Tadeusz Koczwara

Tadeusz Koczwara SJ
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

6 listopada 1918
Kuczków

Data i miejsce śmierci

19 grudnia 1998
Warszawa

Prowincjał PMA Towarzystwa Jezusowego
Okres sprawowania

1973–1979

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

Towarzystwo Jezusowe

Prezbiterat

16 maja 1957

Tadeusz Koczwara (ur. 6 listopada 1918 w Kuczkowie koło Pleszewa, zm. 19 grudnia 1998 w Warszawie) – polski jezuita, doktor filozofii, w latach 1973–1979 prowincjał Prowincji Wielkopolsko-Mazowieckiej Towarzystwa Jezusowego.

Życiorys

Urodził się w Kuczkowie koło Pleszewa. Po maturze rozpoczął studia w zakresie prawa i ekonomii na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. Po wybuchu wojny podjął służbę w Wojsku Polskim na Zachodzie. W 1940 walczył o Narwik. Po wojnie studia ekonomiczne ukończył w Grenoble we Francji, a prawnicze w Oksfordzie[1][2].

Do Towarzystwa Jezusowego wstąpił w październiku 1950. Odbył nowicjat w Kaliszu. W 1957 w Warszawie otrzymał święcenia kapłańskie. Ukończył studia filozoficzno-teologiczne, po czym podjął pracę duszpasterza akademickiego w Lublinie, a później w Łodzi. Od 1960 przez cztery lata pełnił urząd ekonoma prowincji. W 1968 został przełożonym domu przy ul. Świętojańskiej w Warszawie. Równolegle ukończył Prymasowskie Studium Życia Wewnętrznego. W 1973 mianowany prowincjałem Prowincji Wielkopolsko-Mazowieckiej, pełnił ten urząd przez sześć lat. Na przełomie 1974 i 1975 uczestniczył z urzędu w XXXII Kongregacji Generalnej Jezuitów w Rzymie[3]. W 1977 na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej KUL obronił doktorat z filozofii[2].

W latach 1979–1982 pracował w Londynie jako przełożony placówki przy Walm Lane. Po powrocie do Polski był ponownie przełożonym Warszawskiego domu przy Świętojańskiej, a od 1986 przez rok kapelanem szpitala w Gdańsku. Później pracował w Lublinie jako rekolekcjonista oraz wykładowca w Prymasowskim Instytucie Życia Wewnętrznego. Zmarł w 1998 w Warszawie[1]. Został pochowany w grobowcu Zgromadzenia Jezuitów na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 215-5/6-1/2)[4]

Grobowiec Zgromadzenia Jezuitów na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Przypisy

  1. a b o. Tadeusz Koczwara. jp.jezuici.pl. [dostęp 2013-01-02].
  2. a b Koczwara. Encyklopedia wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy, 1564–1995. [dostęp 2013-01-02].
  3. Jezuici - Historia Kongregacji Generalnych. jezuici.pl. [dostęp 2013-01-02].
  4. Cmentarz Stare Powązki: JEZUICI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2017-10-24].

Media użyte na tej stronie

Grobowiec Zgromadzenia Jezuitów (Cmentarz Powązkowski).JPG
Autor: Mateusz Opasiński, Licencja: CC BY-SA 3.0
Grobowiec Zgromadzenia Jezuitów na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, pochowani są w nim między innymi: br. Tadeusz Pałubicki (1936-2012), o. Józef Bartnik (1929-2013) - duszpasterz akademicki, doktor nauk chemicznych w zakresie chemii fizycznej i teoretycznej, pracownik naukowy Wydziału Chemii UW, o. Stefan Moysa-Rosochacki (1922-2007) - kierownik Katedry Teologii Systematycznej i Ekumenicznej Sekcji św. Andrzeja Boboli Bobolanum Papieskiego Wydziału Teologicznego w Warszawie, br. Stefan Franczak (1917-2009) – twórca nowych odmian kwiatów, odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, o. Jan Charytański (1922-2009) – teolog, o. Kazimierz Barczyński (1922-2009), br. Zbigniew Łada (1928-2009) - długoletni pracownik Biblioteki Narodowej, Biblioteki Akademii Teologii Katolickiej (poprzedniczki UKSW) oraz Biblioteki „Bobolanum”, br. Kazimierz Kowalczyk (1924-2009), o. Mirosław Paciuszkiewicz (1931-2010) - znany duszpasterz osób żyjących w związkach niesakramentalnych, były redaktor naczelny „Przeglądu Powszechnego” i moderator Stowarzyszenia „Przymierze Rodzin” w Warszawie, Jacek Bolewski (1946-2012) – teolog i pisarz.