Tadeusz Sobieszczak

Tadeusz Sobieszczak Dudek
major
Data i miejsce urodzenia	1 grudnia 1924 Siedlce
Data i miejsce śmierci	3 czerwca 2018 Siedlce
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Krajowa, Wojsko Polskie
Jednostki	34 Pułk Piechoty AK, 14 Pułk Ułanów Jazłowieckich
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
Odznaczenia

Tadeusz Sobieszczak ps. „Dudek” (ur. 1 grudnia 1924^[1] w Siedlcach, zm. 3 czerwca 2018 tamże^[2]) – polski żołnierz, major rezerwy, kombatant AK, honorowy obywatel Siedlec.

Życiorys

Syn chirurga Jana Sobieszczaka i Marii Sobieszczak. We wrześniu 1939 r. jako uczeń Państwowego Gimnazjum Męskiego im. Hetmana Stanisława Żółkiewskiego i harcerz drużyny nr 3 pełnił służbę obserwacyjną na moście na Liwcu w Chodowie. Na specjalne diagramy nanosił trasy przelotów niemieckich samolotów bombardujących Siedlce. Pierwszą organizacją konspiracyjną, do jakiej wstąpił, był Młody Nurt. Następnie został łącznikiem organizacji Miecz i Pług. Przewoził rozkazy i materiały konspiracyjne z Siedlec do placówek w terenie. W tej organizacji awansował na żołnierza pierwszej sekcji bojówki nr 105. Uczestniczył w akcjach zbrojnych.

Po scaleniu organizacji konspiracyjnych służył w Związku Walki Zbrojnej i następnie w Armii Krajowej. Z tej organizacji został skierowany w marcu 1944 r. do 5 drużyny II plutonu OP „Zenona” 34 Pułku Piechoty AK. Walczył do rozwiązania tego oddziału w sierpniu 1944 r.

Po powrocie do Siedlec współzakładał Ruch Oporu Armii Krajowej. By nie podzielić losu kolegów, którzy zostali aresztowani przez NKWD i wywiezieni do obozów Gułagu, wstąpił na ochotnika do Wojska Polskiego. Został zakwaterowany na III polu niemieckiego obozu koncentracyjnego Majdanek koło Lublina, następnie wcielony do jednego z oddziałów Armii Czerwonej i wysłany w okolice Przemyśla. Z trzema kolegami opuścił Armię Czerwoną i wstąpił do Oddziału Partyzanckiego „Groźnego” 14 Pułku Ułanów Jazłowieckich Armii Krajowej. Był rusznikarzem i celowniczym ciężkiego karabinu maszynowego w plutonie Czelatycze tego oddziału.

Uczestniczył w akcjach broniących polską ludność przed okrucieństwem nacjonalistów ukraińskich. Po rozwiązaniu tego oddziału partyzanckiego po raz drugi wstąpił na ochotnika do Wojska Polskiego. Ukończył Oficerską Szkołę Piechoty nr 1 we Wrocławiu. Został absolwentem tej szkoły drugiej promocji.

Do demobilizacji kierował 3 Samodzielną Grupą Rozminowania. Jako saper usunął wiele ton niewybuchów na terenie ówczesnego województwa warszawskiego.

W stopniu majora rezerwy pełnił funkcję przewodniczącego Środowiska Oddziału Partyzanckiego „Zenona” Stowarzyszenia Polskich Kombatantów w Siedlcach.

Odznaczenia i wyróżnienia

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
• Krzyż Walecznych,
• Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami,
• Medal Wojska (czterokrotnie)
• Krzyż Armii Krajowej,
• Krzyż Partyzancki,
• Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
• Odznaka „Weteran Walk o Wolność i Niepodległość Ojczyzny”,
• Odznaka 1 Siedleckiego Batalionu Rozpoznawczego,
• Odznaka 34 Pułku Piechoty,
• Krzyż Komandorski Zakonu św. Łazarza (obediencja maltańska),
• Honorowy Obywatel Miasta Siedlce od 6 września 2013 roku,
• Honorowy Członek Drużyny Reprezentacyjnej Hufca ZHP „Podlasie” im. Henryka Sienkiewicza w Siedlcach.

Zobacz też

• Stefan Wyrzykowski ps. „Zenon”

Przypisy

Bibliografia

• Sławomir Kordaczuk, Tadeusz Sobieszczak. Przyczynek do biografii Przyjaciela, Siedlce: Siedlecki Klub Kolekcjonera, 2013.
• Tadeusz Sobieszczak Honorowym Obywatelem Miasta Siedlce, podlasie24.pl
• Załącznik do Uchwały Nr XXXII/594/2013 Rady Miasta Siedlce z dnia 27 czerwca 2013 roku.