Tadeusz Szczepanek

Tadeusz Szczepanek

Data i miejsce urodzenia	22 sierpnia 1930 Nowy Sącz
Data i miejsce śmierci	12 września 1996 Zakopane
Dyrektor Narodowego Muzeum Tatrzańskiego w Zakopanem
Okres	od 1976 do 1991
Poprzednik	Juliusz Zborowski
Następca	Teresa Jabłońska
Odznaczenia

Tadeusz Szczepanek (ur. 22 sierpnia 1930 w Nowym Sączu, zm. 12 września 1996 w Zakopanem) – polski polonista, etnograf i muzealnik. W latach 1966–1973 dyrektor Muzeum Okręgowego w Nowym Sączu, w latach 1976–1991^[1] dyrektor Narodowego Muzeum Tatrzańskiego w Zakopanem.

Życiorys

Urodził się w 1930 w Nowym Sączu w rodzinie robotniczej, Józefa i Katarzyny Szczepanków. W 1950 zdał maturę w lI Liceum im. B. Chrobrego w Nowym Sączu. W 1953 rozpoczął studia na Wydziale Filologii Polskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Studia ukończył w 1958, uzyskując absolutorium, a pracę magisterską obronił w 1962 otrzymując stopień magistra filologii polskiej. W 1960 rozpoczął pracę w Muzeum Okręgowym w Nowym Sączu, a w 1966 po śmierci Zbigniewa Borowskiego został powołany na stanowisko dyrektora muzeum, którym kierował do 1973. Muzeum nowosądeckie wiele mu zawdzięcza. Jego emocjonalna więź z regionem przyczyniła się do zgromadzenia cennych kolekcji (m.in. ikon i sztuki ludowej). Nawiązał kontakty z muzeami w Warszawie i Krakowie, publikował artykuły i opracowania na temat zbiorów. Wiele uwagi poświęcał sztuce ludowej i naiwnej, zwłaszcza Nikiforowi. Dla pogłębienia zainteresowań ludoznawczych ukończył 3-letnie Podyplomowe Studium Etnograficzne na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Pod koniec lat 60. opracował założenia etnograficzne Sądeckiego Parku Etnograficznego. W latach 1973–1975 jako dyrektor Wydziału Kultury i Sztuki Wojewódzkiej Rady Narodowej w Krakowie doprowadził do otwarcia Sądeckiego Parku Etnograficznego, w którym udostępniono zwiedzającym 24 obiekty.

W 1976 Tadeusz Szczepanek został powołany na stanowisko dyrektora Narodowego Muzeum Tatrzańskiego im. dr. Tytusa Chałubińskiego w Zakopanem. Okazał się godnym następcą twórcy muzeum, Juliusza Zborowskiego. Zainicjował i realizował nowatorski program tzw. muzeum rozproszonego polegający na ratowaniu najcenniejszych zabytków architektury Podtatrza w oparciu o obiekty in situ^[2].

Powstały w ten sposób nowe oddziały muzeum:

• Muzeum Stylu Zakopiańskiego
• Zagroda Sołtysów w Jurgowie
• Zagroda Korkoszów w Czarnej Górze
• Dwór w Łopusznej

Był również współtwórcą:

• Galerii Sztuki na Kozińcu w Zakopanem
• Galerii Władysława Hasiora w Zakopanem

Wokół Muzeum Tatrzańskiego skupił wielu wybitnych naukowców z Krakowa, Warszawy i innych ośrodków. Od 1972 Tadeusz Szczepanek był członkiem Międzynarodowej Rady Muzeów ICOM, bardzo aktywnie pracował w Komitecie Muzeum na Wolnym Powietrzu.

Odznaczenia

• Złoty Krzyż Zasługi
• Srebrny Krzyż Zasługi
• Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”
• Medal 30-lecia Polski Ludowej
• Laureat nagrody Ministerstwa Kultury i Sztuki I stopnia

Przypisy

Bibliografia

• Rocznik Sądecki. 1997 r., T. 25