Tadeusz Trepkowski
Data i miejsce urodzenia | 5 stycznia 1914 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 30 grudnia 1954 |
Dziedzina sztuki | |
Odznaczenia | |
Tadeusz Trepkowski (ur. 5 stycznia 1914 w Warszawie, zm. 30 grudnia 1954 tamże) – polski artysta plakatu.
Życiorys
Urodził się 5 stycznia 1914 w Warszawie, w rodzinie Stanisława i Marii z Jarzębskich[1]. Samouk, uczęszczał przez kilka miesięcy do Miejskiej Szkoły Sztuk Zdobniczych. Pierwszy projekt wykonał w wieku 16 lat. W roku 1933 otrzymał nagrodę w konkursie na plakat dla PKO, w 1935 – za plakat dla browaru Tychy, w 1937 – Grand Prix na Międzynarodowej Wystawie w Paryżu za plakat („Ostrożnie”). Nie należał do żadnego środowiska plastyków, ale w wielu pracach stosował techniki używane przez ugrupowania działające w Warszawie. Od 1936 tworzył dla Instytutu Spraw Społecznych, tworzone wówczas plakaty miały przesłanie edukacyjne związane z bezpieczeństwem i higieną pracy.
Tadeusz Trepkowski należał do pierwszego pokolenia twórców polskiej szkoły plakatu. Jego dzieła wyróżniały się szczególną zwięzłością, ograniczały się do wyrazistych symboli i zredukowanego do niezbędnego minimum tekstu. W ostatnich latach życia był krytykowany za odstępstwa od zasad socrealizmu.
Od 30 kwietnia 1934 był mężem Barbary z Raczyńskich[1].
Zmarł nagle na zawał serca w wieku zaledwie 40 lat, spoczął na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera B2-7-5)[2].
Charakter twórczości
Tadeusz Trepkowski wykonywał plakaty polityczne, społeczne, BHP, oraz plakaty filmowe min. do filmu Ostatni etap Wandy Jakubowskiej, sportowe (Warszawa – 1952), imprezowe (Festiwal sztuk radzieckich – 1949), (Ogólnopolska wystawa plastyki – 1951), (Targi Poznańskie – 1954), (II Festiwal Muzyki Polskiej – 1954). Zajmował się też wystawiennictwem i grafiką prasową. Plakat Grunwald 1410 – Berlin 1945 otwierał wystawę stu najlepszych plakatów z lat 1944–1984 zorganizowaną w poznańskim Biurze Wystaw Artystycznych w 1985[3].
Najsłynniejszym dziełem Trepkowskiego jest antywojenny plakat Nie!, który powstał w 1952. Praca powstała przy okazji wiedeńskiego Kongresu Narodów w Obronie Pokoju[4].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (15 lipca 1954)[5]
- Złoty Krzyż Zasługi (22 lipca 1953)[6]
Upamiętnienie
W 1955 Wydawnictwo Artystyczno-Graficzne ustanowiło coroczną Nagrodę im. Tadeusza Trepkowskiego, przeznaczoną dla młodych grafików.
Przypisy
- ↑ a b Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 320. [dostęp 2021-11-23].
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze
- ↑ Wydarzenia w Poznaniu w 1985 roku. Część druga, [w:] Kronika Miasta Poznania, nr 4/1986, s.130, ISSN 0137-3552.
- ↑ Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie , Tadeusz Trepkowski, NIE!, nigdywiecej.artmuseum.pl [dostęp 2022-03-23] (pol.).
- ↑ M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1564 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
- ↑ M.P. z 1953 r. nr 90, poz. 1142 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
Linki zewnętrzne
- Tadeusz Trepkowski w serwisie Culture.pl
- Plakat „NIE!”
- Plakat na Konkurs Chopinowski 1949
- Tadeusz Trepkowski w galerii plakatu filmowego Filmoteki Narodowej „Gapla”
Media użyte na tej stronie
Tadeusz Trepkowski, Polish poster designer
Autor: Mateusz Opasiński, Licencja: CC BY-SA 3.0
Grób plakacisty Tadeusza Trepkowskiego na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie