Tadeusz Kamiński (powstaniec)
 Tadeusz Kamiński ps. Olek | |
 podporucznik | |
| Data i miejsce urodzenia | 12 listopada 1921 Ostrów Wielkopolski |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 19 września 1944 Warszawa |
| Przebieg służby | |
| Stanowiska | d-ca III plutonu 1. kompanii batalionu Parasol |
| Główne wojny i bitwy | II wojna światowa powstanie warszawskie |
| Odznaczenia | |
_3r_BAR.svg){kind=small} | |
Tadeusz Kamiński ps. Olek (ur. 12 listopada 1921 w Ostrowie Wielkopolskim[1], zm. 20 września 1944 w Warszawie[1]) – podporucznik[1], uczestnik powstania warszawskiego jako dowódca III plutonu 1. kompanii batalionu „Parasol” Armii Krajowej.
Życiorys
Syn Walentego. Jego braćmi byli między innymi Jan Kamiński (oficer AK) oraz Władysław Kamiński (pilot Poznańskiego Dywizjonu 302).
Podczas okupacji niemieckiej działał w polskim podziemiu zbrojnym. Uczestniczył w specjalnej operacji bojowej „Milke” oraz w akcji „Stamm”.
Podczas powstania warszawskiego wraz ze swoim oddziałem walczył na Woli i Starym Mieście. Poległ 20 września 1944 w walkach powstańczych na Czerniakowie. Miał 23 lata. Pochowany w kwaterach żołnierzy i sanitariuszek batalionu „Parasol” na Wojskowych Powązkach w Warszawie (kwatera A24-7-9)[2].
Odznaczony trzykrotnie Krzyżem Walecznych.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c Piotr Rozwadowski (red. nauk.): Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego. Tom 5.. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona i Fundacja „Warszawa Walczy 1939–1945”, 2005, s. 275. ISBN 83-11-09261-3.
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-27].
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Naramiennik podporucznika Wojska Polskiego (1919-39).
Grób Tadeusza Kamińskiego na Powązkach Wojskowych, Warszawa
Baretka: Krzyż Walecznych (1941) nadany trzykrotnie.