Tadeusz Kacik
| |||
| Data i miejsce urodzenia | 6 października 1946 Nowy Targ | ||
| Data i miejsce śmierci | 17 maja 1988 Katowice | ||
| Obywatelstwo | Polska | ||
| Pozycja | napastnik | ||
Tadeusz Kacik (ur. 6 października 1946 w Nowym Targu, zm. 17 maja 1988 w Katowicach) – polski hokeista, olimpijczyk.
Zawodnik grający na pozycji lewoskrzydłowego napastnika. Reprezentował barwy: Podhala Nowy Targ i KTH Krynica. Z drużyną Podhala wywalczył sześć tytułów mistrza i dwa wicemistrza Polski. W sezonie 1968/1969 był najlepszym strzelcem drużyny nowotarskiej w lidze zdobywając 27 goli[1]. W 1971 przez redakcję Sportu wybrany został najlepszym hokeistą w kraju zdobywając nagrodę Złoty Kij. W polskiej lidze rozegrał 390 meczów, w których strzelił 209 goli.
W reprezentacji Polski zagrał w latach 1969-1974 118 razy strzelając 38 bramek. Wystąpił w Igrzyskach Olimpijskich w Sapporo w 1972 oraz w 5 turniejach o mistrzostwo świata.
Jego zięć Adam Wronka i wnuk Patryk Wronka także zostali hokeistami[2].
Przypisy
- ↑ Sport Podhale - sportowe podhale, podhale sport, hokej, piłka, unihokej, plh, tenis, narty, trial, enduro, nowy targ, zakopane, www.sportowepodhale.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
- ↑ Hokej.net - Skazany na bycie hokeistą, www.hokej.net [dostęp 2017-11-27] (ang.).
Linki zewnętrzne
- Polski Komitet Olimpijski: Tadeusz Kacik – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl (pol.). www.olimpijski.pl. [dostęp 2014-12-21].
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy |
|
| Napastnicy | |
| Trener |
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy | |
| Trener |
| Bramkarze |
|
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy | |
| Trener |
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy | |
| Trener |
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy | |
| Trener |
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy | |
| Trener |
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy | |
| Trener |
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Ice hockey
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
