Tadeusz Sumiński

Tadeusz Stanisław Sumiński
Leszczyc
Ilustracja
Tadeusz Sumiński w 2004 r.
plutonowy plutonowy
Data i miejsce urodzenia

1 kwietnia 1924
Badurki

Data i miejsce śmierci

24 lutego 2009
Warszawa

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Krajowa

Jednostki

batalion Zośka

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
powstanie warszawskie

Późniejsza praca

artysta fotografik

Odznaczenia
Krzyż Walecznych

Tadeusz Stanisław Sumiński „Leszczyc” (ur. 1 kwietnia 1924 w Badurkach, zm. 24 lutego 2009 w Warszawie[1]) – polski fotografik, ekonomista, uczestnik powstania warszawskiego, żołnierz 2 drużyny III plutonu „Felek” kompanii „Rudy” batalionu „Zośka”.

Życiorys

Syn Ludomira, uczestnika wojny polsko-bolszewickiej, odznaczonego Krzyżem Walecznych i Zofii z Tarnowskich. Uczeń Państwowego Gimnazjum im. Stanisława Małachowskiego w Płocku, harcerz 89. Mazowieckiej Drużyny Harcerskiej. Do 1941 roku mieszkał wraz z matką w rodzinnym majątku, skąd został wysiedlony przez Niemców. Trafił najpierw na Kielecczyznę, a następnie, dzięki rodzinie Tyczyńskich, do Warszawy. Od jesieni 1943 roku należał do batalionu „Zośka”. Brał udział w akcji Par. II (baza leśna).

W powstaniu warszawskim walczył w szeregach harcerskiego batalionu „Zośka”. Należał do ośmioosobowej grupy (m.in. Jerzy Gawin, Irena Kołodziejska, Andrzej Samsonowicz) odciętej od batalionu podczas walk w obronie cmentarzy wolskich, która przeszła przez tereny zajęte przez Niemców i znalazła się w Kampinosie, a po dwóch tygodniach dołączyła − kanałami z Żoliborza − do baonu, przebywającego na Starówce[2]. W nocy z 31 sierpnia na 1 września brał udział w przebiciu się części oddziału przez Ogród Saski i ul. Królewską do Śródmieścia[3]. Następnie walczył na Czerniakowie, gdzie 23 września dostał się do niewoli niemieckiej[4]. Przebywał w Stalagu XIA w Altengrabow koło Magdeburga.

W roku 1946 zdał maturę w V Miejskim Liceum dla Dorosłych. Z wykształcenia ekonomista, absolwent Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie.

Aresztowany w pierwszej połowie stycznia 1949 r. przez funkcjonariuszy UB, przez pół roku przetrzymywany był w więzieniu mokotowskim za „próbę obalenia ustroju siłą” (chodziło o przynależność do Armii Krajowej). Przebywał w jednej celi z Gracjanem Frógiem. Wyszedł bez wyroku.

Był członkiem honorowym Związku Polskich Artystów Fotografików. Jego prace wielokrotnie gościły na wystawach fotograficznych w Polsce (m.in. Anatomia krajobrazu, 1985). Pracował także jako fotoreporter, lecz znany był przede wszystkim jako fotografik krajobrazu. W 1994 wystąpił w filmie Krzysztofa Langa Powstanie Warszawskie 1944, opowiadając o swoich przeżyciach wojennych.

Publikacje

  • In the Bieszczady Mountains (autor: Roman Izbicki, fotografie: Tadeusz Sumiński)
  • Pamiętniki żołnierzy Baonu Zośka (edytor)

Przypisy

  1. Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, tom 6.Dom Wydawniczy "Bellona", Warszawa 2004. ISBN 83-11-09261-3
  2. Borkiewicz-Celińska 1990 ↓, s. 598.
  3. Borkiewicz-Celińska 1990 ↓, s. 646-647.
  4. Borkiewicz-Celińska 1990 ↓, s. 678.

Bibliografia

  • Agnieszka Pietrzak: Żołnierze Batalionu Armii Krajowej "Zośka" represjonowani w latach 1944-1956. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej. Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 2008. ISBN 978-83-60464-92-2.
  • Anna Borkiewicz-Celińska: Batalion "Zośka". Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1990. ISBN 83-06-01851-6.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

POL Krzyż Walecznych (1940) BAR.PNG
Baretka Krzyża Walecznych nadawanego w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie od 20 września 1941.
T Suminski.jpg
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to Zuska (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC-BY-SA-3.0
Tadeusz Sumiński w 2004 roku (fot Zu)
PL Epolet plut 25.svg
Naramiennik plutonowego Wojska Polskiego (1925-39).