Tadeusz Kunicki (dyplomata)
| Data i miejsce urodzenia | 28 lutego 1900 |
|---|---|
| Data śmierci | 1951 |
| Kierownik Konsulatu RP w Ełku | |
| Okres | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
         _ribbon.svg){kind=small} | |
Tadeusz Kunicki (ur. 28 lutego 1900 w Kijowie[1], zm. 1951) – polski urzędnik konsularny i dyplomata.
Syn Stanisława i Anastazji z d. Roszkowskiej. Ukończył gimnazjum w Kijowie. Służył w wojsku polskim, m.in. jako ułan 1. Pułku Ułanów Krechowieckich (1918-1920) oraz w Oddziale II 3. Armii (1920). W 1921 wstąpił do polskiej służby zagranicznej pełniąc szereg funkcji, m.in. sekretarza poselstwa w Charkowie (1921–1924), sekretarza konsularnego p.o. wicekonsula w Ełku (1924–1928), w MSZ (1928–1930), wicekonsula we Wrocławiu (1930–1931), kierownika referatu niemieckiego MSZ (1931–1933), z-cy naczelnika wydziału zachodniego MSZ (1933–1939), oraz zastępcy wicedyrektora departamentu polityczno-ekonomicznego (1937-1939). Pracował w MSZ w Paryżu (1939-1940), był delegatem Ministerstwa Opieki Społecznej na Węgrzech (1940), radcą ambasady w Ankarze z siedzibą w Stambule (1940-1941), urzędnikiem konsulatu generalnego w Bejrucie (1941-)[1].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1934)[2]
- Złoty Krzyż Zasługi
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Wielki Oficer Orderu Korony Włoch (Włochy)
- Krzyż Komandorski Orderu Oranje-Nassau (Holandia)
- Krzyż Oficerski Orderu Korony Rumunii (Rumunia)
- Krzyż Kawalerski Orderu Trzech Gwiazd (Łotwa)
- Odznaka Honorowa Olimpijska I klasy (III Rzesza Niemiecka)
Przypisy
- ↑ a b Krzysztof Smolana (opr.): Urzędnicy Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej 1918-1945. Przewodnik biograficzny, tom 1, Ministerstwo Spraw Zagranicznych/Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych Warszawa 2020
- ↑ M.P. z 1934 r. nr 259, poz. 337 „za zasługi na polu pracy państwowej w dziale służby zagranicznej”.
Bibliografia
- Rocznik Służby Zagranicznej R. P. według stanu na 1 czerwca 1939. Warszawa: Stowarzyszenie „Samopomoc Urzędników Polskiej Służby Zagranicznej”, 1939, s. 12, 31, 107, 208, 257. [dostęp 2020-11-27].
- Stanisław Zabiełło: Na posterunku we Francji, PAX Warszawa 1967, s. 36.
- Małgorzata Szostakowska: Konsulaty polskie w Prusach Wschodnich w latach 1920–1939, Pojezierze Olsztyn 1990, 270 s., ISBN 83-7002-341-X.
Media użyte na tej stronie
Baretka: Brązowy Medal za Długoletnią Służbę
ribbon of the medal of grand officier of the Order of the Crown of Italy, during the Kingdom of Italy.
Baretka Komandora Orderu Trzech Gwiazd
Autor: Macesito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Order of Orange-Nassau - Commander Ribbon
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 4.0
German Olympic Decoration ribbon bar. Nazi Germany, 1936.
Baretka: Order Korony Rumunii (model 1881) – Oficer – Królestwo Rumunii.