Tadeusz Srogosz

Tadeusz Srogosz
Data i miejsce urodzenia

1952
Łódź

profesor doktor habilitowany nauk humanistycznych
Uczelnia

Uniwersytet Łódzki

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Tadeusz Srogosz (ur. 1952 w Łodzi) – polski historyk, profesor, doktor habilitowany nauk humanistycznych.

Życiorys

Studia historyczne na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Łódzkiego ukończył w 1975. Na tym samym Wydziale doktoryzował się w 1985 i uzyskał habilitację w 1995. Tytuł profesora uzyskał w 2005. Specjalizuje się w historii administracji, historii instytucji opieki zdrowotnej oraz historii nowożytnej Polski XVII i XVIII wieku. Jest kierownikiem Zakładu Metodologii i Historii Historiografii Uniwersytetu Humanistyczno-Przyrodniczego im. Jana Długosza w Częstochowie[1]. Od 1999 do 2004 pełnił funkcję dziekana Wydziału Filologiczno-Historycznego tej uczelni. Był także pracownikiem naukowym Zakładu Historii Medycyny i Farmacji Uniwersytetu Medycznego w Łodzi i Wyższej Szkoły Handlowej im. Króla Stefana Batorego w Piotrkowie Trybunalskim.

W latach 2012–2015 członek Głównej Komisji Rewizyjnej Polskiego Towarzystwa Historycznego. We wrześniu 2015 wybrany na tę funkcję na kolejną kadencję, a we wrześniu 2018 został wiceprzewodniczącym Głównej Komisji Rewizyjnej[2]). W kadencji 2015-2018 członek Komitetu Nauk Historycznych PAN[3] oraz Komitetu Historii Nauki i Techniki PAN[4]. Członek European Association for the History of Medicine and Health z siedzibą w Strasburgu, członek zagraniczny Białoruskiego Towarzystwa Historyków Medycyny, członek honorowy Instytutu Archeografii i Źródłoznawstwa im. Michała Hruszewskiego Ukraińskiej Akademii Nauk, członek rzeczywisty Akademii Socjalnych Nauk Ukrainy, profesor honorowy Chersońskiego Uniwersytetu Państwowego (Ukraina), wiceprezes Fundacji „Humanitas et Scientia”, członek wielu polskich i zagranicznych komitetów redakcyjnych czasopism naukowych.

Ważniejsze publikacje

  • Problemy sanitarno-zdrowotne w działalności administracji Rzeczypospolitej w okresie stanisławowskim (1993)
  • Dżuma ujarzmiona? Walka z czarną śmiercią za Stanisława Augusta (1997)
  • Pomoc weteranom, rannym i chorym na ziemiach polskich w latach 1806–1807 (2001)
  • Między biologiczną egzystencją człowieka w dziejach a historią nauki (2003)
  • Żołnierz swawolny : z dziejów obyczajów armii koronnej w XVII wieku (2010)
  • Między wojną a modernizacją. Studia z dziejów kresów południowo-wschodnich Rzeczypospolitej w XVII – XVIII wieku (2016)
  • Życie codzienne żołnierzy armii koronnej i litewskiej w XVII wieku (2018)

Odznaczenia i wyróżnienia

  • Srebrny Krzyż Zasługi (2002)
  • Złoty Krzyż Zasługi (2009)
  • Medal Komisji Edukacji Narodowej (2005)
  • Medal Wszechukraińskiego Stowarzyszenia „Kraina” „Za upowszechnienie historii” (2019)

Przypisy

  1. ↑ Zakład Metodologii i Historii Historiografii, www.ih.ujd.edu.pl [dostęp 2019-09-03].
  2. ↑ Polskie Towarzystwo Historyczne - Zarząd Główny, pth.net.pl [dostęp 2017-03-16] (pol.).
  3. ↑ Członkowie Komitetu Nauk Historycznych PAN w kadencji 2015-2018, www.knh.pan.pl [dostęp 2016-04-19].
  4. ↑ Członkowie Komitetu Historii Nauki i Techniki PAN w kadencji 2015-2018, www.khnit.pan.pl [dostęp 2017-03-10] [zarchiwizowane z adresu 2018-09-20] (pol.).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie