Tadeusz Miś

Tadeusz Miś
podpułkownik żandarmerii podpułkownik żandarmerii
Data i miejsce urodzenia

17 marca 1892
Skawina

Data śmierci

?

Przebieg służby
Lata służby

od 1914

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

Armia „Poznań”

Stanowiska

dowódca żandarmerii

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920-1941, trzykrotnie) Krzyż Zasługi (II RP) Medal Zwycięstwa (międzyaliancki)

Tadeusz Józef Miś (ur. 17 marca[a] 1892 w Skawinie, zm. ?) – podpułkownik żandarmerii Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 17 marca 1892 w Skawinie, w ówczesnym powiecie wielickim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Wincentego i Agnieszki z Czopkiewiczów[2]. Rodzice byli nauczycielami w jednoklasowej szkole mieszanej w Radziszowie[3][4]. W 1907 Wincenty był nauczycielem kierownikiem dwuklasowej szkoły mieszanej w Ochotnicy przy kościele[5]. Jego braćmi byli: Bolesław (1888–1940) i Mieczysław (1895–1916), legioniści, kawalerowie Orderu Virtuti Militari. Uczył się w Gimnazjum Świętej Anny w Krakowie[6][7][8]. Maturę złożył w c. k. Gimnazjum V w Krakowie. W 1911 rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego.

W czasie I wojny światowej walczył w szeregach 1 pułku piechoty Legionów Polskich. 20 maja 1916 uzyskał absolutorium na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Po bitwie pod Kaniowem (11 maja 1918) dostał się do niemieckiej niewoli, w której przebywał do 12 listopada 1918.

15 listopada 1918 jako chorąży byłego II Korpusu Polskiego został przyjęty do Wojska Polskiego i mianowany podporucznikiem[9]. 16 grudnia 1918 został przeniesiony z Rezerwy Personalnej do Żandarmerii Polowej WP[10]. 11 sierpnia 1919 został przeniesiony z Dowództwa Żandarmerii Dowództwa Okręgu Generalnego Lublin do Dowództwa Żandarmerii przy Naczelnym Dowództwie Wojska Polskiego[11]. 9 grudnia 1919 został awansowany z dniem 1 grudnia 1919 na porucznika piechoty służąc w Żandarmerii Polowej[12]. 30 lipca 1920 został mianowany z dniem 1 maja 1920 porucznikiem w piechocie. W dalszym ciągu pełnił służbę w Dowództwie Żandarmerii Polowej przy ND WP[13].

1 czerwca 1921 pełnił służbę w 9 dywizjonie żandarmerii wojskowej[14]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 59. lokatą w korpusie oficerów żandarmerii, a jego oddziałem macierzystym był 3 dywizjon żandarmerii w Grodnie[15]. 15 marca 1923 został przeniesiony do Centralnej Szkoły Żandarmerii w Grudziądzu na stanowisko instruktora w Oddziale Szkolnym, pozostając oficerem nadetatowym 3 dywizjonu żandarmerii[16][17]. W lipcu 1924 został przeniesiony do 5 dywizjonu żandarmerii w Krakowie[18][19]. W marcu 1927 został przeniesiony do 4 dywizjonu żandarmerii w Łodzi na stanowisko pełniącego obowiązki zastępcy dowódcy dywizjonu[20][21]. 12 kwietnia 1927 awansował na majora ze starszeństwem z 1 stycznia 1927 i 6. lokatą w korpusie oficerów żandarmerii. W grudniu 1928 został przeniesiony do 2 dywizjonu żandarmerii w Lublinie na stanowisko zastępcy dowódcy dywizjonu[22][23]. Od marca 1932 do 31 sierpnia 1939 dowodził 2 dywizjonem żandarmerii w Lublinie[24][25][26]. 27 czerwca 1935 awansował na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1935 i 2. lokatą w korpusie oficerów żandarmerii[27]. 31 sierpnia 1939 podpisał, jako dowódca dywizjonu ostatni rozkaz dzienny nr 25, w którym poinformował podwładnych o swoim odejściu na inne stanowisko służbowe oraz pożegnał ich słowami: „odchodząc po 11 letniej pracy w 2 dyonie żandarmerii żegnam wszystkich podwładnych mi żandarmów i życzę im powodzenia w dalszej pracy dla dobra Ojczyzny”[28]. W czasie kampanii wrześniowej 1939 był dowódcą żandarmerii Armii „Poznań”.

Z notatek podpułkownika Władysława Drzymulskiego przekazanych pułkownikowi Władysławowi Wierzbickiemu wynika, że w końcu 1940 roku podpułkownik Tadeusz Miś zgodził się zostać zastępcą Władysława Drzymulskiego. Gdy Władysław Drzymulski miał wystąpić z propozycją zamiany na stanowisku z podpułkownikiem Misiem, jako starszym stopniem, propozycja ta spotkała się z odmową generała Roweckiego, uzasadnioną nieznajomością przez podpułkownika Misia stosunków panujących w Warszawie. Notatki Władysława Drzymulskiego kończą się stwierdzeniem: „z chwilą wybuchu powstania nie wiadomo, co się stało z podpułkownikiem Misiem”[29].

Ordery i odznaczenia

Uwagi

  1. ↑ 23 marca 1932 ogłoszono sprostowanie daty urodzenia z „14 marca 1892” na „17 marca 1892”[1].

Przypisy

  1. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932, s. 270.
  2. ↑ a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-10-31]..
  3. ↑ Szematyzm 1892 ↓, s. 465.
  4. ↑ Szematyzm 1893 ↓, s. 465, 494.
  5. ↑ Szematyzm 1907 ↓, s. 645.
  6. ↑ Sprawozdanie 1904 ↓, s. 67, klasa Ic.
  7. ↑ Sprawozdanie 1905 ↓, s. 110, klasa IIc.
  8. ↑ Sprawozdanie 1906 ↓, s. 55, klasa IIIc.
  9. ↑ Dz. Rozp. MSWojsk. Nr 6 z 27 listopada 1918, poz. 87.
  10. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 2 z 12 stycznia 1919, poz. 99.
  11. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 86 z 20 sierpnia 1919, poz. 3002.
  12. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 98 z 29 grudnia 1919, poz. 4145.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 34 z 8 września 1920, s. 816.
  14. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 405.
  15. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 292.
  16. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 15 marca 1923, s. 191.
  17. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1055, 1064, 1533.
  18. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 60 z 27 czerwca 1924, s. 358.
  19. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 962, 966.
  20. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 17 marca 1927, s. 74.
  21. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 668, 675.
  22. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 27 kwietnia 1929, s. 124.
  23. ↑ Suliński 2012 ↓, s. 38.
  24. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932, s. 224.
  25. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 288, 792.
  26. ↑ Suliński 2012 ↓, s. 41.
  27. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 28 czerwca 1935, s. 66.
  28. ↑ Suliński 2012 ↓, s. 46.
  29. ↑ Wierzbicki 1990 ↓, s. 143.
  30. ↑ M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 296.
  31. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-10-31]..
  32. ↑ M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 592.
  33. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938, s. 10.
  34. ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 281.
  35. ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
  36. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 11 listopada 1928, s. 407.
  37. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 668.
  38. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-10-31]..

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

POL Krzyż Zasługi (1923) BAR.svg
Baretka: Krzyż Zasługi – Polska (II RP).
PL Epolet pplk.svg
Naramiennik podpułkownika Wojska Polskiego (1919-39).