Tadeusz Lityński
 Tadeusz Lityński (2012) | |||
| |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||
| Biskup diecezjalny zielonogórsko-gorzowski | |||
| Okres sprawowania | od 2016 | ||
| Biskup pomocniczy zielonogórsko-gorzowski | |||
| Okres sprawowania | 2012–2015 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Prezbiterat | 5 czerwca 1988 | ||
| Nominacja biskupia | 28 kwietnia 2012 | ||
| Sakra biskupia | 16 czerwca 2012 | ||
 | |||
| Data konsekracji | 16 czerwca 2012 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | Gorzów Wielkopolski | ||||
| Miejsce | |||||
| Konsekrator | |||||
| Współkonsekratorzy | |||||
| |||||
Tadeusz Lityński (ur. 14 czerwca 1962 w Kożuchowie) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy zielonogórsko-gorzowski w latach 2012–2015, biskup diecezjalny zielonogórsko-gorzowski od 2016.
Życiorys
Urodził się 14 czerwca 1962 w Kożuchowie. Ukończył Technikum Elektroniczne w Zielonej Górze[1]. W latach 1982–1988 odbył studia w Wyższym Seminarium Duchownym w Gościkowie-Paradyżu[2]. Święceń prezbiteratu udzielił mu 5 czerwca 1988 w katedrze Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Gorzowie Wielkopolskim miejscowy biskup diecezjalny Józef Michalik[1]. W 1991 ukończył studia magisterskie z zakresu teologii biblijnej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, a w 1999 studia magisterskie i licencjackie z prawa kanonicznego na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie[2].
W latach 1988–1990 pracował jako wikariusz w parafii św. Bartłomieja w Ołoboku, a w latach 1990–1993 w parafii Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Głogowie. Od 2000 był proboszczem parafii Najświętszej Trójcy w Ochli, a od 2006 parafii Chrystusa Króla w Gorzowie Wielkopolskim[2]. W latach 1993–2000 zajmował stanowisko notariusza Sądu Kościelnego w Gorzowie Wielkopolskim[2], następnie pracował tamże jako sędzia i obrońca węzła małżeńskiego[3]. Pełnił funkcję duszpasterza energetyków[1]. W 2011 objął urząd wikariusza biskupiego, a także wszedł w skład rady kapłańskiej i rady konsultorów[2]. W 2009 został kanonikiem honorowym kapituły katedralnej w Gorzowie Wielkopolskim, a w 2012 otrzymał godność kapelana Jego Świątobliwości[2].
28 kwietnia 2012 papież Benedykt XVI mianował go biskupem pomocniczym diecezji zielonogórsko-gorzowskiej ze stolicą tytularną Cemerinianus[4][5]. Święcenia biskupie otrzymał 16 czerwca 2012 w katedrze Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Gorzowie Wielkopolskim. Udzielił mu ich arcybiskup Celestino Migliore, nuncjusz apostolski w Polsce, z towarzyszeniem Andrzeja Dzięgi, arcybiskupa metropolity szczecińsko-kamieńskiego, i Stefana Regmunta, biskupa diecezjalnego zielonogórsko-gorzowskiego[6][7]. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Adveniat Regnum Tuum” (Przyjdź Królestwo Twoje)[8].
23 listopada 2015 papież Franciszek ustanowił go biskupem diecezjalnym diecezji zielonogórsko-gorzowskiej[9][10]. 5 stycznia 2016 kanonicznie objął diecezję i odbył ingres do katedry Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Gorzowie Wielkopolskim[11].
W ramach Konferencji Episkopatu Polski w 2015 został delegatem ds. duszpasterstwa pracowników leśnictwa, gospodarki wodnej i ochrony środowiska[12], a w 2021 przewodniczącym Zespołu „Laudato si” przy Radzie ds. Społecznych[13]. Wszedł ponadto w skład Komisji ds. Polonii i Polaków za Granicą[14], Rady Prawnej, Zespołu ds. Kontaktów z Konferencją Episkopatu Niemiec[8] i Zespołu Biskupów ds. Duszpasterskiej Troski o Radio Maryja[13].
W 2022 był współkonsekratorem podczas sakry biskupa pomocniczego zielonogórsko-gorzowskiego Adriana Puta (2022)[15].
Przypisy
- ↑ a b c Ks. Lityński biskupem pomocniczym diecezji zielonogórsko-gorzowskiej. ekai.pl (arch.), 2012-04-28. [dostęp 2018-11-28].
- ↑ a b c d e f Biskup pomocniczy dla diecezji zielonogórsko-gorzowskiej. episkopat.pl (arch.), 2012-04-28. [dostęp 2013-10-26].
- ↑ Gorzów Wlkp.: kapłańska i biskupia rocznica święceń bp. Lityńskiego. ekai.pl (arch.), 2013-06-21. [dostęp 2018-11-28].
- ↑ Nomina dell’Ausiliare di Zielona Góra-Gorzów (Polonia). press.vatican.va, 2012-04-28. [dostęp 2013-10-26]. (wł.).
- ↑ Komunikat Nuncjatury: Biskup pomocniczy w Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej. episkopat.pl (arch.), 2012-04-28. [dostęp 2013-08-10].
- ↑ Rozpoczęły się uroczystości sakry biskupiej ks. Tadeusza Lityńskiego. ekai.pl (arch.), 2012-06-16. [dostęp 2018-11-28].
- ↑ Nowy biskup pomocniczy. ekai.pl (arch.), 2012-06-16. [dostęp 2018-11-28].
- ↑ a b Tadeusz Lityński na stronie Konferencji Episkopatu Polski. episkopat.pl. [dostęp 2018-11-28].
- ↑ Rinuncia del Vescovo di Zielona Góra-Gorzów (Polonia) e nomina del successore. press.vatican.va, 2015-11-23. [dostęp 2015-11-23]. (wł.).
- ↑ Zielona Góra: Rezygnacja bp. Stefana Regmunta. Bp Tadeusz Lityński – biskupem zielonogórsko-gorzowskim. episkopat.pl (arch.), 2015-11-23. [dostęp 2016-10-09].
- ↑ Ingres bp. Tadeusza Lityńskiego. ekai.pl (arch.), 2016-01-06. [dostęp 2018-11-28].
- ↑ Ubóstwo, migranci, rodzina, reakcja na nadużycia – tematami 369. Zebrania Plenarnego KEP. ekai.pl (arch.), 2015-06-11. [dostęp 2018-11-28].
- ↑ a b Wybory 390. Zebrania Plenarnego KEP. episkopat.pl, 2021-11-18. [dostęp 2022-09-11].
- ↑ Bp Tadeusz Lityński – biskupem diecezjalnym w Zielonej Górze. episkopat.pl (arch.), 2015-11-23. [dostęp 2016-10-09].
- ↑ Tadeusz Lityński. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2022-08-13]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Nota biograficzna Tadeusza Lityńskiego na stronie diecezji zielonogórsko-gorzowskiej [dostęp 2018-11-28]
- Tadeusz Lityński na stronie Konferencji Episkopatu Polski [dostęp 2016-10-09]
- Tadeusz Lityński w bazie catholic-hierarchy.org (ang.) [dostęp 2012-04-28]
Media użyte na tej stronie
(c) I, SajoR, CC BY-SA 2.5
Coat of arms of bishop Tadeusz Lityński, Bishop of Zielona Góra-Gorzów, Poland.
Reference: