Tadeusz Jedynak (związkowiec)
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 16 kwietnia 1949 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 31 maja 2017 |
| Zawód, zajęcie | polityk, działacz związkowy |
| Stanowisko | poseł na Sejm I i II kadencji (1991–1997) |
| Odznaczenia | |
   | |
Tadeusz Janusz Jedynak (ur. 16 kwietnia 1949 w Niesadnej, zm. 31 maja 2017 w Sosnowcu[1][2]) – polski polityk, działacz związkowy, opozycjonista w okresie PRL, poseł na Sejm I i II kadencji.
Życiorys
Syn Tadeusza i Stefanii[1]. Ukończył w 1970 Technikum Budowlane w Płocku. W latach 1972–1981 pracował w Kopalni Węgla Kamiennego „Manifest Lipcowy” w Jastrzębiu-Zdroju. W 1980 był wiceprzewodniczącym Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego i jednym z liderów śląskiej „Solidarności”. W stanie wojennym został internowany na okres od 13 grudnia 1981 do 23 grudnia 1982. Po zwolnieniu działał w podziemiu, pełnił funkcję przewodniczącego regionu śląsko-dąbrowskiego i członka Tymczasowej Komisji Koordynacyjnej związku. W czerwcu 1985 został aresztowany, zwolniono go we wrześniu 1986 na mocy amnestii. Podjął pracę w przedsiębiorstwie budowlanym w Żorach.
Sprawował mandat posła I kadencji z listy NSZZ „Solidarność” i II kadencji z listy Unii Pracy (zasiadał w Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych). Od 1998 pracował w różnych spółkach, od 2003 prowadził wraz z żoną działalność gospodarczą.
W wyborach parlamentarnych w 2001 bez powodzenia kandydował do Senatu z ramienia KWW Od Raciborza do Mikołowa, a w przedterminowych wyborach w 2007 do Sejmu z listy Platformy Obywatelskiej w okręgu rybnickim. W wyborach parlamentarnych w 2011 ponownie bez powodzenia ubiegał się o mandat senatora, tym razem kandydując z ramienia PSL i zajmując 7. miejsce wśród ośmiu kandydatów[3].
Pochowany na cmentarzu parafialnym w Żorach[4].
Jest bohaterem publikacji Jarosława Józefa Szczepańskiego pt. O strajku, „Manifeście Lipcowym”, Jastrzębiu i tym, co się tam działo do stanu wojennego opowiada Tadeusz Jedynak (Fundacja Instytut Kultury Popularnej, Poznań 2021, ISBN 978-83-960454-4-7).
Odznaczenia
W 1988 został odznaczony przez prezydenta RP na uchodźstwie Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2006 otrzymał Krzyż Komandorski tego orderu[5]. W 2015 otrzymał Krzyż Wolności i Solidarności[6].
Przypisy
- ↑ a b Tadeusz Jedynak. rejestry-notarialne.pl. [dostęp 2021-02-10].
- ↑ Tadeusz Jedynak nie żyje. nettg.pl, 31 maja 2017. [dostęp 2017-05-31].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2011-10-11].
- ↑ Pogrzeb śp. Tadeusza Jedynaka. ipn.gov.pl, 3 czerwca 2017. [dostęp 2021-04-21].
- ↑ M.P. z 2006 r. nr 80, poz. 807
- ↑ M.P. z 2016 r. poz. 127
Bibliografia
- Strona sejmowa posła II kadencji. [dostęp 2011-10-05].
- Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. [dostęp 2011-10-05].
Media użyte na tej stronie
Baretka Krzyża Wolności i Solidarności.
Autor: Śląskie Centrum Wolności i Solidarności, Licencja: CC BY 3.0
Tadeusz Jedynak (1949-2017), działacz związkowy i polityk. Jeden z liderów śląskiej „Solidarności” w latach '80.