Tadeusz Kilanowicz
Data i miejsce urodzenia | 8 czerwca 1940 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 4 lipca 1979 |
Obywatelstwo | |
Wzrost | 172[1] |
Pozycja | napastnik |
Tadeusz Władysław Kilanowicz, ps. Elek[1] (ur. 8 czerwca 1940 w Nowym Targu, zm. 4 lipca 1979 tamże[1][2]) – polski hokeista, olimpijczyk[3].
Występował na pozycji napastnika. Przez całą karierę związany był z Podhalem Nowy Targ[2]. W barwach tego klubu dwukrotnie zdobył tytuł mistrza Polski (1966, 1969) oraz dwukrotnie wicemistrza (1963, 1964). W polskiej lidze rozegrał 306 meczów, strzelając w nich 183 gole[1].
W latach 1961–1969 wystąpił 76 razy w reprezentacji Polski. Wraz z Józefem Stefaniakiem i Andrzejem Żurawskim tworzył w reprezentacji formację ataku. Zdobył dla drużyny narodowej 37 bramek[1].
W 1964 wystąpił w turnieju olimpijskim w Innsbrucku[2][3]. Uczestniczył w sześciu turniejach o mistrzostwo świata[1]:
W trakcie kariery określany pseudonimem Elek[1].
Został uhonorowany tytułem Zasłużony Mistrz Sportu[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h KILANOWICZ TADEUSZ WŁADYSŁAW (1940-1979). pkol.pl. [dostęp 2012-05-20]. (pol.).
- ↑ a b c Tadeusz Kilanowicz. sports-reference.com. [dostęp 2012-05-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-16)]. (ang.).
- ↑ a b Polska Reprezentacja Olimpijska - INNSBRUCK 1964. pkol.pl. [dostęp 2012-05-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-22)]. (pol.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Ice hockey
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
The Canadian Red Ensign, the national flag of Canada from 1957 to 1965. (see: the Canadian Red Ensign on the Register of Arms, Flags and Badges)