Tadeusz Ochlewski

Tadeusz Ochlewski
Data i miejsce urodzenia

22 marca 1894
Olszana

Data i miejsce śmierci

26 stycznia 1975
Warszawa

Instrumenty

skrzypce

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

skrzypek, pedagog

Powiązania

żona Janina Wysocka-Ochlewska

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej Order Trzech Gwiazd III klasy (Łotwa)

Tadeusz Ochlewski (ur. 22 marca 1894 w Olszanie, zm. 26 stycznia 1975 w Warszawie) – polski skrzypek, pedagog i wydawca muzyczny.

Życiorys

Syn Józefa (1864–1936) i Jadwigi z Konarzewskich (1864–1942)[1]. Studiował elektromechanikę w Instytucie Politechnicznym im. Piotra Wielkiego (1913–1915)[2], grę na skrzypcach i altówce w Konserwatorium w Piotrogrodzie (1915–1917) i Konserwatorium Warszawskim (1917–1921). Początkowo pracował jako skrzypek, solista zespołów kameralnych. W latach 1921–1931 grał w Orkiestrze Opery Warszawskiej, w latach 1935–1939 w Kwartecie Polskim. Był twórcą zespołu muzyki dawnej „Trio Sonata”, w którym występował w latach 1925–1939. Był współzałożycielem Stowarzyszenia Miłośników Dawnej Muzyki (1926) oraz Towarzystwa Wydawniczego Muzyki Polskiej (1928). W latach 1934–1939 kierował Organizacją Ruchu Muzycznego (ORMUZ). W latach 1933–1939 prowadził klasę kameralistyki, a w latach 1935–1939 klasę metodyki gry skrzypcowej w Konserwatorium Warszawskim.

Podczas II wojny światowej organizował tajne koncerty dla młodzieży szkolnej i „koncerty twórczości wojennej” we własnym mieszkaniu, występował także w „Salonie Sztuki” Bolesława Woytowicza. Działał w konspiracji w Biurze Informacji i Propagandy Komendy Głównej AK. Uczestnik powstania warszawskiego ps. Ochlik[3].

W roku 1945 założył w Krakowie Polskie Wydawnictwo Muzyczne, którego był dyrektorem do 1964 roku. Redagował serię wydawniczą „Florillegium Musicae Antique”[2]. Po wojnie, od 1948 do 1950, prowadził także klasę altówki w krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej. W 1964 zorganizował w Warszawie zespół muzyki dawnej „Con moto ma cantabile”, którym kierował do 1975. Publikował artykuły na tematy muzyczne w pismach „Śpiew w szkole”, „Muzyka Polska”, „Ruch Muzyczny”[2].

Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A35-5-9)[4].

Grób Tadeusza Ochlewskiego i Janiny Wysockiej-Ochlewskiej na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Mąż klawesynistki Janiny Wysockiej-Ochlewskiej.

Ordery i odznaczenia

Nagrody

Upamiętnienie

Od 2003 roku Polskie Wydawnictwo Muzyczne organizuje Konkurs Kompozytorski im. Tadeusza Ochlewskiego.

Przypisy

  1. ↑ Tadeusz «Ochlik» Ochlewski, Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-02-03].
  2. ↑ a b c Tadeusz Ochlewski. ipsb.nina.gov.pl. [dostęp 2019-04-24].
  3. ↑ Powstańcze Biogramy - Tadeusz Ochlewski, www.1944.pl [dostęp 2021-02-03] (pol.).
  4. ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
  5. ↑ M.P. z 1954 r. nr 97, poz. 1147 „za zasługi w pracy zawodowej w dziedzinie przemysłu graficznego i księgarstwa”.
  6. ↑ M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1078 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
  7. ↑ M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 469 „za zasługi na polu rozwoju sztuki”.
  8. ↑ M.P. z 1955 r. nr 104, poz. 1411 - Uchwała Rady Państwa z dnia 18 stycznia 1955 r. nr 0/193 - na wniosek Prezesa Centralnego Urzędu Wydawnictw, Przemysłu Graficznego i Księgarstwa.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Tadeusz Ochlewski i Janina Wysocka-Ochlewska grób.jpg
Autor: Lukasz2, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Tadeusza Ochlewskiego i Janiny Wysockiej-Ochlewskiej na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach