Tadeusz Kowalski (łyżwiarz figurowy)

Tadeusz Kowalski
ilustracja
kapitan kawalerii kapitan kawalerii
Data i miejsce urodzenia

31 maja 1894
Lwów

Data i miejsce śmierci

1940
Charków

Siły zbrojne

Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920-1941, trzykrotnie) Srebrny Krzyż Zasługi
Tadeusz Kowalski
Wzrost

168 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska
LataKlubWyst.Gole
1910–1916Czarni Lwów
1917Legia Warszawa
1918–1919Pogoń Lwów
1920–1928Czarni Lwów1(0)
Tadeusz Kowalski
Ilustracja
Zofia Bilor i Tadeusz Kowalski na mistrzostwach Europy 1934
Reprezentacja

 Polska

Konkurencja

Pary sportowe

Partner sportowy

Zofia Bilor

Klub

Lwowskie Towarzystwo Łyżwiarskie

Zakończenie kariery

1935

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa Europy
brązPraga 1934pary sportowe

Tadeusz Sławomir Kowalski (ur. 31 maja 1894 we Lwowie, zm. w kwietniu 1940 w Charkowie) – piłkarz i łyżwiarz, kapitan artylerii Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Był synem Mieczysława i Emilii z domu Kubala. Służył w Legionach w 1 pułku artylerii Legionów, potem w austriackim 124 pułku artylerii ciężkiej.

Po zakończeniu wojny z bolszewikami pełnił służbę w 5 pułku artylerii polowej we Lwowie. 1 grudnia 1924 Prezydent RP Stanisław Wojciechowski na wniosek ministra spraw wojskowych, gen. dyw. Władysława Sikorskiego awansował go na kapitana ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 i 3 lokatą w korpusie oficerów zawodowych artylerii[1]. W 1928 był zweryfikowany z lokatą 2. W 1932 pełnił służbę w Dowództwie Okręgu Korpusu nr VI we Lwowie.

Kapitan Kowalski brał udział w kampanii wrześniowej 1939 w Komendzie Miasta Lwów. Po aresztowaniu przez władze radzieckie był więźniem Starobielska[2]. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie i pogrzebany w Piatichatkach. Od 17 czerwca 2000 spoczywa na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie.

Minister Obrony Narodowej decyzją Nr 439/MON z 5 października 2007 awansował go pośmiertnie do stopnia majora[3]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Sport

Jednocześnie z karierą wojskową uprawiał kilka dyscyplin sportowych. Był piłkarzem Czarnych Lwów (w latach 1910–1928), ale największe sukcesy odniósł w łyżwiarstwie figurowym.

Wraz z siostrą Henryka Bilora, piłkarza Czarnych Lwów, Zofią Bilorówną[a] dziewięciokrotnie zdobywał tytuł mistrzów Polski w parach sportowych (1927–1935)[4]. W 1933 wygrali mistrzostwa słowiańskie, zorganizowane w morawskiej Ostrawie, a następnie zawody w czeskiej Pradze[5]. Byli też pierwszymi polskimi medalistami Mistrzostw Europy w 1934 (brązowy medal). Podczas mistrzostw świata zajęli 4. miejsce w 1934 i 5. w 1935[6]. Jako łyżwiarz figurowy Tadeusz Kowalski startował w barwach Lwowskiego Towarzystwa Łyżwiarskiego (LTŁ)[7].

Osiągnięcia

Łyżwiarstwo figurowe – z Zofią Bilor

Zawody192719281929193019311932193319341935
Międzynarodowe[8][9]
Mistrzostwa świata45
Mistrzostwa Europy3
Krajowe[10]
Mistrzostwa Polski111111111

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 131 z 17.12.1924 r.
  2. Andrzej Leszek Szcześniak: Katyń. Lista ofiar i zaginionych jeńców obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk. Warszawa: Alfa, 1989, s. 318. ISBN 83-7001-294-9.
  3. Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w dzienniku Urzędowym MON.
  4. Do 1931 sześciokrotnie, por. Komunikaty. Międzynarodowe zawody Łyżwiarskie. „Zakopiańska Lista Gości i Chwila Bieżąca”. 1, s. 7, 3 stycznia 1932. Zarząd Uzdrowiska Zakopane. 
  5. Teresa Drozdek-Małolepsza. Women’s sport in Poland in the light of „Przegląd Sportowy” (Sports Review) magazine (1933). „Prace Naukowe Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie. Kultura Fizyczna”. 14/2, s. 81, 2015. (ang.). 
  6. Szaefer ponownie mistrzem świata. „Siedem Groszy”. 48, s. 67, 18 lutego 1935. 
  7. Teresa Drozdek-Małolepsza. Women’s sport in Poland in the light of „Przegląd Sportowy” (Sports Review) magazine (1933). „Prace Naukowe Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie. Kultura Fizyczna”. 14/2, s. 80, 2015. (ang.). 
  8. World Figure Skating Championships 1930–1939 – Pairs – Result. eskatefans.com. [dostęp 2020-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-04)]. (ang.).
  9. European Figure Skating Championships 1930–1939 – Pairs – Result. eskatefans.com. [dostęp 2020-04-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-08-28)]. (ang.).
  10. Historia (Wykaz mistrzów Polski w latach 1922–2002). PFSA. [dostęp 2020-04-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2002-08-16)]. (pol.).
  11. M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  12. M.P. z 1931 r. nr 74, poz. 120 „za zasługi na polu wychowania fizycznego i rozwoju sportu”.

Uwagi

  1. Brat Zofii Bilor, Henryk, także został ofiarą zbrodni katyńskiej 1940 (zamordowany na terenach ukraińskich).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

PL Epolet kpt.svg
Naramiennik kapitana Wojska Polskiego (1919-39).
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Figure skating pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Figure skating
Zofia Bilor - Tadeusz Kowalski.jpg
1934 European Figure Skating Championships in Prague
Tadeusz Kowalski (officer b. 1894, -1928).jpg
kpt. Tadeusz Kowalski (ur. 1894, -1928)