Tadeusz Kuniewski

Tadeusz Kuniewski
kapitan administracji (piechoty) kapitan administracji (piechoty)
Data urodzenia

19 lutego 1894

Data śmierci

7 lipca 1956

Przebieg służby
Siły zbrojne

Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie

Jednostki

84 Pułk Strzelców Poleskich
2 Pułk Strzelców Podhalańskich
Batalion ON „Sanok”

Stanowiska

komendant PW
dowódca batalionu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
II wojna światowa (kampania wrześniowa)

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920-1941) Srebrny Krzyż Zasługi Medal Zwycięstwa (międzyaliancki)

Tadeusz Gustaw Kuniewski[a] (ur. 19 lutego 1894, zm. 7 lipca 1956) – kapitan administracji (piechoty) Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 19 lutego 1894[2]. Po zakończeniu I wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia porucznika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[3][4]. W 1923, 1924 był przydzielony do 84 pułku piechoty w garnizonie Pińsk[5][6]. Został awansowany do stopnia kapitana piechoty ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924[7]. W 1928 jako oficer 84 pułku był przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza[8]. W 1932 był oficerem 2 pułku Strzelców Podhalańskich w Sanoku[9]. W 1935 sprawował stanowisko komendanta powiatowego Przysposobienia Wojskowego i wówczas był członkiem zarządu Powiatowej Komisji Oświaty Pozaszkolnej w Krośnie[10]. W 1937 został przeniesiony do korpusu oficerów administracji, grupa administracyjna[11][12]. W 1939 był dowódcą Sanockiego Batalionu Obrony Narodowej i jednocześnie komendantem 92 Obwodu Przysposobienia Wojskowego[13].

Na czele Sanockiego Baonu ON walczył w kampanii wrześniowej[14]. Żołnierze batalionu 9 września 1939 wycofywali się przez Lesko do Ustrzyk Dolnych i wówczas celem opóźnienia marszu Niemców na wschód toczyli walki oraz pod Uhercami obsadzili pozycję. 10 września o godz. 11 batalion został zaatakowany przez niemiecką kolumnę zmotoryzowaną i po stoczeniu krótkiej walki wycofał się. Pamiątką po tych walkach są znajdujące się na miejscowym cmentarzu cztery groby i krzyż z napisem: Tu leżą żołnierze walki wrześniowej 1939 roku porucznik i ośmiu żołnierzy.

Zmarł 7 lipca 1956 i został pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Jędrzychowie (Zielona Góra)[15].

Ordery i odznaczenia

Uwagi

  1. ↑ 26 stycznia 1934 ogłoszono sprostowanie imienia kpt. Kuniewskiego z „Tadeusz” na „Tadeusz Gustaw”[1].

Przypisy

  1. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 31.
  2. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 207.
  3. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 426.
  4. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 51.
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 367.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 319.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 369.
  8. ↑ a b c Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 135.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 616.
  10. ↑ Władysław Jabłoński: Powiatowa Komisja Oświaty Pozaszkolnej w Krośnie i jej działalność. W: Władysław Jabłoński (red.): Dorobek pracy na niwie społecznej towarzystw i organizacyj kulturalno-oświatowych w powiecie krośnieńskim. Jednodniówka. Krosno: Powiatowa Komisja Oświaty Pozaszkolnej w Krośnie, 1935, s. 19.
  11. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 11 listopada 1937 roku, s. 44.
  12. ↑ a b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 295.
  13. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 667, 683.
  14. ↑ Dalecki 1989 ↓, s. 115, 136, 152, 376, 379.
  15. ↑ Tadeusz Kuniewski. mzp.pl. [dostęp 2016-07-22].
  16. ↑ M.P. z 1932 r. nr 109, poz. 142.
  17. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 4 lipca 1932 roku, s. 332.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie