Tadeusz Kobak-Nowacki
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
profesor nauk technicznych | |
Specjalność: mechanizacja rolnictwa | |
Alma Mater | |
Profesura | |
Polska Akademia Nauk | |
Status | członek rzeczywisty |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() |
Tadeusz Kobak-Nowacki[1][2][3] (ur. 14 października 1918 w Chodorkowie, zm. 7 sierpnia 2005 w Warszawie) – polski naukowiec, specjalista nauk agrotechnicznych, profesor Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, członek Polskiej Akademii Nauk.
Życiorys
W latach 1938–1944 studiował na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej, a następnie był asystentem w Katedrze Budowy Samochodów. Po wysiedleniu ze Lwowa wyjechał na Górny Śląsk i rozpoczął pracę jako starszy asystent w Katedrze Budowy Samochodów Politechniki Śląskiej. Po roku przeniósł się do Warszawy i został pracownikiem Zakładu Maszynoznawstwa Rolniczego Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, w 1947 równocześnie rozpoczął pracę w Instytucie Mechanizacji i Elektryfikacji Rolnictwa, skąd odszedł w 1951. Został wówczas zatrudniony w Katedrze Motoryzacji Rolnictwa i Wydziału Agromechanicznego Politechniki Warszawskiej, w 1954 zakończył pracę w Zakładzie Maszynoznawstwa Rolniczego SGGW i został na tej uczelni na etacie docenta jako organizator Katedry Mechanizacji Rolnictwa. Powierzono mu funkcję kierowniczą, którą sprawował do 1970. Przeszedł wówczas do powstałego w wyniku reorganizacji uczelni Instytutu Mechanizacji Rolnictwa i pracował tam do 1976, następnie do 1984 stał na czele Zakładu Mechanizacji Rolnictwa, a przez kolejne cztery lata był kierownikiem Zakładu Użytkowania Maszyn Rolniczych Instytutu Mechanizacji Rolnictwa Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego – Akademii Rolniczej w Warszawie. W 1963 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1972 profesora zwyczajnego. Po przejściu na emeryturę w 1988 pozostał aktywny zawodowo, zasiadał w latach 1988–1990 w Radzie Naukowej Instytutu Melioracji i Użytków Zielonych, a kolejne dwa lata w Radzie Naukowej Instytutu Maszyn Spożywczych. Brał udział w pracach naukowych w Instytucie Rozwoju Wsi i Rolnictwa Polskiej Akademii Nauk.
Od 1973 był członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk (Wydział V – Nauk Rolniczych i Leśnych), a od 1986 członkiem rzeczywistym.
Był koordynatorem zespołu, który opracował przekrojowe monografie pt. Mechanizacja rolnictwa i Maszyny rolnicze.
Odznaczenia
- Nagroda Państwowa II stopnia /1952/,
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski /1973/,
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski /1986/,
- Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel PRL” /1983/,
- Srebrna Odznaka Honorowa NOT /1978/,
- Złota Odznaka Honorowa NOT /1982/,
- Złota Odznaka Honorowa za Zasługi dla SGGW-AR /1986/,
- Medal Polskiej Akademii Nauk im. Michała Oczapowskiego /1996/.
Przypisy
- ↑ Kobak-Nowacki Tadeusz, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2018-05-08] .
- ↑ Prof. zw. dr hab. cz Tadeusz Kobak-Nowacki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2018-05-08] .
- ↑ Kobak-Nowacki Tadeusz. Polska Akademia Nauk. [dostęp 2018-05-08].
Bibliografia
- Członkowie Polskiej Akademii Nauk. Informator, Ossolineum, Wrocław 1984.
- Czesław Waszkiewicz „Prof. dr inż. Tadeusz Nowacki (1918-2005)” Wydział Inżynierii Produkcji SGGW 3 grudnia 2009
Media użyte na tej stronie
Autor: Jakubkaja, Licencja: CC BY-SA 3.0
Baretka odznaki tytułu honorowego Zasłużony Nauczyciel Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej
Autor: Jakubkaja, Licencja: CC BY-SA 3.0
Baretka odznaki tytułu honorowego Zasłużony Nauczyciel Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej