Tadeusz Kościński

Tadeusz Kościński

(c) Gov.pl, CC BY 3.0 pl
Data i miejsce urodzenia	9 grudnia 1956 Londyn
Minister finansów
Okres	od 26 października 2021 do 9 lutego 2022
Następca	Magdalena Rzeczkowska
Minister finansów, funduszy i polityki regionalnej
Okres	od 6 października 2020 do 26 października 2021
Minister finansów
Okres	od 15 listopada 2019 do 6 października 2020
Poprzednik	Jerzy Kwieciński

Tadeusz Piotr Kościński (ur. 9 grudnia 1956 w Londynie^[1]) – polski i brytyjski^[2] bankowiec oraz urzędnik państwowy. Podsekretarz stanu kolejno w Ministerstwie Rozwoju (2015–2018), Ministerstwie Przedsiębiorczości i Technologii (2018–2019) oraz Ministerstwie Finansów (2019), w latach 2019–2020 oraz 2021–2022 minister finansów, w latach 2020–2021 minister finansów, funduszy i polityki regionalnej w rządzie Mateusza Morawieckiego, od 2022 sekretarz stanu w KPRM.

Życiorys

Syn Henryka i Jadwigi^[1]. W 1977^[3] został absolwentem Goldsmiths’ College^[4], uzyskując tam wykształcenie (będące odpowiednikiem wykształcenia średniego w Polsce^[3][5]). Od początku kariery zawodowej związany z sektorem bankowym, początkowo w Londynie^[4]. Zaczynał od pracy w japońskim Tokai Banku, następnie piastował stanowisko dyrektora londyńskiego oddziału Banku Handlowego^[4]. W latach 90. zamieszkał na stałe w Polsce^[4], przez siedem lat był konsultantem w dziedzinie bankowości i finansów^[4]. Pracował m.in. dla Polskiego Banku Rozwoju, Banku Przemysłowo-Handlowego oraz Banku Śląskiego. Od 1997 był dyrektorem w Wielkopolskim Banku Kredytowym (po przekształceniach w Banku Zachodnim WBK)^[4][6], odpowiadając m.in. za biznes kartowy^[7]. Jest fundatorem Fundacji Kresy Historii^[6].

Od 27 listopada 2015 do 15 stycznia 2018 był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Rozwoju, odpowiedzialnym m.in. za paragony i płatności bezgotówkowe. 6 stycznia 2018 przeszedł na tożsame stanowisko w Ministerstwie Przedsiębiorczości i Technologii^[6], gdzie odpowiadał m.in. za gospodarkę cyfrową i politykę eksportową^[8]. 1 lipca 2019 objął funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów^[9], powierzono mu odpowiedzialność m.in. za niektóre podatki, wyceny i kwestie ustawy hazardowej^[10].

8 listopada 2019 został wskazany jako kandydat na nowego ministra finansów^[11]. Urząd ten objął 15 listopada, wchodząc w skład drugiego rządu dotychczasowego premiera^[12].

6 października 2020 w ramach rekonstrukcji rządu przeszedł na funkcję ministra finansów, funduszy i polityki regionalnej (przejmując dodatkowe obowiązki z resortu funduszy i polityki regionalnej kierowanego dotąd przez Małgorzatę Jarosińską-Jedynak)^[13]. 26 października 2021, po zmianach w strukturze ministerstw, powrócił na urząd ministra finansów^[14]. 7 lutego 2022 złożył rezygnację ze stanowiska ministra finansów, biorąc na siebie odpowiedzialność polityczną za wprowadzaną od stycznia 2022 reformę systemu podatkowego^[15]. 9 lutego 2022 został odwołany ze składu rządu przez prezydenta Andrzeja Dudę^[16]. W czerwcu 2022 powołany na stanowiska sekretarza stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów oraz pełnomocnika Rządu ds. pozyskiwania źródeł finansowania dla przedsięwzięć służących wzmocnieniu bezpieczeństwa i obronności państwa^[17].

Przypisy