Tadeusz Szumowski

Tadeusz Szumowski
Data i miejsce urodzenia

21 lutego 1951
Warszawa

Ambasador RP w Indonezji
Okres

od 2014
do 2017

Poprzednik

Grzegorz Wiśniewski

Następca

Beata Stoczyńska

Ambasador RP w Irlandii
Okres

od 2006
do 2010

Poprzednik

Witold Sobków

Następca

Marcin Nawrot

Ambasador RP w Australii
Okres

od 1997
do 2001

Poprzednik

Agnieszka Morawińska

Następca

Jerzy Więcław

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Tadeusz Andrzej Szumowski (ur. 21 lutego 1951 w Warszawie) – polski historyk i dyplomata, ambasador RP m.in. w Australii (1997–2001), Irlandii (2006–2010) i Indonezji (2014–2017).

Życiorys

W 1975 ukończył studia w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie następnie rozpoczął pracę naukowo-dydaktyczną jako asystent. W 1980 otrzymał stopień doktora nauk humanistycznych na podstawie rozprawy poświęconej stosunkom polsko-brytyjskim w czasie II wojny światowej. Pozostał w macierzystym instytucie jako adiunkt. W latach 1982–1984 odbył studia podyplomowe w Instytucie Nauk Politycznych w Paryżu. Nie mógł kontynuować studiów zagranicznych ze względu na zakaz opuszczania Polski.

Pod koniec lat 80. zrezygnował z pracy naukowej i przeniósł się do sektora prywatnego. Pracował w spółkach Promotor i Warnet. W lutym 1990 podjął pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, a dwa miesiące później objął stanowisko radcy w Ambasadzie RP w Londynie. W 1994 kierował placówką jako chargé d’affaires. W tym czasie osobiście zaangażowany był w sprawę sprowadzenia do kraju ciała generała Władysława Sikorskiego.

Po powrocie do Polski przez trzy lata był zastępcą dyrektora Departamentu Afryki, Azji, Australii i Oceanii MSZ. W 1997 otrzymał nominację na funkcję ambasadora w Australii i Nowej Zelandii, którą pełnił do 2002. W latach 2002–2005 był zastępcą dyrektora Archiwum MSZ w randze radcy-ministra. Następnie objął kierownictwo ministerialnego Biura Kadr i Szkolenia.

W 2006 objął stanowisko ambasadora nadzwyczajnego i pełnomocnego RP w Irlandii, odwołany został 1 września 2010[1]. 1 stycznia 2014 objął urząd ambasadora nadzwyczajnego i pełnomocnego RP w Republice Indonezji, Timorze Wschodnim[2] i Sekretariacie ASEAN[3]. Odwołany z tych stanowisk z dniem 30 marca 2017[4][5][6].

Jest autorem publikacji poświęconych najnowszej historii stosunków międzynarodowych i dyplomatycznych oraz polskiej polityce zagranicznej. Był również współredaktorem serii wydawniczej Polskie dokumenty dyplomatyczne.

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011)[7]

Przypisy

  1. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 1 września 2010 r. nr 110-30-2010 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2010 r. nr 70, poz. 872).
  2. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 2014 r. nr 110-09-2014 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2014 r. poz. 797).
  3. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 17 lutego 2014 r. nr 110-07-2014 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2014 r. poz. 795).
  4. Postanowienie nr 110.101.2016 Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 29 grudnia 2016 r. w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2017 r. poz. 197).
  5. Postanowienie nr 110.102.2016 Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 29 grudnia 2016 r. w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2017 r. poz. 198).
  6. Postanowienie nr 110.103.2016 Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 29 grudnia 2016 r. w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2017 r. poz. 199).
  7. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 16 listopada 2011 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2012 r. poz. 337).

Bibliografia