Tadeusz Olszewski (literat)

Tadeusz Olszewski (ur. 18 sierpnia 1941 w Małej Wsi, zm. 16 stycznia 2020) – poeta, krytyk literacki, dziennikarz i podróżnik.

Absolwent polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Jako poeta debiutował w roku 1961 na łamach tygodnika Nowa Kultura. W latach 1968–1984 pracował jako dziennikarz w redakcji Ilustrowanego Magazynu Turystycznego Światowid. W latach 1984–1986 prowadził dział krytyki literackiej w Tygodniku Kulturalnym. W latach 1986–1989 był kierownikiem działu poezji w miesięczniku Okolice. W latach 1991–1992 był redaktorem warszawskiego miesięcznika Okay. W latach 1996–2004 związany był z Kolejową Oficyną Wydawniczą w Warszawie. Liczne recenzje i szkice krytyczno-literackie publikował m.in. na łamach Życia Literackiego, Nowych Książek, Nurtu. Akcentu, Poezji, Kierunków, Pisma Literacko-Artystycznego i in. Juror Konkursu Poetyckiego im. Rodziny Wiłkomirskich[1]. Mieszkał w Warszawie.

Twórczość

Poezja

  • Łagodność (1968),
  • Autoportret rąk (1971),
  • Prawie dom (1981),
  • Nocny wariant (1986),
  • Ciemna pamięć (1990),
  • Galicja (1991),
  • Jesień z Audenem (1992),
  • Tropiki smutku (2009),
  • Owoc tarniny (2013).
  • „Daty i blizny” (2015)

Proza

  • Zatoka Ostów (2008) Instytut Wydawniczy Latarnik

Krytyka literacka

  • wybrane szkice:
    • Inna miłość, „Polska Miedź” 1988, nr 29–31.
    • Nowa Dekadencja, „Życie Literackie” 1989, nr 15.
  • w serii Przewodnik po lekturach
    • Stanisław Wyspiański – Wesele (1990),
    • Juliusz Słowacki – Kordian (1991),
    • Jerzy Andrzejewski – Bramy raju (1991)
    • „Między przełomami. O literaturze ostatniej dekady PRL” (2015)

Przewodniki turystyczne

  • Praga (1978),
  • Turyngia i Harz (1979),
  • Czar polskich Kresów (2007) – przy współpracy z Tomaszem Ławeckim. Wydawnictwo Telbit

Reportaże podróżnicze

  • Pociągiem przez Europę (1999),
  • Koleją na wakacje (2008) Wydawnictwo Telbit

Opracowania

Antologie

Utwory Tadeusza Olszewskiego zamieszczone są w antologiach:

  • Drobci stekla v ustih (Ljubljana 1989),
  • Diskrete Leidenschaften (Frankfurt 1988),
  • Vetem Itaka mbetet. Tylko Itaka pozostaje (Warszawa 1993),
  • Źródła (Warszawa 1979),
  • Rubinowa Hortensja (Łódź 1987),
  • Pisane światłem (Olszanica 2007), Wydawnictwo Bosz

oraz w siedmiu almanachach Łódzkiej Wiosny Poetów (Warszawa 1968, 1970, 1971, 1973, 1974, 1976, 1977).

Wywiady z autorem

przeprowadzili:

  • Marek Obarski, Wspólny rodzaj klęski, „Nurt” 1988, nr 7.
  • Zdzisław Łączkowski, Ojciec uczył mnie mowy lasu, matka – mowy człowieka, „Słowo Powszechne” 1990, nr 140.
  • Krzysztof Tomasik, Powrót nad Zatokę Ostów, „Replika” 2008, nr 13
  • Tomasz Kaliściak, Drugie wyjście, „artPapier” 2008, nr 15/16; O tabliczkach w Kirchstetten i nie tylko, „Portret” 2009, nr 29

Przypisy

  1. ↑ II Konkurs Poetycki im. Rodziny Wiłkomirskich | Stowarzyszenie Promocji Sztuki Łyżka Mleka, lyzkamleka.poezja-art.eu [dostęp 2017-02-19] [zarchiwizowane z adresu 2016-11-08] (pol.).

Bibliografia

  • Kaliściak T. Katastrofy odmieńców. Katowice: Wyd. Uniwersytetu Śląskiego, 2011.

Linki zewnętrzne