Tadeusz Ruebenbauer
 Tadeusz Ruebenbauer - podczas pochodu z okazji Jubileuszu 600-lecia Uniwersytetu Jagiellońskiego (Kraków, 10 maja 1964) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Profesor nauk rolniczych | |
| Specjalność: genetyka i hodowla roślin | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | 1938 |
| Habilitacja | 1945 |
| Profesura | |
| Polska Akademia Nauk / Umiejętności | |
| Status PAN | członek rzeczywisty |
| Status PAU | członek krajowy czynny |
| Doktor honoris causa Akademia Rolnicza we Wrocławiu – 1980 Akademia Rolnicza w Krakowie – 1988 | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | Uniwersytet Jagielloński |
| Rektor WSzR | |
| Okres spraw. | 1962–1971 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
    | |
Tadeusz Ruebenbauer (ur. 12 stycznia 1909 w Bochni, zm. 2 maja 1991 w Krakowie) – polski profesor, genetyk, hodowca roślin, członek korespondent (od 1962), członek rzeczywisty (od 1969) PAN[1], członek PAU.
Życiorys
Urodził się w rodzinie prawnika Adama i Barbary z Grzesickich (1871–1954).
Studia wyższe ukończył na Wydziale Rolniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie w 1931, uzyskując tytuł zawodowy inżyniera magistra rolnictwa w zakresie hodowli roślin[2]. Stopień naukowy doktora filozofii otrzymał na tej samej Uczelni w 1938 na podstawie rozprawy doktorskiej „Zależności korelacyjne między wynikami badań laboratoryjnych gleb a wynikami doświadczeń polowych”[3].
W okresie okupacji hitlerowskiej był wykładowcą na tajnym Wydziale Rolniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1945 roku habilitował się na podstawie rozprawy Opracowanie wyników doświadczeń odmianowych z pszenicą ozimą wykonanych w latach 1922–1936, a w roku 1946 uzyskał tytuł i stanowisko profesora nadzwyczajnego na Wydziale Rolniczym Uniwersytetu i Politechniki we Wrocławiu. We Wrocławiu był organizatorem Katedry Hodowli Roślin i Nasiennictwa. W roku 1956 profesor Ruebenbauer już jako profesor zwyczajny, zostaje służbowo przeniesiony do Katedry Szczegółowej Uprawy Roślin WSR w Krakowie. W latach 1962–1971 był rektorem Wyższej Szkoły Rolniczej w Krakowie[4].
W 1980 został uhonorowany tytułem doktora honoris causa przez Akademię Rolniczą (dziś Uniwersytet Przyrodniczy) we Wrocławiu[5]. W 1988 otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie[6].
Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim, Oficerskim, Komandorskim i Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski[7].
Wypromował 34 doktorów, z których 20 uzyskały tytuł naukowy profesora lub stanowisko docenta[8].
Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kw. IX, płd.)[9].
Publikacje
Opublikował 184 prace naukowe z zakresu doświadczalnictwa rolniczego, genetyki i hodowli roślin w krajowych i zagranicznych czasopismach naukowych. Jest także autorem oraz współautorem i redaktorem monografii i podręczników.
- Ruebenbauer T., Hodowla odpornościowa w walce z chorobami i szkodnikami roślin;
- Ruebenbauer T., Hodowla roślin, jej przeszłość i perspektywy;
- Ruebenbauer T., Ogólna hodowla roślin;
- Ruebenbauer T., Perspektywy rozwoju rolnictwa w XXI wieku;
- Ruebenbauer T., Rolnictwo w walce z głodem.
Przypisy
- ↑ Członkowie PAN: Skorowidz
- ↑ S. Węgrzyn, 1995. 50 lat Wydziału Rolniczego Akademii Rolniczej we Wrocławiu 1945-1995. Wydawnictwo Akademii Rolniczej we Wrocławiu, Wrocław 1995, s. 316-317. ISBN 83-85582-21-5
- ↑ Biogram ze strony internetowej '60 lat środowiska akademickiego we Wrocławiu'). [dostęp 2014-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-21)].
- ↑ Bożena Pietrzyk i inni red., Poczet rektorów Wyższej Szkoły Rolniczej, Akademii Rolniczej, Uniwersytetu Rolniczego im. Hugona Kołłątaja w Krakowie 1953–2018, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Rolniczego im. Hugona Kołłątaja w Krakowie, 2018, s. 21-23.
- ↑ Ibidem, s. 24-25.
- ↑ Historia. wre.ur.krakow.pl. [dostęp 2017-02-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)].
- ↑ B. Pietrzyk i inni red., Poczet rektorów Wyższej Szkoły Rolniczej, Akademii Rolniczej, Uniwersytetu Rolniczego im. Hugona Kołłątaja w Krakowie 1953–2018, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Rolniczego im. Hugona Kołłątaja w Krakowie, 2018, s. 23.
- ↑ Złota Księga Akademii Rolniczej im. Hugona Kołłątaja, s. 253-260, Wydawnictwo AR w Krakowie - 2000 r., ISBN 83-86524-53-7
- ↑ Jan Wiktor Tkaczyński (red.), Pro Memoria III. Profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego spoczywający na cmentarzach Krakowa 1803-2017, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2018, s. 242, ISBN 978-83-233-4527-5.
Media użyte na tej stronie
Autor: Kamil Teremeski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Tadeusz Ruebenbauer - profesor genetyki, hodowca roślin w Instytucie Hodowli i Aklimatyzacji Roślin w Borku Fałęckim
Autor: Kamil Teremeski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Tadeusz Ruebenbauer - professor, geneticist, plant breeder