Tadeusz Miłobędzki
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 16 czerwca 1873 |
Data i miejsce śmierci | 13 lipca 1959 |
profesor nauk chemicznych | |
Alma Mater | |
Doktorat | 1918 |
Polska Akademia Nauk | |
Status | członek rzeczywisty |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia | |
Okres zatrudn. | 1917–1922 |
Uczelnia | |
Okres zatrudn. | 1922–1929 |
Uczelnia | |
Okres zatrudn. | 1929–1939, od 1946 |
Uczelnia | |
---|---|
Okres zatrudn. | 1945–1946 |
Odznaczenia | |
Tadeusz Benon Miłobędzki (ur. 16 czerwca 1873 w Kole, zm. 13 lipca 1959 w Warszawie) – polski chemik, rektor SGGW.
Życiorys
Syn Jakuba Ignacego Miłobędzkiego (1839–1919), inżyniera powiatowego, oraz Salomei Zofii z Rokossowskich h. Glaubicz (1852–1938)[1]. Ukończył gimnazjum filologiczne w Kaliszu, a następnie Wydział Fizyko-Matematyczny Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego (1897). W latach 1904–1905 odbywa studia uzupełniające w Bernie i Lipsku, m.in. u prof. Wilhelma Oswalda, a w 1912 uzyskuje magisterium w Uniwersytecie Warszawskim. Doktorat uzyskał w 1918 w Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie na podstawie pracy „O tautomerii kwasu fosforawego”. Był jednym z założycieli Polskiego Towarzystwa Chemicznego (został jego honorowym członkiem w 1937 roku, w latach 1928 i 1952 prezes PTCh). Od 1945 członek PAU, od 1952 członek tytularny, od 1957 członek rzeczywisty PAN[2]. W latach 1915–1918 był redaktorem czasopisma „Chemik Polski”, w latach 1935–1939 i 1946 redagował „Roczniki Chemii”, a w latach 1947–1955 „Chemię Współczesną”.
W latach 1906–1913 był działaczem Towarzystwa Kultury Polskiej.
W latach 1906-1918 był wykładowcą chemii nieorganicznej na Wydziale Przyrodniczym Towarzystwa Kursów Naukowych w Warszawie, a w latach 1909-1911 pełnił funkcję dziekana wydziału[3].
Od 1917 profesor SGGW, a w latach 1920–1921 pierwszy z wyboru rektor uczelni. Od 1922 do 1929 profesor Uniwersytetu Poznańskiego. Następnie – do 1939 – profesor Politechniki Warszawskiej (w latach 1933–1934 był dziekanem wydziału chemicznego). Jako profesor zwyczajny PW otrzymał tytuł profesora honorowego na Wydziale Leśnym SGGW z dniem 27 września 1938[4]. W latach 1945–1946 profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, od 1946 ponownie profesor Politechniki Warszawskiej.
Tadeusz Miłobędzki był autorem ok. 90 publikacji naukowych z dziedziny chemii fosforu [7 prac dotyczących głównie syntezy i tautomerii związków P(III) i analizy chemicznej. Jako pierwszy (we współpracy ze Stanisławem Kostaneckim) określił skład chemiczny kurkumy. Autor podręczników analizy jakościowej i ilościowej.
Zmarł 13 lipca 1959 roku w wieku 86 lat (był najdłużej żyjącym rektorem SGGW); pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 28-6-21)[5].
Brat Józefa Miłobędzkiego. Jego syn, Adam Miłobędzki, był historykiem sztuki i architektury.
Ordery i odznaczenia
- Order Sztandaru Pracy II kl. (1956)
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1937)[6]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (28 września 1954)[7]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (14 stycznia 1955)[8]
- Order Świętego Stanisława III kl. (Imperium Rosyjskie)
Przypisy
- ↑ Tadeusz Benon Miłobędzki, Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-05-11] .
- ↑ Członkowie PAN: Skorowidz
- ↑ Dziesięciolecie Wolnej Wszechnicy Polskiej TKN: sprawozdanie z działalności Towarzystwa Kursów Naukowych, 1906-1916, opracowali Ryszard Błędowski, Stanisław Orłowski, Henryk Mościcki, Warszawa 1917, s. 96, 97 Podkarpacka BC – wersja elektroniczna
- ↑ Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 11, s. 455, 5 listopada 1938.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: TADEUSZ MIŁOBĘDZKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2019-12-18] .
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi na polu pracy naukowej i społecznej”.
- ↑ M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1589 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w pracy naukowej i dydaktycznej”.
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 112, poz. 1450 – Uchwała Rady Państwa z dnia 14 stycznia 1955 r. nr 0/126 – na wniosek Prezesa Polskiej Akademii Nauk.
Bibliografia
- J. Piłatowicz: Tadeusz Benon Miłobędzki (1873–1959). Warszawa: Pracownia Historyczna BGPW, 1990, seria: Sylwetki profesorów Politechniki Warszawskiej.
- Mały słownik chemiczny. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1976.
- J. Radziewicz. Tadeusz Miłobędzki – specjalista z zakresu chemii nieorganicznej. „Rolniczy Magazyn Elektroniczny”. 27, wrzesień 2008. ISSN 1734-3070.
- Nota biograficzna na stronie SGGW
Media użyte na tej stronie
Baretka Orderu św. Stanisława.
Tadeusz Miłobędzki
Autor: Lukasz2, Licencja: CC0
Grób Adama Miłobędzkiego na Cmentarzu Powązkowskim
Tadeusz Miłobędzki