! Śpiewają!!![1][2].
W październiku 2006 wrocławska rada miejska zdecydowała uhonorować jego pamięć, nazywając jeden z bulwarów położonych przy miejskiej fosie Bulwarem Tadka Jasińskiego[3]. W 2010 r. jego imię nadano ulicom w Sochaczewie[4], Kędzierzynie-Koźlu[5] oraz w 2017 r. w Białymstoku[6] ulicy położonej nieopodal ulicy Orląt Grodzieńskich[7]. Uchwałą Rady Miasta Świdnik z dnia 28 października 2010 w sprawie nadania nazwy ulicy w Świdniku, jednej z ulic na terenie miasta nadano nazwę ul. Tadzia Jasińskiego.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/fe/Ul._Tadeusz_Jasi%C5%84skiego_w_Bia%C5%82ymstoku.jpg/220px-Ul._Tadeusz_Jasi%C5%84skiego_w_Bia%C5%82ymstoku.jpg)
Postanowieniem Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego z dnia 14 września 2009, za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, za wykazane bohaterstwo podczas obrony Grodna we wrześniu 1939, został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[8].
W czerwcu 2021 roku ogłoszono o odnalezieniu pamiątek po Tadeuszu Jasińskim m.in. w postaci zdjęcia bohatera z matką oraz jego portretu (monidło). Dzięki temu odkryciu dowiedziano się jak wyglądał bohaterski obrońca Grodna i uszczegółowiono okoliczności z nim związane. Fotografia została przekazana do ekspozycji Muzeum Pamięci Sybiru w Białymstoku[9].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Czesław Grzelak: Wilno-Grodno-Kodziowce 1939. Warszawa: Bellona, 2002, s. 129. ISBN 83-11-09457-8.
- ↑ Grażyna Lipińska o męczeńskiej śmierci Tadka Jasińskiego, 13-letniego obrońcy Grodna. kresy24.pl, 2008-09-02. [dostęp 2009-12-02]. (pol.).
- ↑ Protokół nr LVI/06 Sesji Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 5 października 2006 r., cz. II. Rada Miejska Wrocławia, 2006-10-05. [dostęp 2009-10-08].
- ↑ http://www.e-sochaczew.pl/sochaczew,wiekopomna-chwila-dla-ulicy-jasinskiego,26363.html
- ↑ BIP Kędzierzyn Koźle – u_613, www.kedzierzynkozle.pl [dostęp 2015-12-15] .
- ↑ https://dzieje.pl/aktualnosci/zdekomunizowano-ostatnia-ulice-w-bialymstoku-wincentego-rzymowskiego
- ↑ https://znadniemna.pl/8607/ulica-orlat-grodzienskich-miedzy-transportowa-pulaskiego/
- ↑ M.P. z 2010 r. nr 27, poz. 275
- ↑ https://sybir.bialystok.pl/bohater-odzyskal-wizerunek-legenda-znalazla-potwierdzenie/
Media użyte na tej stronie
Autor: Konarski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Tadeusza Jasińskiego lat 13, zabitego przez Armię Czerwoną w Grodnie w 1939 roku.
Autor: Pawełdzienis, Licencja: CC BY-SA 4.0
Ulica na białostockim Nowym Mieście