Tadeusz Kwinta
| ||
Kwinta w Piwnicy pod Baranami, 2013 | ||
Data i miejsce urodzenia | 18 października 1938 Kraków | |
---|---|---|
Zawód | aktor | |
Odznaczenia | ||
![]() ![]() |
Tadeusz Edward Kwinta (ur. 18 października 1938 w Krakowie) – polski aktor.
Życiorys
Po raz pierwszy na deskach teatralnych wystąpił w wieku 13 lat w Teatrze Młodego Widza w Krakowie prowadzonym przez Marię Billiżankę. Zagrał wtedy rolę Piotrusia w „Samotnym białym żaglu” Katajewa. Z teatrem Billiżanki oraz radiowym zespołem „Wesoła Gromadka” współpracował do roku 1956. Po ukończeniu studiów na krakowskiej PWST debiutował na profesjonalnej scenie w 1960. Związany kolejno z teatrami:
- Ludowym w Nowej Hucie (1960-1967, 1974-1979, 1981-1986)
- Śląskim w Katowicach (1967-1969)
- Starym im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie (1969-1971)
- Rozmaitości w Krakowie (1971-1974)
- Komedia w Warszawie (1979-1981)
- Teatrem im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (1990-2004)
W latach 1986-90 był dyrektorem artystycznym Teatru Bagatela w Krakowie.
Prowadził też programy umuzykalniające dla dzieci w telewizji.
W 2008 został odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[1].
Filmografia
- 1968: Wzgórze Marsa
- 1969: Monidło − Karol Pieczarkowski
- 1970: Południk zero − Filip
- 1972: Opis obyczajów − listonosz
- 1973: Hubal
- 1973: Gościnny występ − kierownik
- 1974: Wiosna panie sierżancie − Brożyna
- 1974: Orzeł i reszka − pracownik PGR-u poznany przez Nowaka w pociągu
- 1975-1983: Kangurek Hip-Hop − kangurek Hip-Hop (głos)
- 1977: Pampalini łowca zwierząt − Pampalini (głos)
- 1978: Rodzina Leśniewskich − cyrkowiec „Dziwny”
- 1978: Wysokie loty − zagraniczny gość na przyjęciu u Matusiaka
- 1980: Kto za? − Wojtek
- 1982-1983: Po prostu muzyka − cyrkowiec „Dziwny”
- 1983-1984: Przybysze z Matplanety −
- Sigma,
- Monitor (głos)
- 1984: Przeklęte oko proroka − oficer
- 1985: Oko proroka czyli Hanusz Bystry i jego przygody − oficer (odc. 3)
- 1986: Podróże kapitana Klipera –
- kapitan Kliper (głos, pierwotna wersja odc. 1),
- Szalony Roger (głos, pierwotna wersja odc. 1)
- 1995: Opowieść o Józefie Szwejku i jego najjaśniejszej epoce − lekarz (odc. 2)
- 1996: Opowieść o Józefie Szwejku i jego drodze na front −
- włóczęga (odc. 3),
- major Sojka (odc. 10)
- 1998: Syzyfowe prace − Płoniewicz (odc. 3)
- 1999: Trzy szalone zera − profesor Kosmacz
- 2000: Syzyfowe prace − Płoniewicz
- 2001-2004: Świat według Kiepskich −
- Brzęczyszczykiewicz (odc. 77),
- Wenancjusz Motyl (odc. 101),
- profesor muzyki (odc. 170),
- Zenon Grządziela (odc. 233)
- 2001: Klinika pod Wyrwigroszem − profesor (odc. 5)
- 2002-2010: Samo życie − profesor Jan Wilczyński
- 2006: Na dobre i na złe − profesor Grodecki (odc. 265)
- 2007: Kryminalni − profesor Janusz Bertold (odc. 74)
- 2011-2013: Galeria − ojciec Klemens
- 2018: Korona królów jako opat w Tyńcu
Polski dubbing
- 2001: Atlantyda. Zaginiony ląd – Gaetan „Mole” Moliére
- 2003: Atlantyda. Powrót Milo – Gaetan „Mole” Moliére
- 2006: Noc w muzeum – Teddy Roosevelt
- 2009: Noc w muzeum 2 –
- Theodore Roosevelt,
- figurki Alberta Einsteina
- 2014: Noc w muzeum: Tajemnica grobowca – Theodore Roosevelt
Przypisy
- ↑ Medal Zasłużony Kulturze - Gloria Artis. www.mkidn.gov.pl. [dostęp 2020-06-21].
Linki zewnętrzne
- Tadeusz Kwinta w bazie IMDb (ang.)
- Tadeusz Kwinta w bazie Filmweb
- Tadeusz Kwinta w bazie filmpolski.pl
- Tadeusz Kwinta, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (autorzy). [online] [dostęp 2021-04-09] .
- Tadeusz Kwinta na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
Media użyte na tej stronie
Autor: Franciszek Vetulani, Licencja: CC BY-SA 3.0
Tadeusz Kwinta podczas Wieczoru Ryszarda Horowitza na scenie Piwnicy pod Baranami.
Autor: Franciszek Vetulani, Licencja: CC BY-SA 3.0
Tadeusz Kwinta w Piwnicy pod Baranami po odegraniu spektaklu Mały książę w ramach 7. Krakowskiej Nocy Teatrów.
Baretka Srebrnego Medalu "Zasłużony Kulturze - Gloria Artis"