Tadeusz Lutoborski

Tadeusz Lutoborski

Imię i nazwisko urodzenia	Tadeusz Norbert Lutoborski
Data i miejsce urodzenia	6 czerwca 1926 Warszawa, Polska
Data i miejsce śmierci	10 kwietnia 2010 Smoleńsk, Rosja
Przyczyna śmierci	katastrofa polskiego Tu-154 w Smoleńsku
Miejsce spoczynku	cmentarz Powązkowski w Warszawie
Zawód, zajęcie	ekonomista
Tytuł naukowy	doktor
Edukacja	SGPiS, UW
Pracodawca	IKCHZ
Rodzice	Wacława Lutoborska Adam Lutoborski
Małżeństwo	Anna Lutoborska
Dzieci	Adam, Michał
Odznaczenia

Grób Tadeusza Lutoborskiego

Tadeusz Norbert Lutoborski (ur. 6 czerwca 1926 w Warszawie^[1], zm. 10 kwietnia 2010 pod Smoleńskiem^[2]) – polski ekonomista, były prezes Warszawskiej Rodziny Katyńskiej (przez dwie kadencje)^[1].

Życiorys

Dzieciństwo i młodość

Syn Wacławy z domu Rząca (1901–1945) oraz bankowca Adama Lutoborskiego (1897–1940)^[3]. Uczył się w Lycée Français de Varsovie przy ulicy Walecznych w Warszawie. Po wybuchu II wojny światowej jego ojciec, podporucznik rezerwy został aresztowany przez Sowietów, osadzony w obozie w Kozielsku (gdzie na przełomie 1939/1940 usiłowała odwiedzić go żona, następnie aresztowana i przekazana przez NKWD do Gestapo w Warszawie, gdzie była torturowana na Szucha, po czym zwolniona^[4]), w kwietniu 1940 zamordowany w Katyniu^[1].

Od 1943 Tadeusz Lutoborski był członkiem AK, uczęszczał na tajne komplety do Gimnazjum Wojciecha Górskiego w Warszawie, w 1944 zdał maturę miesiąc przed wybuchem powstania warszawskiego, w którym brał udział w ramach IV Obwodu AK „Reduty Kaliskiej”^[5]. Następnie przedarł się do Nowego Sącza. Jego matka wywieziona w 1944 do niemieckiego obozu Bergen-Belsen, gdzie zmarła w 1945^[6] (w tym samym obozie zmarła także jego ciotka, Jadwiga Lutoborska, zaś w obozie w Dachau w 1941 zmarł jego dziadek Edmund Lutoborski^[7]).

Kariera naukowa i działalność publiczna

Ukończył prawo na Uniwersytecie Warszawskim i ekonomię w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie^[8]. Następnie był adiunktem na SGPiS. Był członkiem PZPR do 1989^[9]. Następnie przeszedł z SGPiS do Uniwersytetu Łódzkiego, później pracował w Instytucie Koniunktur i Cen w Ministerstwie Handlu Zagranicznego^[10]. Pod koniec lat 70 był attaché ekonomicznym w Biurze Radcy Handlowego w stolicy Maroka, Rabacie, potem pracował jeszcze jako wykładowca ekonomii na uniwersytecie w Annabie (biegle znał język francuski)^[11].

Po przejściu na emeryturę zaangażował się w sprawę katyńską, umieścił tablicę upamiętniającą ojca w kościele św. Marcina w Warszawie oraz matkę i ciotkę na terenie obozu Bergen Belsen. Przez dwie kadencje pełnił funkcję prezesa Stowarzyszenia Rodzina Katyńska w Warszawie^[12], wybierany w 1995 i 1998^[13]. Był autorem słów pieśni Rodzin Katyńskich, do której w 2004 na jego prośbę muzykę skomponował Henryk Mikołaj Górecki^[2][14].

Śmierć

Zginął 10 kwietnia 2010 w katastrofie polskiego samolotu Tu-154M w Smoleńsku w drodze na obchody 70. rocznicy zbrodni katyńskiej^[2]. Dzień przed śmiercią ukazał się wywiad z Lutoborskim w gazecie „Metro”, gdzie wspominał on swoją zmarłą rodzinę przed oddaniem im czci w Katyniu.

27 kwietnia formalnie został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie^[15]. Faktycznie jego ciało zostało zamienione ze zwłokami Ryszarda Kaczorowskiego i pochowane w Panteonie Wielkich Polaków^[16]. Ostatecznie spoczął na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 11-5-1/2)^[17].

Życie prywatne

Od 1949 jego żoną była Anna z domu Sieińska^[7] (1925-2002). Mieli synów, Adama i Michała^[18]. Po przejściu na emeryturę mieszkał w Szczęśliwicach.

Odznaczenia

16 kwietnia 2010 został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski^[19].

Przypisy

Bibliografia

• Barbara Stanisławczyk: Ostatni krzyk. Od Katynia do Smoleńska historie dramatów i miłości. Poznań: Dom Wydawniczy „Rebis”, 2011. ISBN 978-83-7510-814-9.

Linki zewnętrzne

• Dr Tadeusz Lutoborski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2010-04-17] .